نوح (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

بنابر روایات اسلامی، نوح فرزند نهم از نسل [[آدم(ع)|آدم]] است. او از نسل لَامک فرزند مَتُّوشَلْخ(مَنُّوشَلْخ)، فرزند [[ادریس]]، فرزند یَرْد، فرزند مَهْلَاییل، فرزند قَیْنَن، فرزند أنُوش بن [[شیث]]، فرزند [[آدم(ع)|آدم]] است.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۸۳؛ النجار، قصص الانبیاء، ۱۴۰۶ق، ص۳۰؛ قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۰-۲۵۱.</ref>

نام اصلی نوح روشن نیست و در منابع مختلف، «عبدالغفار»، «عبدالملک» و «عبدالعلی» آمده است.<ref>قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۶-۲۵۷.</ref> گریه و نوحه‌ نوح برای خودش و در روایتی دیگر، گریه و نوحه‌‌ ۵۰۰ ساله‌اش برای نجات و هدایت قومش، علت نامگذاری او به نوح دانسته شده است.<ref>شیخ صدوق، علل الشرایع، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۲۸؛ قطب راوندی، قصص الانبیاء (ع)، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۲۵۶-۲۵۷.</ref>

 

بر اساس برخی منابع، تولد نوح، همزمان با درگذشت حضرت آدم(ع) بوده است.<ref>جزایری، النور المبین فی قصص الأنبیاء و المرسلین (قصص قرآن)، ۱۳۸۱، ص۱۱۷.</ref> به نوشته برخی دیگر از منابع، تولد نوح ۱۲۶ سال یا ۱۲۴ سال بعد از وفات آدم بوده است.<ref>ابن کثیر، قصص الانبیاء، ۱۴۱۱ق، ص۸۳.</ref> بنابر اقوال دیگر، نوح ده قرن بعد از آدم<ref>طبری، تاریخ الطبری، ۱۳۷۵ش، ص۱۷۸.</ref> یا ۱۶۴۲ سال بعد از [[هبوط آدم و حوا|هبوط آدم]] (ع) زاده شده است.<ref>ندایی، تاریخ انبیاء از آدم تا خاتم، ۱۳۸۹ش، ص۳۹.</ref> به عقیده برخی محل زندگی و تولد او بین‌النهرین و شهر [[کوفه]] بوده است.<ref>بی‌آزار شیرازی، باستان‌شناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۰ش، ص۳۲.</ref>

حضرت نوح بعد از [[حضرت آدم]]، [[شیث]] و [[ادریس]]، چهارمین پیامبر دانسته شده است.<ref>بیومی مهران، بررسی تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۳؛ النجار، قصص الانبیاء، ۱۴۰۶ق، ص۳۰.</ref> وی همچنین بر اساس آنچه در آیه هفتم [[سوره احزاب]] و آیه ۱۳ [[سوره شوری]] آمده، اولین پیامبر [[اولوالعزم]] است. بسیاری از مفسران معتقدند که پنج پیامبر مذکور در این دو آیه، مقام رفیعی دارند؛ چرا که آنان پیامبران اولوالعزم و صاحب [[شریعت]] و کتاب هستند.<ref>ماتریدی، تأویلات أهل السنة، ۱۴۲۶ق، ج۸، ص۳۵۹؛ ثعلبی، الكشف و البیان المعروف تفسیر الثعلبی‌، ۱۴۲۲ق، ج۸، ص۱۰؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج‌ ۱۶، ص۲۷۸؛ الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن و السنه، ج‌ ۲۴، ص۴۶؛ صادقی، الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن و السنه، ۱۴۰۶ق، ج‌ ۲۴، ص۴۶.</ref>  

در مورد زمان مبعوث شدن نوح نیز اختلاف است.<ref>رک: جدول بخش عمر.</ref>بنابر آیات قرآن کریم، نوح (ع) در طول مدت پیامبری خود قبل از [[طوفان نوح|طوفان]]، قوم خود را به پرستش خدای یکتا دعوت می‌کرد.<ref>سوره نوح، آیه ۵-۱۰.</ref>  بر اساس آیه ۲۳ [[سوره نوح]]، قوم نوح، [[بت‌|بت‌هایی]] با نام‌های «ود»، «سواع»، «یغوث»، «یعوق» و «نسر» را می‌پرستیدند.<ref>سوره نوح، آیه ۲۳.</ref> بر اساس آیات قرآن کریم نوح برای هدایت قومش تلاش زیادی کرد اما در نهایت تعداد کمی به او ایمان آوردند.<ref>سوره نوح، آیه ۵-۱۵.</ref>

به نظر اکثر علمای شیعه و بر اساس [[روایات]] [[اهل بیت (ع)]] دعوت و پیامبری وی جهانی بوده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ۱۰، ص۱۰۲ و ۲۶۰.</ref> با این حال برخی از علمای [[اهل سنت]] معتقدند که دعوت نوح جهانی نبوده و فقط برای قوم خود یعنی قوم کلده و آشور که در [[فلسطین]]، [[شامات]] و [[عراق]] سکونت داشتند، مبعوث شده بود.<ref>ندایی، تاریخ انبیاء از آدم تا خاتم، ۱۳۸۹ش، ص۴۸؛ طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ۱۰، ص۲۶۰-۲۶۲.</ref>  [[علامه طباطبایی]] در تفسیر آیات ۲۵ تا ۳۵ [[سوره هود]] با بیان برخی از انذارهای حضرت نوح و همچنین دلایل مشرکان برای رد دعوت او و پاسخ‌های او، به مشابهت و همانندی احتجاجات نوح (ع) با قوم خود، با احتجاجات پیغمبر  اسلام (ص) با مشركین زمان خود اشاره کرده است. او معتقد است چون حجت‌ها و انذارهای این دو پیامبر یکی بود، خداوند در قرآن کریم داستان پیامبر و اتهاماتی که مشرکان مکه به او می‌زدند را عطف به داستان حضرت نوح آورده است. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۰، ص۲۱۹.</ref> این مشابهت و همانندی را مفسران و پژوهشگران دیگر نیز تایید کرده‌اند.<ref>بیومی مهران، بررسی تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۹ش، ج۴، ص۹-۱۶.</ref>