پرش به محتوا

قتل نفس زکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۳۹ بایت حذف‌شده ،  ‏۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۱
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (مستندسازی)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
'''قتل نَفسِ زَکیّه''' از [[علائم ظهور|نشانه‌های ظهور امام مهدی(عج)]] که به کشته‌شدن فردی از یاران امام مهدی(ع) در کنار [[کعبه]] اشاره دارد. بنا بر روایات نفس زکیه از نسل [[امام حسین(ع)]] است و قبل از [[قیام امام زمان(عج)]] در [[مسجدالحرام]] کشته می‌شود.
'''قتل نَفسِ زَکیّه''' از [[علائم ظهور|نشانه‌های ظهور امام مهدی(عج)]] که به کشته‌شدن فردی از یاران امام مهدی(ع) در کنار [[کعبه]] اشاره دارد. بنا بر روایات نفس زکیه از نسل [[امام حسین(ع)]] است و قبل از [[قیام امام زمان(عج)]] در [[مسجدالحرام]] کشته می‌شود.
==شخصیت ==
==شخصیت ==
نفس زکیه، لقب محمد بن حسن<ref>شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۳۳۱، ح۱۶.</ref> از نسل امام حسین است<ref> عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۶۵.</ref> که قتل او در مکه از نشانه‌های ظهور دانسته شده است.<ref>نعمانی، الغیبة نعمانی، ص۲۶۴.</ref> بنا بر روایات او از یاران حضرت مهدی است حضرت او را برای احتجاج به سوی اهل مکه می‌فرستد بنا بر روایات حضرت مهدی خطاب به یارانش می‌گوید اهل مکه مرا نمی‌خواهند از این رو باید کسی را به سوی آنها بفرستم تا حجت بر آنها تمام شود از این رو نفس زکیه را به سوی آنها می‌فرستد وقتی او شروع به صحبت می‌کند مردم مکه بر او هجوم آورده و بین رکن و مقام سرش را سر می‌برند.<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۰۷.</ref>
نفس زکیه، لقب محمد بن حسن<ref>شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۳۳۱، ح۱۶.</ref> از نسل امام حسین است<ref> عیاشی، تفسیر العیاشی، ۱۳۸۰ق، ج۱، ص۶۵.</ref> که قتل او در مکه از نشانه‌های ظهور دانسته شده است.<ref>نعمانی، الغیبة، ۱۳۹۷ق، ص۲۶۴.</ref> بنا بر روایات او از یاران حضرت مهدی است حضرت او را برای احتجاج به سوی اهل مکه می‌فرستد بنا بر روایات حضرت مهدی خطاب به یارانش می‌گوید اهل مکه مرا نمی‌خواهند از این رو باید کسی را به سوی آنها بفرستم تا حجت بر آنها تمام شود از این رو نفس زکیه را به سوی آنها می‌فرستد وقتی او شروع به صحبت می‌کند مردم مکه بر او هجوم آورده و بین رکن و مقام سرش را سر می‌برند.<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۳۰۷.</ref>


== نشانه حتمی ظهور==
== نشانه حتمی ظهور==
بنا بر روایتی از [[امام صادق(ع)]] از قتل نفس زکیه در کنار [[صیحه آسمانی]]، [[خروج سفیانی]]، [[خروج یمانی]]، [[خسف بیداء]]) به عنوان یکی از نشانه‌های حتمی ظهور یاد شده است.<ref>نعمانی، الغیبة نعمانی، ۱۳۹۷ق، ص۲۶۴، ح۲۶؛ شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۶۴۹، ح۱.</ref>
بنا بر روایتی از [[امام صادق(ع)]] از قتل نفس زکیه در کنار [[صیحه آسمانی]]، [[خروج سفیانی]]، [[خروج یمانی]]، [[خسف بیداء]]) به عنوان یکی از نشانه‌های حتمی ظهور یاد شده است.<ref>نعمانی، الغیبة، ۱۳۹۷ق، ص۲۶۴، ح۲۶؛ شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۶۴۹، ح۱.</ref>


بنا بر روایتی که در کمال‌الدین از امام صادق نقل شده بین قیام [[قائم آل محمد|قائم آل محمّد]] و کشتن نفس زکیه پانزده شب فاصله خواهد بود.<ref> شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۶۴۹، ح۲.</ref> در حدیثی از [[امام باقر(ع)]]، مکان این قتل در [[مسجد الحرام]] بین [[رکن]] و [[مقام ابراهیم]] خواهد بود.<ref> شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۳۳۱، ح۱۶.</ref>
بنا بر روایتی که در کمال‌الدین از امام صادق نقل شده بین قیام [[قائم آل محمد|قائم آل محمّد]] و کشتن نفس زکیه پانزده شب فاصله خواهد بود.<ref> شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۶۴۹، ح۲.</ref> در حدیثی از [[امام باقر(ع)]]، مکان این قتل در [[مسجد الحرام]] بین [[رکن]] و [[مقام ابراهیم]] خواهد بود.<ref> شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۳۳۱، ح۱۶.</ref>
برادر نفس زکیه نیز در مکه به قتل می‌رسد.<ref> کورانی، معجم أحادیث الإمام المهدی(ع)، ج۱، ص۴۷۸.</ref>


