کاربر ناشناس
بنگلادش: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←اقوام شیعه
imported>Fayaz جز (←پراکندگی شیعیان) |
imported>Fayaz جز (←اقوام شیعه) |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
==مسلمانان== | ==مسلمانان== | ||
اولین مسلمانانی که با مردم بنگلادش ـ جزیی از هند ـ ارتباط گرفتند، بازرگانان، مبلّغان مذهبی و سپس صوفیان بودند. برخی معتقدند اسلام از بندر چیتاگنگ و از طریق اقیانوس هند وارد این منطقه شده است. عده‌ای کشور هند و شهر کلکته را مسیر حرکت اسلام و تشیع می‌دانند و گروهی هم خراسان در دوران [[امام رضا(ع)]] را دروازه ورود اسلام و تشیع به شبه قاره هند و این کشور دانسته‌اند. برخی زمینه‌های اجتماعی و اقتصادی مانند نظام طبقاتی هندوها سبب گرایش مردم این سرزمین به اسلام شد. پس از فتح بنگال توسط مسلمانان در پایان قرن دوازدهم میلادی و در زمان حکومت سلاطین مغول (گورکانیان هند)، مسلمانان در این سرزمین جایگاه مهمی را به دست آوردند. | اولین مسلمانانی که با مردم بنگلادش ـ جزیی از هند ـ ارتباط گرفتند، بازرگانان، مبلّغان مذهبی و سپس صوفیان بودند. برخی معتقدند اسلام از بندر چیتاگنگ و از طریق اقیانوس هند وارد این منطقه شده است. عده‌ای کشور هند و شهر کلکته را مسیر حرکت اسلام و تشیع می‌دانند و گروهی هم خراسان در دوران [[امام رضا(ع)]] را دروازه ورود اسلام و تشیع به شبه قاره هند و این کشور دانسته‌اند. برخی زمینه‌های اجتماعی و اقتصادی مانند نظام طبقاتی هندوها سبب گرایش مردم این سرزمین به اسلام شد. پس از فتح بنگال توسط مسلمانان در پایان قرن دوازدهم میلادی و در زمان حکومت سلاطین مغول (گورکانیان هند)، مسلمانان در این سرزمین جایگاه مهمی را به دست آوردند. | ||
=== | ===گروه‌های شیعه=== | ||
شیعیان از نظر تیره و نژادی، خود را به دو گروه بیهاری و بنگالی تقسیم می‌نمایند. بیهاری به شیعیان مهاجر پاکستانی و هندی و اردو زبان گفته می‌شود. گروه بنگالی، بومیان بنگلادش و با زبان بنگالی هستند. | شیعیان از نظر تیره و نژادی، خود را به دو گروه بیهاری و بنگالی تقسیم می‌نمایند. بیهاری به شیعیان مهاجر پاکستانی و هندی و اردو زبان گفته می‌شود. گروه بنگالی، بومیان بنگلادش و با زبان بنگالی هستند. هم‌چنین شیعیان به دو گروه شیعیان قدیمی و تازه‌شیعیان (مستبصر) تقسیم می شوند. {{یادداشت|شیعیان قدیمی شامل سادات، غیرسادات و خوجه‌های اثناعشری می‌شوند. سادات بیشتر در مرکز کشور بنگلادش(داکا) ساکن هستند و تعدادی از آنها هم در شهرهای رنگپور، سیدپور، سیلهت، چیتاگنگ و کولنا پراکنده‌اند. شیعیان غیر سادات هم در نقاط مختلف کشور پراکنده هستند. خوجه‌های اثناعشری هم همانند سایر شیعیان پیش از استقلال بنگلادش (۱۹۷۲ م) از [[هند]] و پاکستان غربی آمده‌اند و جمعیت قابل ملاحظه‌ای بودند. قابل ذکر است که غالب شیعیان قدیمی اردو زبان هستند و همه مراسم مذهبی خود را به زبان اردو برگزار می‌کنند.}}{{یادداشت|اکثر قریب به اتفاق مستبصرین پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران روی به تشیع آوردند. مستبصرین پایبندی بیشتری به اعتقادات خویش دارند و در تبلیغ، از شیعیان قدیمی فعال‌تر هستند. آنان حدود نیمی از کل جمعیت شیعیان بنگلادش (هفت هزار نفر) را تشکیل می‌دهند. در حالی که طبق همین آمار، جمعیت شیعیان اصیل هشت تا نه هزار نفر برآورد می‌شود. در بین مستبصرین افراد تحصیلکرده دانشگاهی و باسواد بیشتر دیده می‌شود و برخی از آنها به دلیل مشکلات خانوادگی و به خاطر حفظ مشاغل اداری در ابراز شیعه بودن تقیه می‌کنند.}} | ||
==آشنایی با اهل بیت== | ==آشنایی با اهل بیت== | ||