کاربر ناشناس
برتری اهل‌بیت(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>M.r.seifi (اصلاح پاورقی و منابع) |
imported>M.r.seifi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
حضرت [[ابراهیم(ع)]] ابتدا پیامبر بود، سپس خداوند او را امام قرار داد و مقامی بالاتر بخشید. | حضرت [[ابراهیم(ع)]] ابتدا پیامبر بود، سپس خداوند او را امام قرار داد و مقامی بالاتر بخشید. | ||
[[امام صادق(ع)]] از [[رسول اکرم(ص)]] نقل می‌کند: «یا [[امام علی|علی]] من و تو و امامان از فرزندان تو سرور خلق‌اند در دنیا و حاکمان‌اند در آخرت».<ref> ترجمه حیاه القلوب، | [[امام صادق(ع)]] از [[رسول اکرم(ص)]] نقل می‌کند: «یا [[امام علی|علی]] من و تو و امامان از فرزندان تو سرور خلق‌اند در دنیا و حاکمان‌اند در آخرت».<ref>مجلسی، ترجمه حیاه القلوب، ۱۴۱۷ق، ص۱۱۸.</ref> [[امام باقر(ع)]] نیز می‌فرماید: «[[خداوند]] چهارده هزار سال قبل از خلقت [[آدم]]، چهارده نور از نور عظمتش خلق فرمود. پس آن چهارده نور [[روح|ارواح]] ما بود».<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج ۲۵، ص ۴.</ref> [[امام حسن(ع)]] می‌فرماید: «احدی از پیشینیان یعنی انبیا و اوصیا و اولیا بر امام(ع) در هیچ فضیلتی سبقت نگرفته‌اند، مگر به فضل نبوت».<ref>مسعودی، مروج الذهب، ج۱، ص۳۴۱.</ref> | ||
:''' دیدگاه شیخ مفید و سیدمرتضی''' | :''' دیدگاه شیخ مفید و سیدمرتضی''' | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
برخی علما و بزرگان اهل سنت افضلیت و برتری امامانِ اهل‌بیت(ع) را در نوشتارهای خویش بیان کرده‌اند. این سخنان بر دو گونه است: برخی بر برتری اهل‌بیت پیامبر (ص) به طور عام دلالت می‌کند و برخی دیگر بیانگر برتری هر یک از امامان اهل‌بیت (علیهم السلام) بر دیگران است که به چند نمونه اشاره می‌شود: | برخی علما و بزرگان اهل سنت افضلیت و برتری امامانِ اهل‌بیت(ع) را در نوشتارهای خویش بیان کرده‌اند. این سخنان بر دو گونه است: برخی بر برتری اهل‌بیت پیامبر (ص) به طور عام دلالت می‌کند و برخی دیگر بیانگر برتری هر یک از امامان اهل‌بیت (علیهم السلام) بر دیگران است که به چند نمونه اشاره می‌شود: | ||
[[محی الدین عربی]] در مورد برتری و جایگاه اهل‌بیت(ع) تصریح می‌کند: هیچ مخلوقی در عالم آفرینش، هم‌وزن اهل‌بیت پیامبر (ص) پدید نیامده است. آنان سزاوار سروری و سیادت‌اند. دشمنی با آنان خسران واقعی و محبت آنان عبادت حقیقی است.<ref>عربی، | [[محی الدین عربی]] در مورد برتری و جایگاه اهل‌بیت(ع) تصریح می‌کند: هیچ مخلوقی در عالم آفرینش، هم‌وزن اهل‌بیت پیامبر (ص) پدید نیامده است. آنان سزاوار سروری و سیادت‌اند. دشمنی با آنان خسران واقعی و محبت آنان عبادت حقیقی است.<ref>ابن عربی، فتوحات مکیه، دار صادر، ج۴، ص۱۳۹.</ref> | ||
