پرش به محتوا

محقق حلی: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ اکتبر ۲۰۱۸
منبع یابی، اصلاح پاورقی و منابع
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>M.r.seifi
(منبع یابی، اصلاح پاورقی و منابع)
خط ۲۶: خط ۲۶:
| وب‌گاه رسمی =
| وب‌گاه رسمی =
}}
}}
'''ابوالقاسم نجم الدین جعفر بن حسن بن یحیی بن سعید حلی'''([[سال ۶۰۲ هجری قمری|۶۰۲]]-[[سال ۶۷۶ هجری قمری|۶۷۶]]ق)، مشهور به '''محقق حلی''' و '''محقق اول'''، [[فقیه]]، [[علم اصول|اصولی]] و شاعر [[شیعه]] در قرن هفتم بود. هرگاه در آثار فقها، استفاده از کلمه «محقق» بدون قرینه و نشانه‌ای اشاره به ایشان است.
'''ابوالقاسم نجم الدین جعفر بن حسن بن یحیی بن سعید حلی'''([[سال ۶۰۲ هجری قمری|۶۰۲]]-[[سال ۶۷۶ هجری قمری|۶۷۶]]ق)، مشهور به '''محقق حلی''' و '''محقق اول'''، [[فقیه]]، [[علم اصول|اصولی]] و شاعر [[شیعه]] در قرن هفتم بود. در آثار فقها، استفاده از کلمه «محقق» بدون قرینه و نشانه‌، اشاره به ایشان است.


علمایی چون [[علامه حلی]]، [[ابن داود حلی]]، [[سید عبدالکریم بن احمد حلی|سید عبدالکریم بن طاووس]] و [[ابن سعید حلی]] از شاگردان اویند. وی نزد [[خواجه نصیرالدین طوسی]] محترم بود. [[شرایع الاسلام]] و [[المختصر النافع فی فقه الامامیة]] از آثار اوست.
علمایی چون [[علامه حلی]]، [[ابن داود حلی]]، [[سید عبدالکریم بن احمد حلی|سید عبدالکریم بن طاووس]] و [[ابن سعید حلی]] از شاگردان اویند. وی نزد [[خواجه نصیرالدین طوسی]] محترم بود. [[شرایع الاسلام]] و [[المختصر النافع فی فقه الامامیة]] از آثار اوست.


==ولادت و تحصیلات==
==ولادت و تحصیلات==
محقق حلی در سال [[سال ۶۰۲ هجری قمری|۶۰۲ق]] در شهر [[حله]] به دنیا آمد. ادبیات عرب را که زبان مادری‌اش بود به‌خوبی فراگرفت، هیئت و ریاضیات و منطق و [[کلام]] را به مقدار لازم تحصیل نمود. آنگاه فقه و اصول را پیش پدر دانشمندش [[حسن بن یحیی حلی|حسن بن یحیی]] و از محضر فقهای مشهور حله مانند [[محمد بن جعفر ابن نما]] و [[سید فخار موسوی]]، شاگردان [[فقیه]] نامی [[ابن ادریس حلی]] تکمیل نمود. او در صبح پنج شنبه [[۱۳ ربیع‌الاول|۱۳ ربیع الاول]] [[سال ۶۷۶ هجری قمری|۶۷۶ق]] از بالاترین نقطه منزلش افتاد و در سن هفتاد و چهار سالگی درگذشت و در [[حله]] به خاک سپرده شد.<ref>مدرس، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۵، ص۲۳۶؛ فرطوسی، تاریخچه آستان مطهر امام علی(ع)، ۱۳۹۳ش، ص۳۳۱.</ref>
محقق حلی در سال [[سال ۶۰۲ هجری قمری|۶۰۲ق]] در شهر [[حله]] به دنیا آمد. ادبیات عرب را که زبان مادری‌اش بود به‌خوبی فراگرفت، علوم هیئت، ریاضیات، منطق و [[کلام]] را به مقدار لازم تحصیل نمود. آنگاه فقه و اصول را پیش پدرش [[حسن بن یحیی حلی|حسن بن یحیی]] و از محضر فقهای مشهور حله مانند [[محمد بن جعفر ابن نما]] و [[سید فخار موسوی]]، شاگردان [[فقیه]] نامی [[ابن ادریس حلی]] تکمیل نمود. او در صبح پنج شنبه [[۱۳ ربیع‌الاول|۱۳ ربیع الاول]] [[سال ۶۷۶ هجری قمری|۶۷۶ق]] از بالاترین نقطه منزلش افتاد و در سن هفتاد و چهار سالگی درگذشت و در [[حله]] به خاک سپرده شد.<ref>مدرس، ریحانه الادب، ۱۳۶۹ش، ج۵، ص۲۳۶؛ فرطوسی، تاریخچه آستان مطهر امام علی(ع)، ۱۳۹۳ش، ص۳۳۱.</ref>


