کاربر ناشناس
بنگلادش: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←داستان واقعه کربلا
imported>Fayaz |
imported>Fayaz جز (←داستان واقعه کربلا) |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
==آشنایی با اهل بیت== | ==آشنایی با اهل بیت== | ||
گفته شده [[تصوف|صوفیانی]] که در این سرزمین تبلیغ [[اسلام]] می‌کردند از محبان [[اهل بیت(ع)]] بودند و نیز از ابتدای قرن سیزده میلادی زبان فارسی برای مدت شش قرن به عنوان زبان رسمی بنگلادش رواج داشته است.{{مدرک}}داستان‌هایی به صورت منظوم که به زبان بنگالی پونتی نامیده می‌شود، بین مردم مسلمان، اعم از شهرنشین و روستایی و با سواد و بی‌سواد محبوبیت فراوانی داشت. پونتی‌ها با آهنگ و وزن خاصی در مراکز اسلامی، مساجد و منازل شخصیت‌های مهم خوانده می‌شد. مهم‌ترین عنوان پونتی‌ها را واقعه کربلا تشکیل می‌داد. | گفته شده [[تصوف|صوفیانی]] که در این سرزمین تبلیغ [[اسلام]] می‌کردند از محبان [[اهل بیت(ع)]] بودند و نیز از ابتدای قرن سیزده میلادی زبان فارسی برای مدت شش قرن به عنوان زبان رسمی بنگلادش رواج داشته است.{{مدرک}}داستان‌هایی به صورت منظوم که به زبان بنگالی پونتی نامیده می‌شود، بین مردم مسلمان، اعم از شهرنشین و روستایی و با سواد و بی‌سواد محبوبیت فراوانی داشت. پونتی‌ها با آهنگ و وزن خاصی در مراکز اسلامی، مساجد و منازل شخصیت‌های مهم خوانده می‌شد. مهم‌ترین عنوان پونتی‌ها را واقعه کربلا تشکیل می‌داد. | ||
خطبه‌های نماز جمعه مساجد اهل سنت در کشور بنگلادش با سلام و درود بر پیامبر اکرم(ص) و خاندان مطهرش شروع می‌شود. آنها از پنج تن آل عبا به نیکی یاد کرده و به آنها سلام و درود می‌فرستند. ائمه جمعه در خلال بیان خطبه ها، کرامت‌ها و حسن خلق‌های اهل بیت(ع) را تبیین کرده و مستعمان را به پیروی از سیره آنان تشویق می‌نمایند. آنان در ایام عاشورا خطبه‌های خود را به واقعه کربلا معطوف می‌دارند. | |||
مسلمانان بنگلادش شب نیمه شعبان را به عنوان شب برات می‌شناسند و در آن شب به راز ونیاز مشغولند. بیشتر مسلمانان روز نیمه شعبان را روزه می‌گیرند. شورای روِیت هلال ماه، که یک تشکیلات رسمی و دولتی است، شروع دقیق ماه شعبان و به دنبال آن تعیین رسمی و دقیق روز نیمه شعبان را گواهی داده و آن را تأیید می‌کند. این روز در کشور بنگلادش تعطیلی رسمی می‌باشد. | |||
===داستان واقعه کربلا=== | ===داستان واقعه کربلا=== | ||
در ادبیات نو بنگلادش، اولین بار فردی که به واقعه کربلا چهره ادبی داد، [[میر مشرف حسین]] بود که در اواخر سده نوزدهم می‌زیست. او واقعه کربلا را ـ با جزییات معتبر و نامعتبر ـ به صورت یک داستان بلند به رشته تحریر درآورد که محبوبیت بسیاری بین مسلمانان دارد. به‌عنوان مثال در داستان او آمده [[محمد حنفیه]]، برادر [[امام حسین(ع)]] به [[دمشق]] رفت و در جنگ با [[مروان بن حکم|مروان]]، وی ا کشت و [[امام سجاد]] و خانواده سیدالشهدا(ع) را از قید اسارت نجات داد.{{مدرک}}<br> | در ادبیات نو بنگلادش، اولین بار فردی که به واقعه کربلا چهره ادبی داد، [[میر مشرف حسین]] بود که در اواخر سده نوزدهم می‌زیست. او واقعه کربلا را ـ با جزییات معتبر و نامعتبر ـ به صورت یک داستان بلند به رشته تحریر درآورد که محبوبیت بسیاری بین مسلمانان دارد. به‌عنوان مثال در داستان او آمده [[محمد حنفیه]]، برادر [[امام حسین(ع)]] به [[دمشق]] رفت و در جنگ با [[مروان بن حکم|مروان]]، وی ا کشت و [[امام سجاد]] و خانواده سیدالشهدا(ع) را از قید اسارت نجات داد.{{مدرک}}<br> | ||