کاربر ناشناس
عزرائیل: تفاوت میان نسخهها
تکمیل نهایی عزرائیل
imported>Movahhed (اتمام ویرایش) |
imported>Movahhed (تکمیل نهایی عزرائیل) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{عالم پس از مرگ}} | {{عالم پس از مرگ}} | ||
'''عزرائیل''' [[فرشته]] | '''عزرائیل''' [[فرشته]] مأمور [[مرگ]] و یکی از [[ملائکه|ملائکه]] مقرب درگاه الهی است که خداوند او را مسئول گرفتن جان موجودات زنده قرار داده است. شیوههای [[قبض روح]] با هم تفاوت دارد؛ عزرائیل به طور مستقیم روح [[نبوت|انبیاء]] و اولیای الهی را میگیرد، همچنین یاران و نمایندگانی دارد که جان سایر موجودات را میگیرند. انسانهای گنهکار و [[کفر|کفار]] با شدت و عذاب قبض روح شده و [[ایمان|انسانهای]] مؤمن و اولیای الهی با مدارا و آسانی قبض روح میشوند. بعد از نفخه اول [[اسرافیل]] و پس از اینکه عزرائیل روح همه موجودات را قبض کرد، سرانجام [[خداوند]] خود جان عزرائیل را میگیرد و او را به کام مرگ میفرستد. | ||
== صفات و ویژگیها == | == صفات و ویژگیها == | ||
عزرائیل فرشته مامور مرگ است. در [[قرآن کریم]] از عزرائیل با کلمه ملکالموت یاد شده (قُلْ يَتَوَفَّاکُمْ مَلَکُ الْمَوْتِ الَّذي وُکِّلَ بِکُمْ ثُمَّ إِلي رَبِّکُمْ تُرْجَعُونَ)که مامور [[قبض روح]] و گرفتن جان همه موجودات زنده است.<ref>سوره سجده، آیه۱۱.</ref> در [[روایت|روایاتی]] که در مورد ملکالموت وجود دارد از او با عنوان «قابضالارواح» و «هادمالذات» نیز یاد شده است.<ref>دایرةالمعارف | عزرائیل فرشته مامور مرگ است. در [[قرآن کریم]] از عزرائیل با کلمه ملکالموت یاد شده (قُلْ يَتَوَفَّاکُمْ مَلَکُ الْمَوْتِ الَّذي وُکِّلَ بِکُمْ ثُمَّ إِلي رَبِّکُمْ تُرْجَعُونَ)که مامور [[قبض روح]] و گرفتن جان همه موجودات زنده است.<ref>سوره سجده، آیه۱۱.</ref> در [[روایت|روایاتی]] که در مورد ملکالموت وجود دارد از او با عنوان «قابضالارواح» و «هادمالذات» <ref> این دو کلمه در فارسی به معنی گیرندهی جانها و از بین برندهی ذاتهاست</ref> نیز یاد شده است.<ref>دایرةالمعارف تشیع، ۱۳۹۰ش، ج۱۴، ص۴۹۰.</ref> عزرائیل واژه عبری است که از دو جزء «عزرا» به معنی خداوند و «ئیل» به معنی بنده تشکیل شده و ترکیب هر دو جزء به معنی بنده خداست. این واژه از زبان سریانی به زبان عربی راه یافته است.<ref>دهخدا، ج۳، ۱۳۴۱ش، ص۲۲۴.</ref> عزرائیل مظهر و نمایانگر دو اسم «القابض» و «الممیت» <ref> این دو کلمه در فارسی به معنی گیرنده و میراننده جانها هستند</ref> در خداوند تعالی است،<ref>حسینی طهرانی، معادشناسی، ۱۳۶۱ش، ج۶، ص۲۱۱.</ref> زیرا در واقع و حقیقت [[خدا|خداوند]] روح انسانها را بسط میدهد یا قبض میکند، هرچند این امور با اسباب و وسیلههایی همانند فرشتگان و عزرائیل به انجام برسد.<ref> شجاعی، ملائکه، ۱۳۸۵ش، ص۱۱۵.</ref> در میان فرشتگان الهی، چهار فرشته وجود دارد که از مقربین درگاه الهی بوده و از آنها به رئوس ملائکه تعبیر میشود که عزرائیل، [[میکائیل]]، [[اسرافیل]] و [[جبرئیل]] هستند.<ref>رجالی تهرانی، فرشتگان تحقیقی قرآنی روایی و عقلی، ۱۳۷۶ش، ص۱۰۶.</ref> همچنین در روایات وارد شده که [[لوح محفوظ]] از چهار رکن( علم، حیات اراده و قدرت) تشکیل شده است و عزرائیل مظهر رکن قدرت آن است.<ref>ابن فناری، ۱۳۷۴ش، مصباحالانس، ۱۳۷۴،ص۴۰۳.