مقدونیه: تفاوت میان نسخه‌ها

مقدوینه تا قرن چهاردهم میلادی تحت تسلط صرب‌ها قرار داشت، و در این تاریخ امپراتوری عثمانی آن را جز قلمرو خود قرار داد. در قرن نوزدهم، نوزدهم طی جنگ‌هایی که بین [[روسیه]] تزاری و عثمانیان صورت گرفت، این ناحیه از دولت عثمانی جدا شد. در اواخر قرن نوزدهم بلغارستان کوشید تا مقدونیه را ضمیمه خود کند، طی جنگ‌هایی که بین سال‌های ۱۹۱۲ تا ۱۹۱۳ به وقع پیوست، یونان، صربستان و سپس [[بلغارستان]] آن را اشغال کردند و در از ۱۹۲۶ رسماٌ بخشی از فدراسیون یوگسلاوی سابق بود. مقدونیه ۱۹۹۱ از یوگسلاوی اعلام استقلال کرد.<ref>گلی زواره، جغرافیای جهان اسلام، ص۵۲۱</ref> و در آوریل ۱۹۹۳ از سوی شورای امنیت سازمان ملل به رسمیت شناخته شد.<ref>گلی زواره، جغرافیای جهان اسلام، ص۵۲۰ پاورقی</ref>

مسلمانان مقدوینه را قومیت‌های آلبانی، ترک، مقدوینه‌ای و رومی تشکیل می‌دهند<ref>افشار، ص۲۴</ref>، اما بیشتر آنان نژاد آلبانی دارند، و با زبان‌های آلبانی و ترکی استانبولی سخن می‌گویند، تشکیلات دینی مقدونیه «مشیخت» نام دارد که تأمین کننده و اداره کننده جماعات است.<ref>گلی زوراه، جغرافیای جهان اسلام، ص۵۲۳</ref> این تشکیلات مجلۀ الهلال را به زبان‌های مقدنیه‌ای، ترکی و آلبانی منتشر می‌کند<ref>افشار، ص۴۸</ref>، مساجد متعددی در اسکوپیه وجود دارد که اغلب در قرن دهم و یازدهم توسط سلطان محمد فاتح ساخته شده است. علاوه بر اسکوپیه، تته وو دیگر شهر مذهبی این کشور است. اکثر مسلمانان سنی مذهب و تابع مکتب حنفی هستند، در این شهر در کنار مساجد و تکایا، مکان‌هایی برای پیروان فرقه‌های صوفی در نظر گرفته شده است، که سماع خانه نام دارد. مراسم سوگواری محرم در در تکایا برگزار می‌شود و غذای نذری آنان در محرم عاشورا نام دارد.<ref>گلی زوراه، جغرافیای جهان اسلام، ص۵۲۳</ref> در مقدونیه تکایایی وجود دارد که در نقش و تزئینات داخلی آن از نام ائمه شیعه و اشعاری در مدح آنان استفاده شده است. در برخی مساجد نیز اسامی ائمه مشاهده می‌شود، در این سرزمین، آثار فلاشری شاعر آلبانیائی که که درباره اهل بیت اشعاری سروده است با تیراژ بالا انتشار یافته است، عده کمی شیعه در مقدونیه سکونت دارند. دراویش و پیروان طریق تصوف در تکایا و خانقاههای خود مشغول فعالیت هستند.<ref>[http://daftarmags.ir/Journal/Text/PasdarEslam/Article/index.aspx?ArticleNumber=38535 گلی زوراه، مسلمانان کوزوو، مقدونیه و سنجاک در محاق ستم]</ref> فرقه‌های صوفیه از دیرزمان در منطقه بالکان به ویژه در کوزوو، مقدونیه، آلبانی، سنجاک صربستان، بلغارستان و مناطق همجوار آن وجود داشته‌اند. ظهور آنان مربوط به دوره پیش از حضور عثمانیان در منطقه بالکان است. آنها با استحکام حکومت عثمانی، عقیده خود را در این بخش شبه جزیره بالکان گسترش دادند.<ref>[http://www.balkan.ir/site/Default.aspx?page=news&numkh=7&title=%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%20%D8%AF%D8%B1%20%D9%85%D9%86%D8%B7%D9%82%D9%87%20%D8%A8%D8%A7%D9%84%D9%83%D8%A7%D9%86 بالکان؛ اسلام در منطقه بالکان]</ref>