==تطبیق==
==تطبیق==
برخی از طرفداران [[محمد بن عبدالله محض]] (درگذشت [[سال ۱۴۵ هجری قمری|سال ۱۴۵ق]]) معتقد بودند که او نفس زکیه است.<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل‏ الطالبيين، دارالمعرفه، ص۲۰۷.</ref> به گزارش منابع تاریخی محمد بن عبدالله ملقب به نفس زکیه بود که پس از شهادت [[یحیی بن زید]] به عنوان مهدی با او بیعت شد.{{مدرک}} او سال ۱۴۵ق علیه [[منصور عباسی]] قیام کرد و در منطقه احجار الزیت در نزدیکی مدینه به شهادت رسید.<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل‏ الطالبيين، دارالمعرفه، ص۲۰۷.</ref> آنچه که در روایات به عنوان [[علائم ظهور]] معرفی شده این است که نفس زکیه بین در [[مسجدالحرام]] کشته می‌شود.<ref> شیخ صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۳۳۱، ح۱۶.</ref>
برخی از طرفداران [[محمد بن عبدالله محض]] (درگذشت [[سال ۱۴۵ هجری قمری|سال ۱۴۵ق]]) معتقد بودند که او نفس زکیه است.<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل‏ الطالبيين، دارالمعرفه، ص۲۰۷.</ref> به گزارش منابع تاریخی پس از شهادت [[یحیی بن زید]] با محمد بن عبدالله محض ملقب به نفس زکیه به عنوان مهدی بیعت شد.{{مدرک}} او سال ۱۴۵ق علیه [[منصور عباسی]] قیام کرد و در منطقه احجار الزیت در نزدیکی مدینه به شهادت رسید.<ref>ابوالفرج اصفهانی، مقاتل‏ الطالبيين، دارالمعرفه، ص۲۰۷.</ref>
 
همچنین بنا بر برخی روایات دو نفس زکیه داریم یکی در مکه و دیگری در کوفه به شهادت می‌رسد.<ref>نگاه کنید به کورانی، عصرالظهور، ۱۴۰۸ق، ص۱۲۸.</ref> در کتاب عصرالظهور احتمال داده شده که نفس زکیه‌ای که به همراه هفتاد نفر در پشت کوفه (نجف) کشته می‌شود، [[سید محمدباقر صدر]] و یارانش باشد.<ref> کورانی، عصرالظهور، ۱۴۰۸ق، ص۱۲۶.</ref>


همچنین در کتاب [[عصر الظهور (کتاب)|عصرالظهور]] احتمال داده شده که [[سید محمدباقر صدر]] نفس زکیه‌ای باشد که در پشت کوفه به شهادت می‌رسد.<ref> کورانی، عصرالظهور، ۱۴۰۸ق، ص۱۲۶.</ref> در برخی روایات از قتل دو نفس زکیه یاد شده که یکی در مکه و دیگری به همراه هفتاد تن در پشت کوفه (نجف) به شهادت می‌رسد.<ref> علامه مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۲۷۳.</ref>
==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس2}}
{{پانویس2}}
خط ۲۵: خط ۲۲:
* شیخ صدوق، محمد بن علی، کمال‌الدین و تمام النعمه، تصحیح علی‌اکبر غفاری، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق.
* شیخ صدوق، محمد بن علی، کمال‌الدین و تمام النعمه، تصحیح علی‌اکبر غفاری، تهران، اسلامیه، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق.
* عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، تصحیح رسولی محلاّتی، تهران، المطبعة العلمیة الاسلامیة، ۱۳۹۰ق.
* عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر العیاشی، تصحیح رسولی محلاّتی، تهران، المطبعة العلمیة الاسلامیة، ۱۳۹۰ق.
* کورانی عاملی، شیخ علی، معجم أحادیث الإمام المهدی(ع)، قم، مؤسسه المعارف الإسلامیه، ۱۴۱۱ق.
* کورانی، علی، عصر الظهور، مرکز النشر مکتب الاعلام الاسلامی، الطبعة الاولی، ۱۴۰۸ق.
* کورانی، علی، عصر الظهور، مرکز النشر مکتب الاعلام الاسلامی، الطبعة الاولی، ۱۴۰۸ق.
* مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، مؤسسة الوفاء، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
* علامه مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار،دار احیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.
* نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، تصحیح علی‌اکبر غفاری، تهران، نشر صدوق، ۱۳۹۷ق.
* نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، تصحیح علی‌اکبر غفاری، تهران، نشر صدوق، ۱۳۹۷ق.
{{پایان}}
{{پایان}}