==اساتید==
==اساتید==
خط ۳۷: خط ۳۷:
* پدرش شمس الدین [[حسن بن یحیی حلی]].
* پدرش شمس الدین [[حسن بن یحیی حلی]].
* [[محمد بن جعفر ابن نما]].
* [[محمد بن جعفر ابن نما]].
* [[ابن زهره|ابوالمکارم ابن زهره]]. البته اینکه او شاگرد ابن زهره باشد محل تردید است. [[استاد مطهری]] می‌نویسد محقق در سال ۶۷۶ درگذشته است و قطعا نمی‌توانسته درس ابن زهره را که در سال ۵۸۵ درگذشته است درک کرده باشد.<ref> مطهری، مرتضی، آشنایی با علوم اسلامی، ج۳، ص۸۱-۸۲.</ref>
* [[ابن زهره|ابوالمکارم ابن زهره]]. البته اینکه او شاگرد ابن زهره باشد محل تردید است. [[استاد مطهری]] می‌نویسد محقق در سال ۶۷۶ق درگذشته است و قطعا نمی‌توانسته درس ابن زهره را که در سال ۵۸۵ق درگذشته است درک کرده باشد.<ref>مطهری، آشنایی با علوم اسلامی، ۱۳۷۲ش، ص۲۹۹.</ref>
* ابوحامد [[نجم الاسلام محمد حلبی]].
* ابوحامد [[نجم الاسلام محمد حلبی]].
* شمس الدین ابوعلی [[فخار بن معد موسوی]].
* شمس الدین ابوعلی [[فخار بن معد موسوی]].
* سید مجد الدین [[علی بن حسن عریضی]].
* سید مجد الدین [[علی بن حسن عریضی]].
* تاج الدین [[حسن بن علی بن دربی]].<ref> امین، سید محسن، اعیان الشیعة، ج۴، ص۹۱؛ خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۲، ص۱۸۸.</ref>
* تاج الدین [[حسن بن علی بن دربی]].<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۶ق، ج۴، ص۹۱؛ خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، ج۲، ص۱۸۸.</ref>
{{پایان}}
{{پایان}}


خط ۷۸: خط ۷۸:
#[[المسائل المصریة]]
#[[المسائل المصریة]]
#[[المسلک فی اصول الدین]]
#[[المسلک فی اصول الدین]]
#[[نکت النهایة]]<ref> مدرس، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۵، ص۲۳۵.</ref>
#[[نکت النهایة]]<ref>مدرس، ریحانه الادب، ۱۳۶۹ش، ج۵، ص۲۳۵.</ref>
{{پایان}}
{{پایان}}


== شعر و ادب==
== شعر و ادب==
محقق حلی از گروه [[فقیهان]] شاعر است. اشعار او حاوی نکات اخلاقی، عرفانی، حکمت‌آمیز و به صورت مشاعره، مکاتبه و خطاب به پدر و دوستانش سروده است.<ref> امین، سید محسن، اعیان الشیعة، ج۴، ص۸۹.</ref>
محقق حلی از گروه [[فقیهان]] شاعر است. اشعار او حاوی نکات اخلاقی، عرفانی، حکمت‌آمیز و به صورت مشاعره، مکاتبه و خطاب به پدر و دوستانش سروده است.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۶ق، ج۴، ص۸۹.</ref>


== از نگاه دیگران==
== از نگاه دیگران==
[[علامه حلی]] در [[اجازه روایت|اجازه‌نامه‌ای]] که به [[آل زهره|خاندان زهره]] داده، درباره او نوشته است:
[[علامه حلی]] در [[اجازه روایت|اجازه‌نامه‌ای]] که به [[آل زهره|خاندان زهره]] داده، درباره او نوشته است:
::«کان هذا الشیخ افضل اهل عصره فی الفقه» (این عالم بزرگ، [[فقیه|فقیه‌ترین]] مردم روزگار خویش بوده است).<ref>امین، سید محسن، اعیان الشیعة، ج۴، ص۸۹.</ref>
::«کان هذا الشیخ افضل اهل عصره فی الفقه» (این عالم بزرگ، [[فقیه|فقیه‌ترین]] مردم روزگار خویش بوده است).<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۶ق، ج۴، ص۸۹.</ref>


[[محدث نوری]] او را این چنین می‌ستاید:
[[محدث نوری]] او را این چنین می‌ستاید:
خط ۹۶: خط ۹۶:
شیخ حسن فرزند [[شهید ثانی]] مشهور به [[صاحب معالم|صاحب معالم]] او را بدین گونه یاد می‌کند:
شیخ حسن فرزند [[شهید ثانی]] مشهور به [[صاحب معالم|صاحب معالم]] او را بدین گونه یاد می‌کند:


::«اگر علامه حلّی، «محقق» را [[فقیه]] و بزرگ همه زمان‌ها می‌شمرد، بهتر بود؛ چرا که محقق، سرآمد فقیهان شیعه است و در میان آنان نظیری ندارد.»<ref> امین، سید محسن، اعیان الشیعة، ج۴، ص۸۹.</ref>
::«اگر علامه حلّی، «محقق» را [[فقیه]] و بزرگ همه زمان‌ها می‌شمرد، بهتر بود؛ چرا که محقق، سرآمد فقیهان شیعه است و در میان آنان نظیری ندارد.»<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۰۶ق، ج۴، ص۸۹.</ref>


[[ابن داود حلی]]، شاگرد محقق، در کتاب [[رجال ابن داوود (کتاب)|رجالش]] درباره او می‌نویسد:
[[ابن داود حلی]]، شاگرد محقق، در کتاب [[رجال ابن داوود (کتاب)|رجالش]] درباره او می‌نویسد:
خط ۱۰۲: خط ۱۰۲:


[[شهید مطهری]] در وصف او گوید:
[[شهید مطهری]] در وصف او گوید:
::«در فقه کسی را بر او مقدم نمی‌شمارند. در اصطلاح فقها، هرگاه «محقق» به طور مطلق گفته شود، مقصود همین شخص بزرگوار است. فیلسوف و ریاضی‌دان بزرگ، [[خواجه نصیرالدین طوسی]] با او در حله ملاقات کرده است و در جلسه درس فقهش حضور یافته است. کتاب‌های محقق مخصوصا کتاب شرایع در میان طلاب یک کتاب درسی بوده و هست و فقهای زیادی کتب محقق را شرح کرده یا حاشیه بر آن نوشته‌اند.»<ref> مطهری، مرتضی، آشنایی با علوم اسلامی، ج۳، ص۸۱-۸۲.</ref>
::«در فقه کسی را بر او مقدم نمی‌شمارند. در اصطلاح فقها، هرگاه «محقق» به طور مطلق گفته شود، مقصود همین شخص بزرگوار است. فیلسوف و ریاضی‌دان بزرگ، [[خواجه نصیرالدین طوسی]] با او در حله ملاقات کرده است و در جلسه درس فقهش حضور یافته است. کتاب‌های محقق مخصوصا کتاب شرایع در میان طلاب یک کتاب درسی بوده و هست و فقهای زیادی کتب محقق را شرح کرده یا حاشیه بر آن نوشته‌اند.»<ref> مطهری، مرتضی، آشنایی با علوم اسلامی، ۱۳۷۲ش، ص۲۹۹.</ref>


==پانویس==
==پانویس==
خط ۱۱۰: خط ۱۱۰:
{{ستون-شروع|2}}
{{ستون-شروع|2}}
*افندی، عبدالله، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، قم، مطبعة الخیام، ۱۴۰۱ق.
*افندی، عبدالله، ریاض العلماء و حیاض الفضلاء، قم، مطبعة الخیام، ۱۴۰۱ق.
*امین‌، سیدمحسن‌، اعیان‌ الشیعه‌، بیروت‌، ۱۴۰۳ق.
*امین‌، سیدمحسن‌، اعیان‌ الشیعه‌، بیروت‌، دار التعارف للمطبوعات، ۱۴۰۶ق.
*خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، قم، اسماعیلیان.
*خوانساری، محمدباقر، روضات الجنات، قم، اسماعیلیان.
*صدر، سید حسن، تاسیس الشیعة لعلوم الاسلام، تهران، اعلمی، ۱۳۷۵ش.
*صدر، سید حسن، تاسیس الشیعة لعلوم الاسلام، تهران، اعلمی، ۱۳۷۵ش.
* مجله مکتب اسلام، سال سوم، شماره اول، ص۶۴-۶۵، نوشته علی دوانی.
* مجله مکتب اسلام، سال سوم، شماره اول، ص۶۴-۶۵، نوشته علی دوانی.
* مدرس، محمدعلی، ریحانة الادب، قم، کتابفروشی خیام، ۱۳۶۹ش.
* مدرس، محمدعلی، ریحانة الادب، قم، کتابفروشی خیام، ۱۳۶۹ش.
* مطهری، مرتضی، آشنایی با علوم اسلامی، قم، انتشارات صدرا.
* مطهری، مرتضی، آشنایی با علوم اسلامی، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۲ش.


{{پایان}}
{{پایان}}
کاربر ناشناس