پرش به محتوا

ابوالحسن شعرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
حذف برخی زیاده نویسی
imported>Kheradmand
imported>Fayaz
جز (حذف برخی زیاده نویسی)
خط ۲۳: خط ۲۳:
|امضا=
|امضا=
}}
}}
'''ابوالحسن شعرانی''' معروف به '''علامه شعرانی''' (۱۳۲۰-۱۳۹۳ق/۱۲۸۱-۱۳۵۲ش) از فلاسفه [[شیعی]] قرن ۱۴ [[هجری قمری]] است. وی با زبان‌های فرانسوی و انگلیسی آشنایی داشت و در علوم [[قرآن]]، [[حدیث]]، [[فقه]]، [[اصول فقه]]، [[کلام]]، [[فلسفه]]، هندسه، و هیئت متبحر بود و آثار بسیاری در این رشته‌ها از وی باقی مانده است. او از دانش عالمانی چون شیخ [[عبدالکریم حائری]]، [[میرزا مهدی آشتیانی]] و [[میرزا محمود قمی]] استفاده کرده و شاگردانی چون [[میرزا هاشم آملی]]، [[حسن حسن زاده آملی|حسن زاده آملی]] و [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]] را تربیت نمود. وی علاوه بر نگارش کتاب، شرح‌هایی بر کتاب‌های تفسیری، حدیثی، کلامی و فلسفی دارد. فلسفه اولی پیرامون دیدگاه فلاسفه غرب در مورد الهیات و تجرد نفس، راه سعادت در اثبات نبوت و ارائه ادله حقانیت [[پیامبر اسلام(ص)|پیامبر اسلام (ص)]] برخی از آثار اوست.
'''ابوالحسن شعرانی''' معروف به '''علامه شعرانی''' (۱۳۲۰-۱۳۹۳ق/۱۲۸۱-۱۳۵۲ش) از فلاسفه [[شیعی]] قرن ۱۴ [[هجری قمری]] است. او در علوم [[قرآن]]، [[حدیث]]، [[فقه]]، [[اصول فقه]]، [[کلام]]، [[فلسفه]]، هندسه، و هیئت تحصیل نمود و چند اثر در این رشته‌ها از وی باقی مانده است. او از دانش شیخ [[عبدالکریم حائری]]، [[میرزا مهدی آشتیانی]] و [[میرزا محمود قمی]] استفاده کرده و شاگردانی چون [[میرزا هاشم آملی]]، [[حسن حسن زاده آملی|حسن زاده آملی]] و [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی]] را تربیت نمود. وی علاوه بر نگارش کتاب، شرح‌هایی بر کتاب‌های تفسیری، حدیثی، کلامی و فلسفی دارد. فلسفه اولی پیرامون دیدگاه فلاسفه غرب در مورد الهیات و تجرد نفس، راه سعادت در اثبات نبوت و ارائه ادله حقانیت [[پیامبر اسلام(ص)|پیامبر اسلام (ص)]] برخی از آثار اوست.


==آغاز زندگی==
==زندگی==
میرزا ابوالحسن شعرانی در سال ۱۳۲۰ ه.ق. در [[تهران]] متولد شد. پدرش محمد بن ملا غلامحسين از نوادگان [[ملا فتح‌الله کاشانی]] صاحب تفسير [[منهج الصادقین فی الزام المخالفین (کتاب)|منهج الصادقین]] و مادرش فرزند [[محمد ابراهيم نواب تهرانی]] صاحب كتاب [[فیض الدموع (کتاب)|فيض الدموع]] و تأليفات ديگر بود.<ref>شعرانی، ابوالحسن، پژوهش های قرآنی علامه شعرانی، ص ۱۱.</ref>
میرزا ابوالحسن شعرانی در سال ۱۳۲۰ق  در [[تهران]] متولد شد. پدرش محمد بن ملا غلامحسين از نوادگان [[ملا فتح‌الله کاشانی]] صاحب تفسير [[منهج الصادقین فی الزام المخالفین (کتاب)|منهج الصادقین]] و مادرش فرزند [[محمد ابراهيم نواب تهرانی]] صاحب كتاب [[فیض الدموع (کتاب)|فيض الدموع]] و تأليفات ديگر بود.<ref>شعرانی، ابوالحسن، پژوهش های قرآنی علامه شعرانی، ص ۱۱.</ref>


