صحاح سته: تفاوت میان نسخه‌ها

'''صحاح سِتّه،''' عنوان شش مجموعه بزرگ از کتب حدیثی [[اهل سنت]] است. این کتاب‌ها نزد اهل سنت اعتبار بسیاری دارند؛ به گونه‌ای که پس از [[قرآن کریم]] مهمترین منابع دینی آنان به شمار می‌آیند. هر چند تنها دو عنوان از این کتاب‌ها صحیح و چهار عنوان دیگر، سنن است اما به همه آنها صحاح به (معنای صحیح‌ها)می‌گویند. این منابع عبارتند از: [[صحیح بخاری]]، [[صحیح مسلم]]، [[سنن ابی داوود]]، [[سنن ابن ماجه]]، [[سنن ترمذی]] و [[سنن نسائی]].

بنابر نظر معیارهای حدیث‌شناختی علمای [[شیعه]] و حتی برخی از علمای اهل سنت، برخی از [[حدیث|احادیث]] این منابع، ضعیف و حتی ساختگی‌اند.

نام کامل این کتاب، «''اَلْجامعُ المُسْنَد الصّحیح المُخْتَصَر مِنْ اُمورِ رَسولِ اللّه(ص) و سُنَنه و اَیامه''» و معتبرترین کتاب حدیث در نزد اهل تسنن پس از قرآن کریم است که توسط [[محمد بن اسماعیل بخاری]] (۱۹۴-۲۵۶ق) طی ۱۶ سال و از میان ۶۰۰۰۰۰ [[حدیث]] ضبط و ثبت گشته است.<ref> فتح‌الباری، ص۴۹۰</ref> این کتاب موضوعات عقیدتی و [[فقه|فقهی]] را دربردارد.

صحیح بخاری در ۹۷ کتاب و ۳۴۵۰ باب تدوین شده است. تعداد احادیث صحیح بخاری در روایات مختلف، متفاوت است.<ref> نک:حاجی‌خلیفه، ج۱، ستون۵۴۵</ref>

تعداد احادیث آن با احتساب احادیث تکراری به گفتهٔ ابن صلاح ۷۲۷۵ حدیث و با حذف موارد تکرای به گفتهٔ او و [[یحیی بن شرف نووی|نَوَوی]] حدود ۴۰۰۰ حدیث، اما به عقیدهٔ [[ابن حجر عسقلانی|ابن حَجَر]] ۲۷۶۱ حدیث است.<ref> فتح‌الباری،ص۴۶۵، ۴۷۸</ref>

گویند بخاری چون کتابِ خود را به پایان رساند، آن را به بزرگان و ائمهٔ حدیث [[اهل سنت]]، مانند [[احمد بن حنبل]]، [[علی بن مدینی|علی بن مَدینی]] و [[یحیی بن معین]]، عرضه داشت و آنها به صحّت و درستی آن، جز ۴ [[حدیث]]، گواهی دادند.<ref> فتح‌الباری، ص‌۴۹۱</ref>

اهل سنت در این امر اتّفاق‌نظر دارند که صحیح‌ترین کتاب پس از [[قرآن]]، صحیح بخاری و پس از آن [[صحیح مسلم]] است.<ref> حاجی خلیفه، ج۱، ستون۵۴۱؛ قسطلانی، ج۱، ص۱۹؛ ابن حجر هیتمی، ص۹؛ نَوَوی، ج۱، ص۱۲۰</ref>