نوح (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

در [[حدیث|روایات شیعی]]، ویژگی‌های اخلاقیی برای نوح ذکر شده است؛ از جمله اینکه او بنده‌ای شاکر بود، و هر گاه لباسى مى‌پوشيد يا خوراكى مى‌خورد و يا آبى مى‌نوشيد خداى متعال را حمد و سپاس مى‌گفت. از [[امام محمد باقر علیه السلام|امام باقر(ع)]] و [[امام صادق علیه السلام|امام صادق(ع)]] نقل شده كه نوح در هر صبح و شام مى‌گفت: «خداوندا تو را گواه مى‌گيرم كه در هر صبح و شام هر نعمتى كه در دين يا دنياى من وجود دارد، از ناحيۀ توست، تو يگانه‌اى و شريكى ندارى، حمد و سپاس از آن توست، تا آنجا كه از من راضى شوى».<ref>جزایری، النور المبین، ١٣٨١ق، ص۱۱۷.</ref>

همچنین در روایات بسیاری نقل شده است که با وجود عمر طولانی نوح (ع) و معروف بودن او به شیخ الانبیاء، وقتی [[عزرائیل|ملک الموت]] برای [[قبض روح]] وی رفت، حضرت نوح که در آفتاب نشسته بود از او اجازه خواست تا از آفتاب به سایه برود. ملک الموت از او پرسید [[دنیا]] را چگونه یافتی و نوح(ع) پاسخ داد آنچه در این دنیا بر من گذشت مانند این بود که از آفتاب به سایه بروم.<ref>ندایی، تاریخ انبیاء از آدم تا خاتم، ۱۳۸۹ش، ص۵۰؛ قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۷-۲۶۲؛ جزایری، النور المبین، ١٣٨١ق، ص۱۱۱.</ref>