پرش به محتوا

حمالة الحطب: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۱۸
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (تمیزکاری)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''حَمّالَةُ الْحَطَب''' توصیف [[قرآن]] در [[سوره مسد]] پیرامون همسر [[ابولهب]] و به معنای «کسی که هیزم به دوش می‌كشد».<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص ۴۲۰.</ref>
'''حَمّالَةُ الْحَطَب''' توصیف [[قرآن]] در [[سوره مسد]] پیرامون همسر [[ابولهب]] و به معنای «کسی که هیزم به دوش می‌کشد».<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۴۲۰.</ref>
همسر ابولهب، ام جمیل خواهر [[ابوسفیان]] و عمه [[معاویه بن ابوسفیان|معاویه]] بود.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۴۳۰.</ref> نام وی را أروی، جمیل<ref>شیخ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۶۵</ref> و صخرة<ref>امام علی، دیوان أمیرالمؤمنین(ع)، ۱۴۱۱ق، ص۹۲</ref> گفته‌اند.
همسر ابولهب، ام جمیل خواهر [[ابوسفیان]] و عمه [[معاویه بن ابوسفیان|معاویه]] بود.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۱۴۳۰.</ref> نام وی را أروی، جمیل<ref>شیخ طوسی، الامالی، ۱۴۱۴ق، ص۲۶۵</ref> و صخرة<ref>امام علی، دیوان أمیرالمؤمنین(ع)، ۱۴۱۱ق، ص۹۲</ref> گفته‌اند.


در اینکه چرا [[قرآن]] چنین توصیفی بکار برده، مواردی ذکر شده است:
در اینکه چرا [[قرآن]] چنین توصیفی بکار برده، مواردی ذکر شده است:
* ام‌جمیل خارهای بیابان را به دوش می‌کشید و زمانی که پیامبر برای [[نماز]] می‌رفت، آن‌ها را جلوی پای او می‌ریخت تا اذیت شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۵۲.</ref>
* ام‌جمیل خارهای بیابان را به دوش می‌کشید و زمانی که پیامبر برای [[نماز]] می‌رفت، آن‌ها را جلوی پای او می‌ریخت تا اذیت شود.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱۰، ص۸۵۲.</ref>
* ام‌جمیل با كارهایی که انجام می‌داد، آتش [[جهنم]] و هیزم آن را برای خود در جهنم فراهم می‌كرد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، بی‌تا، ج۲۸، ص۸۲۵.</ref>
* ام‌جمیل با کارهایی که انجام می‌داد، آتش [[جهنم]] و هیزم آن را برای خود در جهنم فراهم می‌کرد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، بی‌تا، ج۲۸، ص۸۲۵.</ref>
* او [[پیامبر اسلام]] را به فقیر بودن مسخره می‌کرد،‌ پس خداوند نیز بوسیله این وصف، او را تحقیر کرد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳۲، ص۳۵۳.</ref>
* او [[پیامبر اسلام]] را به فقیر بودن مسخره می‌کرد،‌ پس خداوند نیز بوسیله این وصف، او را تحقیر کرد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳۲، ص۳۵۳.</ref>
* این تعبیر قرآن، كنایه از [[سخن‏‌چینى]] او است.<ref>شیخ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۱۰، ص۴۲۸.</ref>
* این تعبیر قرآن، کنایه از [[سخن‌چینی]] او است.<ref>شیخ طوسی، التبیان، ج۱۰، ص۴۲۸.</ref>
البته این موارد منافی هم نبوده و می‌توان همه آن‌ها را مقصود [[آیه]] دانست.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۴۲۱.</ref>
البته این موارد منافی هم نبوده و می‌توان همه آن‌ها را مقصود [[آیه]] دانست.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۴۲۱.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس۲}}
{{پانویس۲}}
==منابع==
==منابع==
*ابن عبدالبر، یوسف بن عبد الله‏، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، تحقیق علی محمد البجاوی، بیروت، دار الجیل، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
*ابن عبدالبر، یوسف بن عبد الله، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، تحقیق علی محمد البجاوی، بیروت،‌ دار الجیل، چاپ اول، ۱۴۱۲ق.
*طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه محمد جواد بلاغی، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.
*طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه محمد جواد بلاغی، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.
*طوسی، محمد بن حسن، الأمالی، قم،‌ دار الثقافة، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
*طوسی، محمد بن حسن، الأمالی، قم،دار الثقافة، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
*طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، تحقیق احمد قصیرعاملی، دار احیاء التراث العربی، بیروت، بی‌تا.
*طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، تحقیق احمد قصیرعاملی،‌ دار احیاء التراث العربی، بیروت، بی‌تا.
*فخرالدین رازی، ابوعبدالله محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۲۰ق.
*فخرالدین رازی، ابوعبدالله محمد بن عمر، مفاتیح الغیب، بیروت،‌ دار احیاء التراث العربی، چاپ سوم، ۱۴۲۰ق.
*مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، انتشارات صدرا، قم، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.
*مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، انتشارات صدرا، قم، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.
*مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
*مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران،‌ دار الکتب الإسلامیة، چاپ اول، ۱۳۷۴ش.
*میبدی، حسین بن معین الدین، دیوان أمیر المؤمنین علیه‌السلام، ترجمه مصطفی زمانی، قم،‌دار نداء الاسلام للنشر، چاپ اول، ۱۴۱۱ق
*میبدی، حسین بن معین الدین، دیوان أمیر المؤمنین علیه‌السلام، ترجمه مصطفی زمانی، قم،‌ دار نداء الاسلام للنشر، چاپ اول، ۱۴۱۱ق
{{زنان در قرآن}}
{{زنان در قرآن}}
{{اصطلاحات قرآنی}}
{{اصطلاحات قرآنی}}
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵

ویرایش