</ref> در بعضی از منابع روایی صفات جسمانی برای عزرائیل ذکر شده است که چهار بال دارد به گونهای که چهار طرف عالم را فراگرفتهاند و پاهای وی در عالم پایین و سر او در آسمان بالا قرار دارد،<ref>دایرةالمعارف تشیع، ۱۳۹۰ش، ج۱۵، ص۴۹۰.</ref> اما باید دانست که بال فرشتگان شبیه بال پرندگان نیست و با آن فرق دارد زیرا فرشتگان موجوداتی غیر مادی هستند و وجود و صفات آنها در روایات به گونهای برای مردم بیان و توصیف شده که قابل فهم و درک برای عموم مردم باشد.<ref>طباطبایی،المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۱۷۰.</ref> | ||
== وظایف عزرائیل == | == وظایف عزرائیل == | ||
=== قبض روح === | === قبض روح === | ||
در روایات وارد شده است زمانی که خداوند میخواست [[آدم|آدمابوالبشر]] را خلق کند، به فرشتگان دستور داد تا بخشی از زمین را در اختیار او بگذارند، اما هیچکدام از آنان به جز عزرائیل قادر بر این کار نبود، زیرا نیروی قهر و غلبه الهی در نهاد او قرار داده شده بود و همین امر باعث شد که او بتواند چنین کاری را انجام دهد؛ به همین دلیل خداوند او را متولی قبض روح موجودات زنده قرار داد.<ref>رستمی وآلبویه، سیری در اسرار فرشتگان، ۱۳۹۳ش، ص۲۶۸.</ref> شیوهی گرفتن جان انسانها با هم متفاوت است و عدهای به سختی و همراه با عذاب قبض روح میشوندو عدهای | در روایات وارد شده است زمانی که خداوند میخواست [[آدم|آدمابوالبشر]] را خلق کند، به فرشتگان دستور داد تا بخشی از زمین را در اختیار او بگذارند، اما هیچکدام از آنان به جز عزرائیل قادر بر این کار نبود، زیرا نیروی قهر و غلبه الهی در نهاد او قرار داده شده بود و همین امر باعث شد که او بتواند چنین کاری را انجام دهد؛ به همین دلیل خداوند او را متولی قبض روح موجودات زنده قرار داد.<ref>رستمی وآلبویه، سیری در اسرار فرشتگان، ۱۳۹۳ش، ص۲۶۸.</ref> شیوهی گرفتن جان انسانها با هم متفاوت است و عدهای به سختی و همراه با عذاب قبض روح میشوندو عدهای از آنها با سهولت و مدارا جان میدهند. عزرائیل قبض روح [[نبوت|انبیاء]] و اولیای الهی را به صورت مستقیم انجام میدهد و مسؤولیت قبض روح سایر موجودات را به نمایندگان و یاران خود میسپارد.<ref>طهرانی، معادشناسی، ۱۳۷۶ش، ص۲۱۲.</ref> در مورد اینکه چگونه ممکن است عزرائیل، در سراسر جهان به طور همزمان جان چندین موجود زنده را بگیرد، [[فلسفه|فیلسوفان]] و متکلمان میگویند: عزرائیل از موجودات فرامادی و مجرد است و در یک مکان معینی نیست تا از مکانی به مکان دیگر برود،<ref>مطهری، حرکت و زمان در فلسفه اسلامی، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۱۷۸.</ref> بلکه تمام عالم مادی برای او یکسان است، بنابراین همزمان ارواح چندین موجود از موجودات زنده را به سوی خود فرا میخواند و روح آنها را قبض میکند.<ref>طباطبایی، انسان از آغاز تا انجام، ۱۳۸۸ش، ص۶۶.</ref> در قران کریم، آیات بسیاری در مورد چگونگی قبض روح وارد شده است؛ در بعضی از آیات قبض روح به خداوند نسبت داده شده<ref>سوره زمر، آیه۴۲.</ref> و در بعضی دیگر به عزرائیل <ref>سوره سجده، آیه۱۱.</ref>و در بعضی دیگر به سایر ملائکه نسبت داده شده است،<ref>سوره انعام، آیه۶۳.</ref> اما این آیات با هم تناقض ندارند، زیرا در واقع و حقیقت خداوند تعالی فاعل و علت حقیقی قبض روح است، اما این کار گاهی به وسیله عزرائیل و گاهی به واسطه ملائکه انجام میگیرد.<ref>طهرانی، معاد شناسی،۱۳۶۱ش، ص۲۰۸.</ref> | ||
