رد مظالم: تفاوت میان نسخه‌ها

فقیهان شیعه، ردّمظالم را مانند [[خمس]] و [[زکات]]،[[واجب]] می‌دانند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به شیخ انصاری، صیغ‌العقود و الایقاعات، ۱۴۲۱ق، ص۱۴۱؛ امام خمینی، توضیح‌المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۵۷۸؛ بهجت، رساله توضیح‌المسائل، ۱۴۲۸ق، ص۴۳۶.</ref> برخی همچون [[محمداسحاق فیاض]] آن را [[واجب فوری]] دانسته‌اند؛<ref>فیاض، رساله توضیح‌المسائل، ۱۴۲۶ق، ص۱۱۹.</ref> اما برخی دیگر چون [[امام خمینی]]، گفته‌اند اگر فرد نشانه‌های مرگ را در خود ببیند، واجب است فوراً ردّمظالم کند.<ref>بنی‌هاشمی خمینی، توضیح‌المسائل مراجع، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۷۶.</ref>

به فتوای مراجع تقلید، اگر مالی که از دیگران برعهده ما است، [[مجهول‌المالک]] باشد یا مالکش در دسترس نباشد، باید با اجازه [[حاکم شرع]] یا [[مرجع تقلید]]، آن مال یا قیمتش (در صورتی که اصل آن از بین رفته است) را به نیازمندان [[صدقه]] داد.<ref>برای نمونه نگاه کنید به امام خمینی، تحریرالوسیله، دارالعلم، ج۱، ص۳۶۳؛ صافی گلپایگانی، جامع‌الاحکام، ۱۴۱۷، ج۱، ص۱۶۱؛ مکارم شیرازی، استفتائات جدید، ۱۴۲۷ق، ج۳، ص۵۶۱.</ref> فتوای برخی از مراجع تقلید چون صافی گلپایگانی این است که تنها به غیرسید پرداخت شود.<ref>صافی گلپایگانی، جامع‌الاحکام، ۱۴۱۷، ج۱، ص۱۶۱.</ref>