عبداللّه بن‌محمد شبراوی از فقهای [[اهل سنت]] می‌گوید: اهل‌بیت رسول اللّه(ص) تمامی فضائل را یکجا داشتند. هر کس بخواهد فضائل آنان را بپوشاند، گو اینکه می‌خواهد نور آفتاب را بپوشاند! هیچ‌کس از آنان سؤالی نکرد، مگر اینکه جواب کافی و معقول شنید و کسی با آنان معارضه و محاجه ننمود، مگر اینکه مغلوب گردید.<ref>شافعی شبراوی، | عبداللّه بن‌محمد شبراوی از فقهای [[اهل سنت]] می‌گوید: اهل‌بیت رسول اللّه(ص) تمامی فضائل را یکجا داشتند. هر کس بخواهد فضائل آنان را بپوشاند، گو اینکه می‌خواهد نور آفتاب را بپوشاند! هیچ‌کس از آنان سؤالی نکرد، مگر اینکه جواب کافی و معقول شنید و کسی با آنان معارضه و محاجه ننمود، مگر اینکه مغلوب گردید.<ref>شافعی شبراوی، الاتحاف، مصر، ص۱۷.</ref> | ||
امام شافعی، پیشوای [[مذهب شافعی]]، خطاب به اهل‌بیت پیامبر (ص) می‌گوید:ای خاندان پیامبر(ص)، دوستی شما را خداوند در قرآن واجب کرده و در عظمت و فضیلت شما همین بس که فرستادن صلوات بر شما، شرط قبولی نماز شمرده شده است.<ref>قندوزی، ینابیع الموده، موسسة الاعلمی، ج۳، ص۱۰۳.</ref> | امام شافعی، پیشوای [[مذهب شافعی]]، خطاب به اهل‌بیت پیامبر (ص) می‌گوید:ای خاندان پیامبر(ص)، دوستی شما را خداوند در قرآن واجب کرده و در عظمت و فضیلت شما همین بس که فرستادن صلوات بر شما، شرط قبولی نماز شمرده شده است.<ref>قندوزی، ینابیع الموده، موسسة الاعلمی، ج۳، ص۱۰۳.</ref> | ||
محمدحسین ذهبی، استاد دانشگاه الأزهر و صاحب کتاب معروف ''التفسیر والمفسرون''، در خصوص شخصیت ممتاز امیرمؤمنان علی(ع) می‌گوید: علی دریای بی‌پایان علم و دانش بود، از استدلال قوی و فصاحت و بلاغت بی‌نظیری برخوردار بود. او دارای عقل کامل و بصیرت نافذ بود که در بسیاری موارد صحابه برای حل مشکلات و فهم مسائل علمی و دینی به او مراجعه می‌کردند و از آن پناهگاه و مرجع در حل مشکلات کمک می‌گرفتند.<ref>ذهبی، | محمدحسین ذهبی، استاد دانشگاه الأزهر و صاحب کتاب معروف ''التفسیر والمفسرون''، در خصوص شخصیت ممتاز امیرمؤمنان علی(ع) می‌گوید: علی دریای بی‌پایان علم و دانش بود، از استدلال قوی و فصاحت و بلاغت بی‌نظیری برخوردار بود. او دارای عقل کامل و بصیرت نافذ بود که در بسیاری موارد صحابه برای حل مشکلات و فهم مسائل علمی و دینی به او مراجعه می‌کردند و از آن پناهگاه و مرجع در حل مشکلات کمک می‌گرفتند.<ref>ذهبی، التفسیر والمفسرون، ج۱، ص۸۹.</ref> | ||
[[ابن صباغ مالکی]] (متوفای ۸۵۵) در کتاب [[الفصول المهمة]] می‌گوید: علی(ع) بر همه [[حلال]] و [[حرام]] احاطه داشت و از احکام پیچیده و حقایق امور با خبر بود، هر حکمی را در محل خود به طور واضح می‌دانست.<ref>ابن‌صباغ، الفصول المهمه، ص۳۰ ۳۴.</ref> | [[ابن صباغ مالکی]] (متوفای ۸۵۵) در کتاب [[الفصول المهمة]] می‌گوید: علی(ع) بر همه [[حلال]] و [[حرام]] احاطه داشت و از احکام پیچیده و حقایق امور با خبر بود، هر حکمی را در محل خود به طور واضح می‌دانست.<ref>ابن‌صباغ، الفصول المهمه، مطبعة العدل، ص۳۰ و ۳۴.</ref> | ||
محمدبن‌مسلم زهری (متوفای ۱۲۴ق) جزو [[تابعین]] و فقیهی بود که علوم فقهای هفت‌گانه اهل سنت را از حفظ داشت. او در مورد مقام علمی [[امام سجاد]](ع) می‌گوید: «ما رأیت أفقه من زین العابدین»: من هرگز فردی داناتر از زین‌العابدین ندیدم.<ref>ذهبی، تذکرة | محمدبن‌مسلم زهری (متوفای ۱۲۴ق) جزو [[تابعین]] و فقیهی بود که علوم فقهای هفت‌گانه اهل سنت را از حفظ داشت. او در مورد مقام علمی [[امام سجاد]](ع) می‌گوید: «ما رأیت أفقه من زین العابدین»: من هرگز فردی داناتر از زین‌العابدین ندیدم.<ref>ذهبی، تذکرة الحفاظ، دارالاحیاء التراث العربی، ج۱، ص۷۵.</ref> | ||
