پرش به محتوا

چین: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۱ مهٔ ۲۰۱۵
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mahboobi
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:
|نام عادی =
|نام عادی =
| تصویر پرچم = Flag of the People's Republic of China.svg
| تصویر پرچم = Flag of the People's Republic of China.svg
| تصویر نشان ملی = National Emblem of the People's Republic of China.svg  
| تصویر نشان ملی = National Emblem of the People's Republic of China.svg
|شعار ملی =  
|شعار ملی =
|نقشه = People's Republic of China (orthographic projection).svg  
|نقشه = People's Republic of China (orthographic projection).svg
|پایتخت = [[پکن]] |latd=۲|latm=۲۰|latNS=N|longd=۱|longm=۴۰|longEW=E
|پایتخت = [[پکن]] |latd=۲|latm=۲۰|latNS=N|longd=۱|longm=۴۰|longEW=E
|بزرگ‌ترین شهر = [[شانگهای]]  
|بزرگ‌ترین شهر = [[شانگهای]]
|زبان رسمی = [[زبان ماندارین]]  
|زبان رسمی = [[زبان ماندارین]]
|نوع حکومت = دولت سوسیالیستی تک‌حزبی  
|نوع حکومت = دولت سوسیالیستی تک‌حزبی
|نوع حاکمان =• [[رئیس جمهور]]{{سخ}}• [[نخست‌وزیر]]  
|نوع حاکمان =• [[رئیس جمهور]]{{سخ}}• [[نخست‌وزیر]]
|نام حاکمان = [[شی جین پینگ]]{{سخ}}[[لی که چیانگ]]  
|نام حاکمان = [[شی جین پینگ]]{{سخ}}[[لی که چیانگ]]
|نحوه تشکیل =  
|نحوه تشکیل =
|موارد منجر به تشکیل =تأسیس جمهوری خلق چین  
|موارد منجر به تشکیل =تأسیس جمهوری خلق چین
|تاریخ تشکیل = ۱ اکتبر ۱۹۴۹  
|تاریخ تشکیل = ۱ اکتبر ۱۹۴۹
|مساحت = ۹٬۵۹۶٬۰۰۰  
|مساحت = ۹٬۵۹۶٬۰۰۰
|جمعیت = ۱٬۳۵۷٬۸۲۱٬۰۰۰  
|جمعیت = ۱٬۳۵۷٬۸۲۱٬۰۰۰
}}
}}


==ورود اسلام به چین==
==ورود اسلام به چین==


پنج سال بعد از رحلت پیامبر(ص) آئین توحید به چین راه یافت. [[سعد بن ابی وقاص]] اولین مسلمانی است که وارد چین شد و نخستین مسجد در بند شانگهای را تأسیس کرد. اولین برخورد مسلمین با چینی ها در سال 130 هجری وقتی بود که ارتش چین به رهبری کوهسین چعیه با مسلمانان به رهبری زیاد روبرو شدند و نبرد سختی در مرز چین بین آنان درگرفت. در آغاز، پیروزی با چینی ها بود اما ناگهان با شکست آنان مسلمانان بر آسیای مرکزی دست یافتند و این فتح، مقدمه نفوذ اسلام بر این سرزمین و آسیای مرکزی شد.<ref>گلی زواره ای، سرزمین اسلام، ص 271 </ref>
پنج سال بعد از رحلت [[پیامبر(ص)]]، [[اسلام]] به چین راه یافت. [[سعد بن ابی وقاص]] اولین مسلمانی است که وارد چین شد و نخستین [[مسجد]] را در بندر شانگهای تأسیس کرد. اولین برخورد مسلمین با چینی ها در سال 130 هجری وقتی بود که ارتش چین به رهبری "کوهسین چعیه" با مسلمانان به رهبری [[زیاد بن ابیه|زیاد]] روبرو شدند و نبرد سختی در مرز چین بین آنان درگرفت. در آغاز، پیروزی با چینی ها بود اما با شکست آنان مسلمانان بر آسیای مرکزی دست یافتند و این فتح، مقدمه نفوذ اسلام بر این سرزمین و آسیای مرکزی شد.<ref>گلی زواره ای، سرزمین اسلام، ص 271 </ref>


