مفتاح الفلاح (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

==کلیات==

بهاءالدین عاملی مشهور به شیخ بهایی، [[فقیه]]، [[محدث]]، و ریاضیدان قرن دهم و یازدهم هجری قمری است که ۱۲۳ اثر علمی و ادبی به وی نسبت داده شده است.{{مدرک}} او بالاترین منصب رسمی دینی یعنی [[شیخ الاسلام (منصب)|شیخ الاسلامی]] را در حکومت [[صفویه]] بر عهده داشته است.{{مدرک}} شیخ بهایی نام کتاب خود را مفتاح الفلاح دانسته<ref>مفتاح الفلاح، ص۲.</ref> اما [[سید محسن امین]] آن را «مفتاح الفلاح فی عمل الیوم و اللیلة» نامیده<ref>امین، اعیان الشیعة، ص۲۴۴.</ref> و [[آقا بزرگ تهرانی]] هم نام آن را «مفتاح الفلاح فی الاعمال و الادعیة الابدیة فی الیوم و اللیلة» ذکر کرده است.<ref>تهرانی، الذریعه، ج ۲۱، ص۳۳۹.</ref>

== پژوهش‌های پیرامون کتاب ==

=== ترجمه‌ها ===

* ترجمه‌ای از محمد شریف بن احمد جیلانی که با نام «''عروة النجاح فی ترجمة مفتاح الفلاح''» منتشر شده و در آن خاتمۀ کتاب را که تفسیر سورۀ حمد بوده حذف کرده و در عوض دعاهای ایام هفته و [[زیارت|زیارات]] [[معصومین]] و ادعیۀ مشهوری مانند [[دعای کمیل|کمیل]]، [[دعای سمات|سمات]] و... را به آخر آن افزوده است.

* ترجمه کتاب با نام «[[آداب عباسی]]» از صدر الدین محمد بن محب تبریزی، که شاگرد شیخ بهایی بوده و در زمان حیات مؤلف کتاب را ترجمه کرده است. یک نسخه از کتاب نیز به صورت خلاصۀ آداب عباسی که حواشی و بیان‌های شیخ بهایی را حذف کرده موجود است.

* شرح مفتاح الفلاح توسط [[محمد بن سلیمان تنکابنی]]

* «''لسان الصباح فی شرح کلام البهائی فی اوائل مفتاح الفلاح فی بیان الفجرین''» از سید مفتی میرعباس

{{پایان}}

=== تلخیص ===

{{ستون-شروع|۲}}

# حاشیه خود شیخ بهایی

# حاشیه [[محمد طاهر بارفروشی مازندرانی]]

# حاشیه [[سید محسن امین]] صاحب [[اعیان الشیعة]]