عبداللّه بن‌عطا از دانشمندان بزرگ و هم‌عصر با [[امام باقر(ع)]] در توصیف مقام رفیع علمی امام باقر (علیه‌السلام) می‌گوید: من علما و دانشمندان را نزد هیچ‌کس حقیرتر و کوچک‌تر از آنچه در برابر ابوجعفر دیدم نیافتم. من عالم بزرگی مثل حکم‌بن‌عتیبه را با همه مراتب علمی که در میان مردم داشت، در برابر [[امام باقر|ابوجعفر]] همانند کودکی نوآموز دیدم که در برابر استادش زانو زده است.<ref>ابن‌عساکر، | عبداللّه بن‌عطا از دانشمندان بزرگ و هم‌عصر با [[امام باقر(ع)]] در توصیف مقام رفیع علمی امام باقر (علیه‌السلام) می‌گوید: من علما و دانشمندان را نزد هیچ‌کس حقیرتر و کوچک‌تر از آنچه در برابر ابوجعفر دیدم نیافتم. من عالم بزرگی مثل حکم‌بن‌عتیبه را با همه مراتب علمی که در میان مردم داشت، در برابر [[امام باقر|ابوجعفر]] همانند کودکی نوآموز دیدم که در برابر استادش زانو زده است.<ref>ابن‌عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۵۴، ص۲۷۸؛ شافعی، مطالب السئول، ص۴۳۰.</ref> | ||
وقتی از [[ابوحنیفه]]، یکی از امامان [[مذاهب چهارگانه]] [[ اهل سنت]]، در مورد داناترین فرد زمان سؤال شد، در پاسخ تصریح گفت: «ما رأیت أحداً أفقه من [[امام صادق|جعفربن‌محمد]](ع)»: من هرگز عالم و فقیهی داناتر از جعفربن‌محمد الصادق (علیه‌السلام) ندیدم.<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۶، ص۲۵۸؛ | وقتی از [[ابوحنیفه]]، یکی از امامان [[مذاهب چهارگانه]] [[ اهل سنت]]، در مورد داناترین فرد زمان سؤال شد، در پاسخ تصریح گفت: «ما رأیت أحداً أفقه من [[امام صادق|جعفربن‌محمد]](ع)»: من هرگز عالم و فقیهی داناتر از جعفربن‌محمد الصادق (علیه‌السلام) ندیدم.<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۶، ص۲۵۸؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۹، ص۸۹.</ref> | ||
[[مالک بن‌انس]] (۱۷۴ق) رئیس [[مذهب مالکی]] می‌گوید: «ما رأت عین ولا سمعت اذن ولا خطر علی قلب بشر أفضل من جعفر بن محمد الصادق علماً وعبادةً وورعاً»: هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و بر قلب هیچ بشری خطور نکرده است که کسی از جهت علم و عبادت و تقوا، افضل و برتر از جعفربن‌محمد صادق باشد.<ref>ابن شهر آشوب، المناقب، ج۴، ص۲۴۸.</ref> | [[مالک بن‌انس]] (۱۷۴ق) رئیس [[مذهب مالکی]] می‌گوید: «ما رأت عین ولا سمعت اذن ولا خطر علی قلب بشر أفضل من جعفر بن محمد الصادق علماً وعبادةً وورعاً»: هیچ چشمی ندیده و هیچ گوشی نشنیده و بر قلب هیچ بشری خطور نکرده است که کسی از جهت علم و عبادت و تقوا، افضل و برتر از جعفربن‌محمد صادق باشد.<ref>ابن شهر آشوب، المناقب، ج۴، ص۲۴۸.</ref> | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
* ابن‌صباغ، علی‌بن‌محمد بن‌احمد، الفصول المهمة فی معرفة أحوال الأئمة (علیهم السلام)، مطبعة العدل، | * ابن‌صباغ، علی‌بن‌محمد بن‌احمد، الفصول المهمة فی معرفة أحوال الأئمة (علیهم السلام)، نجف، مطبعة العدل، بی‌تا. | ||