اغلب، زمان ورود اسلام به «سین کیانگ» با ورود اسلام به آسیای مرکزی ارتباط داده می شود . طبری مورخ در کتاب خود تحت عنوان «تاریخ الرسل الملوک»، زمان مذکور را 715 -714 میلادی دانسته است. بنا به نوشته او قتیبه که در سال 705 حکمران کل خراسان شدن بود، بر بلخ، بخارا، سمرقند، خوارزم و سایر مناطق آسیای مرکزی حمله برد و پس از سلطه بر آنجا، در سال 714 آخرین حمله را آغاز کرد و در سال 715 میلادی کاشغر را فتح کرد و وارد سرزمین چین شد. در «دایره المعارف بریتانیکا بخش ترکستان شرقی» آمده است که قتیبه در سال 95 هجری (713 میلادی) پس از تصرف خجند، به پیشروی ادامه داد و پس از گذشتن از معبر تنگ «دیلک»، در اواخر آن سال وارد کاشغر شد، سپس « ختن»، «آق سو» و «تورفان» و سرزمینهای دیگری را فتح کرد و به این ترتیب بخش بزرگی از «سین کیانگ» جنوبی را در حیطه حکمروایی خلیفه «ولید» در آورد.
اغلب، زمان ورود اسلام به «سین کیانگ» با ورود اسلام به آسیای مرکزی ارتباط داده می شود . طبری مورخ در کتاب خود تحت عنوان «تاریخ الرسل الملوک»، زمان مذکور را 715 -714 میلادی دانسته است. بنا به نوشته او [[قتیبة بن مسلم|قتیبه]] که در سال 705 حکمران کل [[خراسان]] شده بود، بر [[بلخ]]، [[بخارا]]، [[سمرقند]]، [[خوارزم]] و سایر مناطق آسیای مرکزی حمله برد و پس از سلطه بر آنجا، در سال 714 آخرین حمله را آغاز کرد و در سال 715 میلادی [[کاشغر]] را فتح کرد و وارد سرزمین چین شد. در «دایره المعارف بریتانیکا بخش ترکستان شرقی» آمده است که قتیبه در سال 95 هجری (713 میلادی) پس از تصرف خجند، به پیشروی ادامه داد و پس از گذشتن از معبر تنگ «دیلک»، در اواخر آن سال وارد کاشغر شد، سپس « ختن»، «آق سو» و «تورفان» و سرزمین های دیگری را فتح کرد و به این ترتیب بخش بزرگی از «سین کیانگ» جنوبی را در حیطه حکمروایی «ولید» در آورد.


گسترش اسلام در « سین کیانگ » هم به صورت مسالمت آمیز و هم از طریق جنگ تحقق پذیرفت. ویژگی ورود اسلام به چین این است که اسلام به طور عمده از دو راه وارد چین شد؛ راه دریایی و راه زمینی. در دوره سلسله های «تانگ» و «سونگ»، راه دریایی عمومیت داشت. در دوره «یوآن» مغول، ورود اسلام به صورت وسیع از منطقه «سین کیانگ» صورت گرفت و به طور کلی به راه های زمینی متکی بود. این وضع نسبت به کشورهایی که فقط راه زمین دارند و یا وابسته به راه های دریایی هستند، به کلی متفاوت است.<ref>[http://www.taghribnews.com/vdcf.ydviw6dvygiaw.html نمادهای تشیع در چین]</ref>
گسترش اسلام در « سین کیانگ » هم به صورت مسالمت آمیز و هم از طریق جنگ تحقق پذیرفت. ویژگی ورود اسلام به چین این است که اسلام به طور عمده از دو راه وارد چین شد؛ راه دریایی و راه زمینی. در دوره سلسله های «تانگ» و «سونگ»، راه دریایی عمومیت داشت. در دوره «یوآن» مغول، ورود اسلام به صورت وسیع از منطقه «سین کیانگ» صورت گرفت و به طور کلی به راه های زمینی متکی بود. این وضع نسبت به کشورهایی که فقط راه زمین دارند و یا وابسته به راه های دریایی هستند، به کلی متفاوت است.<ref>[http://www.taghribnews.com/vdcf.ydviw6dvygiaw.html نمادهای تشیع در چین]</ref>


اکنون مسلمانان سراسر چین چهل هزار مسجد دارند.<ref>گلی زواره ای، سرزمین اسلام، ص 274</ref>


==مسلمانان چین==
==مسلمانان چین==


بیشتر مسلمانان چین در شرق این کشور و در استان سین کیانگ زندگی می کنند، به طوری که اکثریت ساکنان این منطقه را مسلمانان تشکیل می دهند. سنت های اسلامی در این نواحی، تابعی از سنت های اسلامی موجود در [[ایران]] و ماوراءالنهر قرن هشتم هجری به بعد است که به تدریج به چین نفوذ کرده است.
بیشتر مسلمانان چین در شرق این کشور و در استان سین کیانگ زندگی می کنند، به طوری که اکثریت ساکنان این منطقه را مسلمانان تشکیل می دهند. سنت های اسلامی در این نواحی، تابعی از سنت های اسلامی موجود در [[ایران]] و ماوراءالنهر قرن هشتم هجری به بعد است که به تدریج به چین نفوذ کرده است. اسلام موجود در چین، چندان رنگ مذهبی به این معنا که [[شیعه]] یا [[سنی]] باشد ندارد. دلیل آن نیز این است که [[اسلام]] قرن هشتم تا دهم هجری در ایران که به چین رفت، اسلامی صوفیانه بود که تسنن و تشیع در آن جمع شده و چیزی بود که می توان به آن نام تسنن دوازده امامی داد.<ref>جعفریان، اطلس شیعه، ص 624 ـ 623</ref> امروزه مسلمانان سراسر چین چهل هزار مسجد دارند.<ref>گلی زواره ای، سرزمین اسلام، ص 274</ref>
اسلام موجود در چین، چندان رنگ مذهبی به این معنا که [[شیعه]] یا [[سنی]] باشد ندارد. دلیل آن نیز این است که [[اسلام]] قرن هشتم تا دهم هجری در ایران که به چین رفت، اسلامی صوفیانه بود که تسنن و تشیع در آن جمع شده و چیزی بود که می توان به آن نام تسنن دوازده امامی داد.<ref>جعفریان، اطلس شیعه، ص 624 ـ 623</ref>


==شیعیان دوازده امامی==
==شیعیان دوازده امامی==
کاربر ناشناس