confirmed، templateeditor
۱۱٬۴۲۴
ویرایش
جز (←تدریس و شاگردان) |
جز (←تشکیل خانواده) |
||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
آیتالله مرعشی، در [[۸ جمادیالاول]] ۱۳۴۵ ه.ق با یکی از دخترعموهای خود به نام گوهرتاج ازدواج کرد و از او صاحب دختری شد اما این زندگی مشترک دوام نیافته به جدایی انجامید. همسر دوماش دختر آیتالله [[سید عباس فقیه مبرقعی رضوی]] قمی (<small>متوفی ۱۳۳۵ ه.ق</small>) بود.<ref>نک: گلی زواره، جامع فضل و فضیلت، ص۲۴</ref> | آیتالله مرعشی، در [[۸ جمادیالاول]] ۱۳۴۵ ه.ق با یکی از دخترعموهای خود به نام گوهرتاج ازدواج کرد و از او صاحب دختری شد اما این زندگی مشترک دوام نیافته به جدایی انجامید. همسر دوماش دختر آیتالله [[سید عباس فقیه مبرقعی رضوی]] قمی (<small>متوفی ۱۳۳۵ ه.ق</small>) بود.<ref>نک: گلی زواره، جامع فضل و فضیلت، ص۲۴</ref> | ||
[[پرونده:آیت الله مرعشی نجفی در حال انجام کار خانه.jpg|200px|بندانگشتی|آیت الله مرعشی نجفی؛ مشارکت در انجام کارهای خانه]] | [[پرونده:آیت الله مرعشی نجفی در حال انجام کار خانه.jpg|200px|بندانگشتی|آیت الله مرعشی نجفی؛ مشارکت در انجام کارهای خانه]] | ||
همسرش نقل کرده: مدت شصت سال با آیتالله مرعشی زندگی | همسرش نقل کرده: مدت شصت سال با آیتالله مرعشی زندگی کردم و در این مدت هیچگاه نسبت به من با تحکم سخن نگفت و رفتاری تند و خشونتآمیز با من نداشت و با عصبانیت صحبت و رفتار نکرد. تا آنزمان که خود قادر به حرکت و انجام کاری بود اجازه نمیداد دیگر اعضای خانواده برایش کاری انجام دهند حتی هنگامی که تشنه میشد خود بلند میشد و به آشپزخانه میرفت و آب میآشامید و این تقاضا را با من در میان نمیگذاشت. غیر از این که همسری مهربان و دوست داشتنی بود، همچون مونسی صمیمی با من همکاری دلسوزانه داشت و در کارهای منزل یاریام میکرد. بسیاری از اوقات در امور آشپزخانه از قبیل طبخ غذا، پاک کردن سبزی، تمیز کردن ظروف و وسایل و نیز شستن میوهها به من کمک میکرد.<ref>نک: گلی زواره، جامع فضل و فضیلت، ص۲۵</ref> | ||
از شیوههای تربیتی آیتالله مرعشی این بوده که هرشب با نقل داستانی، ذکر خاطرات خودش و یا شرح گوشههایی از زندگی بزرگان و در نهایت هم گفتن یک روایت، فرزندان را آماده خواب میکرد.<ref>نک: گلی زواره، جامع فضل و فضیلت، ص۲۶</ref> | از شیوههای تربیتی آیتالله مرعشی این بوده که هرشب با نقل داستانی، ذکر خاطرات خودش و یا شرح گوشههایی از زندگی بزرگان و در نهایت هم گفتن یک روایت، فرزندان را آماده خواب میکرد.<ref>نک: گلی زواره، جامع فضل و فضیلت، ص۲۶</ref> |