پرش به محتوا

هبوط: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۸ بایت حذف‌شده ،  ‏۶ ژانویهٔ ۲۰۱۹
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۵: خط ۲۵:
درباره این‌که این بهشت کجا بوده، اقوالی وجود دارد. [[فخر رازی]] سه نظر را همراه با دلایل آن آورده است که عبارتند از: «باغی در زمین»، «بهشتی آسمانی غیر بهشت موعود»، و «بهشت موعود».<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۴۵۲.</ref>
درباره این‌که این بهشت کجا بوده، اقوالی وجود دارد. [[فخر رازی]] سه نظر را همراه با دلایل آن آورده است که عبارتند از: «باغی در زمین»، «بهشتی آسمانی غیر بهشت موعود»، و «بهشت موعود».<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۴۵۲.</ref>


حضرت آدم و حوا زمانی که در بهشت ساکن شدند به فرمان خدا از خوردن [[شجره ممنوعه|میوه شجره ممنوعه]] منع شدند، اما با وسوسه شیطان، آن‌را خوردند.
آدم و حوا زمانی که در بهشت ساکن شدند به فرمان خدا از خوردن [[شجره ممنوعه|میوه شجره ممنوعه]] منع شدند، اما با وسوسه شیطان، آن‌را خوردند.
داستان میوه ممنوع سه مرتبه در قرآن آمده و درباره ماهیت [[میوه ممنوعه]] دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد.
داستان میوه ممنوع سه مرتبه در قرآن آمده و درباره ماهیت [[میوه ممنوعه]] دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد.


==هبوط، اقتضای حکمت الهی==
==هبوط، اقتضای حکمت الهی==
برخی مفسران معتقدند هبوط به جهت عقوبت و مجازات [[حضرت آدم]] و [[حوا]] نبوده است. [[صدرالمتألهین]] و [[طبرسی]] معتقدند اخراج آدم و حوا از [[بهشت آدم|بهشت]] و هبوط به زمین، به جهت عقوبت نبوده است. زیرا ادله‌ای وجود دارد که براساس آن‌ها [[پیامبران|انبیاء]] آنچه موجب عذاب و عقاب می‌شود را انجام نمی‌دهند. خداوند آن‌ها را از بهشت اخراج کرد زیرا حکمت الهی بر این بود که اینان هبوط به زمین داشته باشند و تکلیف و مشقت بر عهده آن‌ها باشد تا در نهایت به [[سعادت]] برسند.<ref>صدرالمتألهین، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۳، ص۱۱۰؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۱۹۷.</ref>
برخی مفسران معتقدند هبوط به جهت عقوبت و مجازات [[حضرت آدم]] و [[حوا]] نبوده است. [[صدرالمتألهین]] و [[طبرسی]] معتقدند اخراج آدم و حوا از [[بهشت آدم|بهشت]] و هبوط به زمین، به جهت عقوبت نبوده است. زیرا ادله‌ای وجود دارد که براساس آن‌ها [[پیامبران|انبیاء]] آنچه موجب عذاب و عقاب می‌شود را انجام نمی‌دهند. خداوند آن‌ها را از بهشت اخراج کرد زیرا حکمت الهی بر این بود که اینان هبوط به زمین داشته باشند و تکلیف و مشقت بر عهده آن‌ها باشد تا در نهایت به [[سعادت]] برسند.<ref>صدرالمتألهین، تفسیر القرآن الکریم، ۱۳۶۶ش، ج۳، ص۱۱۰؛ طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۱۹۷.</ref>
بنابر این ایجاد تکلیف برای حضرت آدم و حوا، آن‌ها را در معرض [[ثواب]] و سعادت قرار داد و این هیچ هم‌خوانی با مجازات بودن هبوط ندارد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰، ج۳، ص۴۶۴.</ref>
بنابر این ایجاد تکلیف برای آدم و حوا، آن‌ها را در معرض [[ثواب]] و سعادت قرار داد و این هیچ هم‌خوانی با مجازات بودن هبوط ندارد.<ref>فخر رازی، مفاتیح الغیب، ۱۴۲۰، ج۳، ص۴۶۴.</ref>


==هبوط مقامی==
==هبوط مقامی==
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۵٬۷۴۰

ویرایش