*ابن شهر آشوب، محمد بن علی، المناقب، مصحح هاشم رسولی، قم، علامه، بی تا. | *ابن شهر آشوب، محمد بن علی، المناقب، مصحح هاشم رسولی، قم، علامه، بی تا. | ||
* قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع الموده، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بی‌تا. | * قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع الموده، بیروت، مؤسسة الاعلمی للمطبوعات، بی‌تا. | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
* فاضل مقداد، جمال الدین مقداد بن عبدالله، اللوامع الالهیه، قم، مکتبة المرعشی، ۱۴۰۵ق. | * فاضل مقداد، جمال الدین مقداد بن عبدالله، اللوامع الالهیه، قم، مکتبة المرعشی، ۱۴۰۵ق. | ||
* مظفر، محمدحسن، دلائل الصدق، تهران، مکتبة الذجاج، بی‌تا. | * مظفر، محمدحسن، دلائل الصدق، تهران، مکتبة الذجاج، بی‌تا. | ||
* مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، تحقیق: یحیی عابدی و عبدالرحیم ربانی، مؤسسة الوفاء، | * مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، تحقیق: یحیی عابدی و عبدالرحیم ربانی، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ق/ ۱۹۸۳م. | ||
* ابن عربی، محیی‌الدین | * مجلسی، محمدباقر، ترجمه حیاه القلوب، بیروت، دارالاعتصام، چاپ اول، ۱۴۱۷ق. | ||
* شافعی شبراوی، عبداللّه | * ابن عربی، محیی‌الدین محمدبن‌علی، الفتوحات المکیه، بیروت، دارصادر، بی‌تا. | ||
* ذهبی، شمس‌الدین محمدبن‌احمد بن‌عثمان (۷۴۸ق)، تذکرة الحفاظ، دارالاحیاء التراث العربی، | * شافعی شبراوی، عبداللّه بن‌محمد،الاتحاف، مصر، بی‌نا، بی‌تا. | ||
* ابن‌عساکر، | * ذهبی، شمس‌الدین محمدبن‌احمد بن‌عثمان (۷۴۸ق)، تذکرة الحفاظ، بیروت، دارالاحیاء التراث العربی، بی‌تا. | ||
* ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینه دمشق، تحقیق: علی شبیری، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۵ق. | |||
* شافعی، کمال‌الدین محمدبن‌طلحه (۶۵۲ق)، مطالب السئول فی مناقب آل الرسول، تحقیق: ماجد احمد العطیه. | * شافعی، کمال‌الدین محمدبن‌طلحه (۶۵۲ق)، مطالب السئول فی مناقب آل الرسول، تحقیق: ماجد احمد العطیه. | ||
* ذهبی، شمس‌الدین محمدبن‌احمد بن‌عثمان، سیر اعلام النبلاء، مؤسسة الرسالة، بیروت،۱۴۱۳ق/ ۱۹۹۳م. | * ذهبی، شمس‌الدین محمدبن‌احمد بن‌عثمان، سیر اعلام النبلاء، مؤسسة الرسالة، بیروت،۱۴۱۳ق/ ۱۹۹۳م. | ||
| خط ۹۱: | خط ۹۲: | ||
| عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد | | عکس = <!--نمی‌خواهد، ندارد، دارد-->نمی‌خواهد | ||
| ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد | | ناوبری = <!--ندارد، دارد-->دارد | ||
| رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد--> | | رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->دارد | ||
| کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->از منبع خوب | | کپی‌کاری = <!--از منبع مردود، از منبع خوب، ندارد-->از منبع خوب | ||
| استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص | | استناد به منابع مناسب = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص | ||