Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵
ویرایش
جز (←روش مفسر) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
| برگرداننده = | | برگرداننده = | ||
| تصویر =تفسیر اثنی عشری.png | | تصویر =تفسیر اثنی عشری.png | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح_تصویر = | | توضیح_تصویر = | ||
| نویسنده = حسین بن احمد حسینی | | نویسنده = حسین بن احمد حسینی شاهعبدالعظیمی | ||
| تصویرگر = | | تصویرگر = | ||
| طراح جلد = | | طراح جلد = | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تَفسیر اِثناعَشَریّ''' | '''تَفسیر اِثناعَشَریّ''' کتابی تفسیری و به زبان فارسی، اثر [[سید حسین اثنیعشری|حسین بن احمد حسینی شاهعبدالعظیمی]] از عالمان [[شیعه]] در قرن ۱۴ [[هجری قمری]]. این تفسیر که کل قرآن را در بر گرفته، روشی تحلیلی و روایی دارد و به زبان ساده و قابل فهم برای مردم نگارش یافته است. مؤلف در مقدمه کتاب به مباحثی نظیر تعریف [[تفسیر]]، فرق تفسیر و [[تأویل]]، فضیلت قرآن، منع از [[تفسیر به رأی]]، [[اسباب نزول]] و [[اعجاز قرآن]] پرداخته است. | ||
== انگیزه تألیف == | == انگیزه تألیف == | ||
مفسر در سخن آغازین | مفسر در سخن آغازین کتاب، جدیت و تلاش برای ترویج احکام الهی و نشر شریعت نبوی را وظیفه هر مسلمانی دانسته که به هر طریق نباید از جان و مال، کوتاهی کند. وی که تفسیر قرآن مجید را با دقت کامل در ایام تحصیلات خویش جمعآوری نموده بود، آن را به درخواست برادران دینی منتشر کرد تا تذکرهای در [[دنیا]] و ذخیرهای برای [[آخرت|عُقبی]] بوده باشد.<ref>حسینی، تفسیر اثناعشری، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۶.</ref> | ||
== مقدمه تفسیر == | == مقدمه تفسیر == | ||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
* '''فصل سوم''': منع تفسیر قرآن به رأی | * '''فصل سوم''': منع تفسیر قرآن به رأی | ||
* '''فصل چهارم''': سبب نزول قرآن | * '''فصل چهارم''': سبب نزول قرآن | ||
* '''فصل پنجم''': | * '''فصل پنجم''': چگونگی نزول قرآن | ||
* '''فصل ششم''': اعجاز قرآن | * '''فصل ششم''': اعجاز قرآن | ||
* '''فصل هفتم''': اسامی قرآن | * '''فصل هفتم''': اسامی قرآن | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
== روش مفسر == | == روش مفسر == | ||
مفسر در آغاز سوره به عددآیات، اسم [[سوره]]، دلیل نامگذاری سوره و فضیلت [[آیه]] یا سوره میپردازد. وی تحقیقاتی درباره مفاهیم و معارف قرآنی دارد که گاه جنبه خطابی و ادبی دارد و در فهم آیات از اخبار و روایات نیز، بدون ذکر سند و راوی حدیث استفاده میکند. روش مفسر در بیان مباحث فقهی، گذرا و در حد بیان احکام است.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۶۶۳.</ref> | مفسر در آغاز سوره به عددآیات، اسم [[سوره]]، دلیل نامگذاری سوره و فضیلت [[آیه]] یا سوره میپردازد. وی تحقیقاتی درباره مفاهیم و معارف قرآنی دارد که گاه جنبه خطابی و ادبی دارد و در فهم آیات از اخبار و روایات نیز، بدون ذکر سند و راوی حدیث استفاده میکند. روش مفسر در بیان مباحث فقهی، گذرا و در حد بیان [[احکام شرعی|احکام]] است.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۶۶۳.</ref> | ||
== چاپ == | == چاپ == | ||
این اثر توسط شرکت طبع کتاب [[تهران]] در سال ۱۳۳۴- ۱۳۳۹ ش، برای نخستین بار به چاپ رسید. نگارش آن در | این اثر توسط شرکت طبع کتاب [[تهران]] در سال ۱۳۳۴- ۱۳۳۹ ش، برای نخستین بار به چاپ رسید. نگارش آن در سالهای ۱۳۷۵- ۱۳۸۱ق انجام گرفته و برخی مجلدات آن توسط انتشارات فراهانی در تهران به سال ۱۳۷۷ق نشر یافته است. آن چاپ در ۸ مجلد با قطع وزیری و بالغ بر ۵۰۰۰ صفحه بوده است.<ref>خرمشاهی، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۶۶۳.</ref>{{سخ}} | ||
این تفسیر در سال ۱۳۶۳ش (۱۴۰۴ ق) در چهارده مجلد با قطع وزیری توسط انتشارات میقات به چاپ رسیده است. | این تفسیر در سال ۱۳۶۳ش (۱۴۰۴ ق) در چهارده مجلد با قطع وزیری توسط انتشارات میقات به چاپ رسیده است. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
==منابع == | ==منابع == | ||
* حسینی | * حسینی شاهعبدالعظیمی، حسین بن احمد، تفسیر اثناعشری، تهران، میقات، ۱۳۶۳ش. | ||
* خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، تهران، دوستان - ناهید، ۱۳۷۷ش. | * خرمشاهی، بهاءالدین، دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، تهران، دوستان - ناهید، ۱۳۷۷ش. | ||