=== تسبیح و عبادت === | === تسبیح و عبادت === | ||
از آیات قرآنی به دست میآید که همه فرشتگان(که عزرائیل یکی از آنهاست) در هنگام انجام دادن ماموریت نیز خداوند را عبادت و [[تسبیح]] میکنند و اینگونه نیست که در یک زمان خاصی وظیفه و ماموریت قبض روح را انجام داده و در زمان دیگر به تسبیح و عبادت بپردازد، بلکه عبادت او همان انجام دادن وظیفه اوست.<ref>طباطبایی،المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۲۶۵.</ref> | از آیات قرآنی به دست میآید که همه فرشتگان(که عزرائیل یکی از آنهاست) در هنگام انجام دادن ماموریت نیز خداوند را عبادت و [[تسبیح]] میکنند و اینگونه نیست که در یک زمان خاصی وظیفه و ماموریت قبض روح را انجام داده و در زمان دیگر به تسبیح و عبادت بپردازد، بلکه عبادت او همان انجام دادن وظیفه اوست.<ref>طباطبایی،المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۴، ص۲۶۵.</ref> | ||
== یاران عزرائیل == | == یاران عزرائیل == | ||
آیه «حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا»<ref>سوره انعام، آیه۶۱.</ref> بر این مطلب گواهی میدهد که مرگ انسانها بر عهده گروهی از فرشتگان است و عزرائیل نمایندگان و یاران بسیاری برای قبض روح افراد دارد، همانند «نازعاتت»، «سابحات» و «سابقات» که | آیه «حَتَّى إِذَا جَاءَ أَحَدَکُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا»<ref>سوره انعام، آیه۶۱.</ref> بر این مطلب گواهی میدهد که مرگ انسانها بر عهده گروهی از فرشتگان است و عزرائیل نمایندگان و یاران بسیاری برای قبض روح افراد دارد، همانند «نازعاتت»، «سابحات» و «سابقات» که هر کدام وظیفهی قبض روح عده خاصی از موجودات را به عهده دارند؛ مثلا «ناشطات» مامور است که روح [[ایمان|مؤمنین]] عادی را با رأفت و مدارا قبض کند و «نازعات» وظیفه دارد که روح [[کفر|کفار]] را با شدت و عذاب بگیرد.<ref>آلوسی، روحالمعانی، ۱۴۱۵ق، ج۳۰، ص۲۳.</ref> در آیات قرآن کریم آمده است که جان دادن کفار با سختی و عذاب همراه هست و فرشتگان مرگ، از جلو و پشت سر آنها را احاطه کرده و بر آنها ضربه میزنند،<ref>سوره انفال، آیه۵۰.</ref> اما قبض روح مؤمنین به دست ملائکه رحمت انجام میگیرد و هنگامی که جان آنها گرفته میشود با مدارا و سهولت با آنان برخورد شده و به آنها مژده و بشارت [[بهشت]] داده میشود. <ref>سوره نحل، آیه۳۲.</ref> | ||
== مرگ عزرائیل == | == مرگ عزرائیل == | ||
با نفخهی اول [[اسرافیل]]، دستور مرگ همه موجودات زنده داده می شود و همه موجودات میمیرند، اما عزرائیل و بعضی از [[ملائکه]] دیگر، به دستور خداوند از این مرگ همگانی استثناء شده و نمیمیرند. پس از نفخهی اول و بعد از اینکه عزرائیل جان سایر استثناءشوندگان را گرفت، توسط خداوند قبض روح میشود. <ref>موسوی خمینی، شرح دعای سحر،۱۳۸۶ش، ص۶۵.</ref> | با نفخهی اول [[اسرافیل]]، دستور مرگ همه موجودات زنده داده می شود و همه موجودات میمیرند، اما عزرائیل و بعضی از [[ملائکه]] دیگر، به دستور خداوند از این مرگ همگانی استثناء شده و نمیمیرند. پس از نفخهی اول و بعد از اینکه عزرائیل جان سایر استثناءشوندگان را گرفت، توسط خداوند قبض روح میشود. <ref>موسوی خمینی، شرح دعای سحر،۱۳۸۶ش، ص۶۵.</ref> |