ابابیل: تفاوت میان نسخه‌ها

ابابیل به معنای دسته دسته، دسته‌ها و گروه‌ها آمده است برخی مفرد آن را ابّیل دانسته و برخی به ابوعبیده و فرا نسب داده‌اند ابابیل جمعی است که مفرد ندارد.<ref>ابن هشام، ج۶، ص۳۶؛ طبری، ج۳۰، ص۱۹۱؛ طبرسی، ج۱۰، ص۵۳۹. </ref> واژه ابابیل یک‌بار  در قرآن {{متن قرآن|وَأَرْ‌سَلَ عَلَيْهِمْ طَيْرً‌ا أَبَابِيلَ|سوره=[[سوره فیل|فیل]]|آیه=۳}} به کار رفته است<ref>سوره فیل، آیه۳.</ref> ابابیل نام پرنده نیست بلکه منظور از آن پرندگانی است که گروه گروه از هر طرف به سوی اصحاب فیل آمدند و سپاهیان ابرهه را سنگباران کردند.<ref>مکارم، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۳۳۶-۳۳۷.</ref>

مفسران ابابیل را پرستو یا شبیه آن(ابلق)<ref>کارم، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۳۳۶-۳۳۷؛ رازی، ج۳۲، ص۱۰۰.</ref> دانسته و برخی کبوتران مکه از همان نوع دانسته‌اند<ref>زمخشری، ج۴، ص۷۹۹؛ آلوسی، ج۳۰، ص۲۳۶. </ref>گفته شده که رنگ آن‌ها سفید یا سیاه و یا سبز و منقارشان زرد بوده است.<ref>طبری، ج۳۰، ص۱۹۳.</ref>

هنگامی که سپاهیان ابراهه خواستند کعبه را تخریب کنند، پرندگانی ظاهر شدند که سنگریزه‌هایی با خود داشتند و آن‌ها را بر سر [[اصحاب فیل]] می‌انداختند. گفته شده هریک از پرندگان سه سنگ یا بیشتر با خود داشت و سنگی نمی‌افتاد جز این‌که به هدف می‌خورد. طبری از برخی از مفسران مانند ابن عباس و زمخشری نقل کرده که سنگ‌ها موجب می‌شد تا بدن آنان به خارش افتد. همچنین او گفته نخستین‌بار در همان سال آبله و حصبه در عرب پدیدار شد. و برخی شرق‌شناسان نیز دلیل شکست سپاه ابرهه را بیماری ساری عنوان کرده‌اند.