تفسیر اثنی‌عشری (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

'''تفسیر اثناعشری''' تفسیری است کامل و به زبان فارسی اثر حسین بن احمد حسینی شاه عبدالعظیمی از عالمان شیعه در قرن ۱۴ق. این تفسیر که روشی تحلیلی و روایی دارد، به زبان ساده و قابل فهم برای مردم نگارش یافته است. مؤلف در مقدمه کتاب به مباحثی نظیر تعریف تفسیر، فرق تفسیر و تأویل، فضیلت قرآن، منع از تفسیر به رأی، اسباب نزول، اعجاز قرآن نیز پرداخته است.

مفسر در خطبه آغازین کتاب می‌نویسد: ''نزد محققین حقایق معارف الهیه و مدقّقین دقایق اسرار ربانیه، مخفی و پوشیده نیست که بر هر مسلمانی واجب و لازم است نهایت جدّ و جهد را در ترویج احکام الهیه و نشر شریعت نبویه بنماید و به هر قسم که تواند از مال و جان و قلم و بیان کوتاهی ننماید، تا موجبات سعادت دنیا و آخرت را دریابد لذا این بنده محض خدمت به عالم اسلامیت، تفسیر قرآن مجید را با دقت کامل که در ایام تحصیلات خود جمعآوری نموده بودم، اکنون مختصری از آن را به خواهش برادران ایمانی در مقام نشر آن برآمده تا تذکرهای در دنیا و ذخیرهای برای عقبی بوده باشد''.<ref>تفسیر اثناعشری، ج۱، ص۶.</ref>

* فصل دهم: نوادر و مطالب (اعتقادات به قرآن، قراء سبعه، عدد آیات).<ref>تفسیر اثناعشری، ج۱، ص۶-۲۲.</ref>

مفسر در آغاز سوره به به عددآیات، اسم سوره، دلیل نام گذاری سوره و فضیلت آیه یا سوره می‌پردازد. تحقیقاتی درباره مفاهیم و معارف قرآنی دارد که گاه جنبه خطابی و ادبی دارد... وی در فهم آیات از اخبار و روایات اهل بیت بدون ذکر سند و راوی حدیث نیز استفاده می‌کند... روش وی در بیان مباحث فقهی، گذرا و در حد بیان احکام است.<ref>.دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۶۶۳.</ref>

این اثر توسط شرکت طبع کتاب تهران در سال ۱۳۳۴- ۱۳۳۹ ش، برای نخستین بار به چاپ رسید. نگارش آن در سالهای ۱۳۷۵- ۱۳۸۱ق انجام گرفته و برخی مجلدات آن توسط انتشارات فراهانی در تهران به سال ۱۳۷۷ق نشر یافته است. آن چاپ در ۸ مجلد با قطع وزیری و بالغ بر ۵۰۰۰ صفحه بوده است.<ref>.دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی، ج۱، ص۶۶۳.</ref>{{سخ}}