پرش به محتوا

اسحاق (پیامبر): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
(←‏منابع: افزودن منبع)
خط ۳۰: خط ۳۰:
اسحاق از [[پیامبران]] الهی و فرزند [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] و [[ساره]]<ref>سوره هود، آیه ۷۱.</ref> است که در [[فلسطین]] به دنیا آمد و در همان جا زندگی ‌کرد.<ref>شوقی ابوخلیل، اطلس قرآن، ۱۳۸۹ش، ص۵۳.</ref> اسحاق واژه‌ای عبری به معنای خنده است.<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۸۲.</ref> برخی نیز آن را برگرفته از زبان عربی دانسته‌اند.<ref>قرشی بنابی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۲۴۰.</ref> تولد او حدود پنج سال بعد از [[اسماعیل]] بوده است.<ref>مسعودی، إثبات الوصیة، ۱۴۲۶ق، ص۴۲.</ref> هنگام تولد اسحاق، پدرش حدود ۱۲۰ و مادرش ۹۰ ساله بوده است.<ref>مسعودی، ترجمه إثبات الوصیة، ۱۴۲۶ش، ص۶۸.</ref> اسحاق در چهل سالگی با دختری به نام [[رفقه]] [[ازدواج]] کرد و صاحب دو فرزند به نام‌های عیص و [[یعقوب]] شد.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۰، ص۳۲۴.</ref>  
اسحاق از [[پیامبران]] الهی و فرزند [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم(ع)]] و [[ساره]]<ref>سوره هود، آیه ۷۱.</ref> است که در [[فلسطین]] به دنیا آمد و در همان جا زندگی ‌کرد.<ref>شوقی ابوخلیل، اطلس قرآن، ۱۳۸۹ش، ص۵۳.</ref> اسحاق واژه‌ای عبری به معنای خنده است.<ref>مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ۱۴۲۶ق، ج۱، ص۸۲.</ref> برخی نیز آن را برگرفته از زبان عربی دانسته‌اند.<ref>قرشی بنابی، قاموس قرآن، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۲۴۰.</ref> تولد او حدود پنج سال بعد از [[اسماعیل]] بوده است.<ref>مسعودی، إثبات الوصیة، ۱۴۲۶ق، ص۴۲.</ref> هنگام تولد اسحاق، پدرش حدود ۱۲۰ و مادرش ۹۰ ساله بوده است.<ref>مسعودی، ترجمه إثبات الوصیة، ۱۴۲۶ش، ص۶۸.</ref> اسحاق در چهل سالگی با دختری به نام [[رفقه]] [[ازدواج]] کرد و صاحب دو فرزند به نام‌های عیص و [[یعقوب]] شد.<ref>طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۰، ص۳۲۴.</ref>  


وی جد [[بنی اسرائیل]] است و چنانکه [[جبرئیل]] بشارت داد، از نسل او پیامبرانی از جمله یعقوب، ‌ [[داوود (پیامبر)|داوود]]، [[سلیمان (پیامبر)|سلیمان]]، [[ایوب (پیامبر)|ایوب]]، [[یوسف (پیامبر)|یوسف]]، [[موسی (پیامبر)|موسی]]، [[هارون (پیامبر)|هارون]] و دیگر پیامبران بنی اسرائیل متولد شدند.<ref>سوره انعام، آیه ۸۴.</ref> اسحاق پسرعموی [[لوط (پیامبر)|لوط(ع)]] بود و بنابر منابع تاریخی، ابراهیم(ع)، پدر اسحاق، عموی لوط(ع) بوده است.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۱۷۶.</ref>
وی جد [[بنی اسرائیل]] است و چنانکه [[جبرئیل]] بشارت داد، از نسل او پیامبرانی از جمله یعقوب، ‌ [[داوود (پیامبر)|داوود]]، [[سلیمان (پیامبر)|سلیمان]]، [[ایوب (پیامبر)|ایوب]]، [[یوسف (پیامبر)|یوسف]]، [[موسی (پیامبر)|موسی]]، [[هارون (پیامبر)|هارون]] و دیگر پیامبران بنی اسرائیل متولد شدند.<ref>سوره انعام، آیه ۸۴.</ref> اسحاق پسرعموی [[لوط (پیامبر)|لوط(ع)]] بود و بنابر منابع تاریخی، ابراهیم(ع)، پدر اسحاق، عموی لوط(ع) بوده است.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، دار الفکر، ج۱، ص۱۷۶.</ref>


داستان [[ذبح اسماعیل]]، در کتاب مقدس یهودیان، برای اسحاق بیان شده و یهودیان، آن را از دلایل برتری اسحاق بر [[اسماعیل]] می‌دانند.<ref>مرکز فرهنگ و معارف قرآن، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۲ش، ج۳، ص۱۸۶.</ref> برخی از اهل سنت نیز این عقیده را برگزیده‌اند.<ref>مکارم، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۱۱۹؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۶، ص۱۰۰.</ref> با این حال شیعیان با اتکا به آیه ۱۱۲ سوره صافات،<ref>وَ بَشَّرْناهُ بِإِسْحاقَ نَبِیا مِنَ الصَّالِحِینَ؛ ما او را به تولد اسحاق بشارت دادیم که پیامبری بود از صالحان.</ref> و همچنین آیه ۷۱ سوره هود،<ref>فَبَشَّرْناها بِإِسْحاقَ وَ مِنْ وَراءِ إِسْحاقَ یعْقُوبَ؛ ما او را به تولد اسحاق بشارت دادیم و نیز به تولد یعقوب بعد از اسحاق.</ref> ذبح شدن اسحاق را رد کرده‌اند.<ref>مکارم، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۱۱۸-۱۲۰.</ref>
داستان [[ذبح اسماعیل]]، در کتاب مقدس یهودیان، برای اسحاق بیان شده و یهودیان، آن را از دلایل برتری اسحاق بر [[اسماعیل]] می‌دانند.<ref>مرکز فرهنگ و معارف قرآن، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۲ش، ج۳، ص۱۸۶.</ref> برخی از اهل سنت نیز این عقیده را برگزیده‌اند.<ref>مکارم، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۱۱۹؛ قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، ۱۳۶۴ش، ج۱۶، ص۱۰۰.</ref> با این حال شیعیان با اتکا به آیه ۱۱۲ سوره صافات،<ref>وَ بَشَّرْناهُ بِإِسْحاقَ نَبِیا مِنَ الصَّالِحِینَ؛ ما او را به تولد اسحاق بشارت دادیم که پیامبری بود از صالحان.</ref> و همچنین آیه ۷۱ سوره هود،<ref>فَبَشَّرْناها بِإِسْحاقَ وَ مِنْ وَراءِ إِسْحاقَ یعْقُوبَ؛ ما او را به تولد اسحاق بشارت دادیم و نیز به تولد یعقوب بعد از اسحاق.</ref> ذبح شدن اسحاق را رد کرده‌اند.<ref>مکارم، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۹، ص۱۱۸-۱۲۰.</ref>
۳۸۶

ویرایش