پرش به محتوا

یعقوب (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>Alipour
جز (ویرایش)
imported>Alipour
خط ۳۰: خط ۳۰:


==شخصیت و خاندان یعقوب==
==شخصیت و خاندان یعقوب==
[[پرونده:Jacob.jpg|بندانگشتی|محل زندگی و پیامبری یعقوب]]
یعقوب فرزند [[اسحاق]]، نوه [[ابراهیم(ع)]] و از پیامبران الهی بود.<ref>شوقی ابوخلیل، اطلس قرآن،۱۳۸۹ش، ص۶۸</ref> او در شهر فدان آرام نزد دایی خود لابان رفت و مدتی را در آنجا به چوپانی گذراند و با دو دختر دایی خود ازدواج کرد.<ref> مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۳۶۸ش، ج۱۴، ص۲۵۲ </ref> البته بنا بر آیات قرآن، ازدواج با دو خواهر، قبل از [[اسلام]] جایز بوده است.<ref>سوره نساء، آیه ۲۳.</ref>  اما در برخی اخبار آمده، یعقوب خواهر دوم را بعد از فوت همسر اول خود گرفته است. او از همسرانش دوازده پسر داشت که [[یوسف]] و [[بنیامین]] از راحیل متولد شدند.<ref>جزایری، داستان پیامبران، ۱۳۸۰ش، ص۳۰۴</ref> قرآن همچنین داستان نابینا شدن یعقوب را نقل می‌کند که، پس از ناپدید شدن فرزندش [[یوسف]]، سالیان درازی در فراق او گریه کرد و بینایی‌اش را از دست داد: {{متن قرآن|قالَ يا أَسَفى‏ عَلى‏ يُوسُفَ وَ ابْيَضَّتْ عَيْناهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظيم|سوره=یوسف|آیه=۸۴}}  گفت: دريغا بر يوسف! و در حالى كه از غصّه لبريز بود دو چشمش از اندوه، سپيد شد.
یعقوب فرزند [[اسحاق]]، نوه [[ابراهیم(ع)]] و از پیامبران الهی بود.<ref>شوقی ابوخلیل، اطلس قرآن،۱۳۸۹ش، ص۶۸</ref> او در شهر فدان آرام نزد دایی خود لابان رفت و مدتی را در آنجا به چوپانی گذراند و با دو دختر دایی خود ازدواج کرد.<ref> مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۳۶۸ش، ج۱۴، ص۲۵۲ </ref> البته بنا بر آیات قرآن، ازدواج با دو خواهر، قبل از [[اسلام]] جایز بوده است.<ref>سوره نساء، آیه ۲۳.</ref>  اما در برخی اخبار آمده، یعقوب خواهر دوم را بعد از فوت همسر اول خود گرفته است. او از همسرانش دوازده پسر داشت که [[یوسف]] و [[بنیامین]] از راحیل متولد شدند.<ref>جزایری، داستان پیامبران، ۱۳۸۰ش، ص۳۰۴</ref> قرآن همچنین داستان نابینا شدن یعقوب را نقل می‌کند که، پس از ناپدید شدن فرزندش [[یوسف]]، سالیان درازی در فراق او گریه کرد و بینایی‌اش را از دست داد: {{متن قرآن|قالَ يا أَسَفى‏ عَلى‏ يُوسُفَ وَ ابْيَضَّتْ عَيْناهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظيم|سوره=یوسف|آیه=۸۴}}  گفت: دريغا بر يوسف! و در حالى كه از غصّه لبريز بود دو چشمش از اندوه، سپيد شد.


کاربر ناشناس