شعرانی در اواخر عمر به جهت درمان بیماری قلبی، ریوی به [[آلمان]] منتقل شد و در شنبه، [[۷ شوال]] ۱۳۹۳ق/[[۱۲ آبان]] ۱۳۵۲ش از دنیا رفت. پیکر وی در [[حرم حضرت عبدالعظیم حسنی]] به خاک سپرده شد.<ref>مجله نور علم، ش۵۰ـ۵۱، ص۸۶ به بعد.</ref>
==تحصیلات==
==تحصیلات==
ابوالحسن [[قرآن]] را نزد پدرش آموخت و تحصیلات خود را از [[مدرسه مروی]] تهران آغاز کرد و ادبیات عرب، فارسی، [[منطق]]، [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول]]، [[فلسفه اسلامی|فلسفه]]، ریاضی و مانند آن را در آنجا آموخت. پس از آن به [[حوزه علمیه قم]] که تازه تأسیس شده بود رفت و در درس خارج فقه و اصول  شرکت کرد. در۲۶ سالگی پدرش را از دست داد و به دنبال آن، به [[عراق]] مهاجرت و در [[حوزه علمیه نجف]] به تکمیل تحصیلات خود پرداخت.<ref>مطلبی، سید ابوالحسن، نجوم امت - حضرت آیت الله علامه میرزا ابوالحسن شعرانی، نور علم، شماره ۵۰ـ۵۱، ص۷۶.</ref> در عراق، علاوه بر تحصیل فقه [[شیعی]]، با [[فقه]] [[اهل سنت]] نیز آشنا گردید.{{مدرک}} وی پس از تکمیل تحصیلات و سیر و سلوک [[عرفانی]]، در دوره سلطنت [[رضا شاه]] به تهران بازگشت و به تبلیغ و تدریس و تحقیق پرداخت.<ref>شعرانی، پژوهش های قرآنی علامه شعرانی، ص ۱۱.</ref>  
ابوالحسن [[قرآن]] را نزد پدرش آموخت و تحصیلات خود را از [[مدرسه مروی]] تهران آغاز کرد و ادبیات عرب، فارسی، [[منطق]]، [[فقه]]، [[اصول فقه|اصول]]، [[فلسفه اسلامی|فلسفه]]، ریاضی و مانند آن را در آنجا آموخت. پس از آن به [[حوزه علمیه قم]] که تازه تأسیس شده بود رفت و در درس خارج فقه و اصول  شرکت کرد. در۲۶ سالگی پدرش را از دست داد و به دنبال آن، به [[عراق]] مهاجرت و در [[حوزه علمیه نجف]] به تکمیل تحصیلات خود پرداخت.<ref>مطلبی، سید ابوالحسن، نجوم امت - حضرت آیت الله علامه میرزا ابوالحسن شعرانی، نور علم، شماره ۵۰ـ۵۱، ص۷۶.</ref> در عراق، علاوه بر تحصیل فقه [[شیعی]]، با [[فقه]] [[اهل سنت]] نیز آشنا گردید.{{مدرک}} وی پس از تکمیل تحصیلات و سیر و سلوک [[عرفانی]]، در دوره سلطنت [[رضا شاه]] به تهران بازگشت و به تبلیغ و تدریس و تحقیق پرداخت.<ref>شعرانی، پژوهش های قرآنی علامه شعرانی، ص ۱۱.</ref>  


ابوالحسن شعرانی علاوه بر مهارت کافی در رشته‌های مختلف علوم اسلامی و حوزوی، با چندین زبان از جمله عربی، فرانسوی، ترکی، انگلیسی و عبری آشنا بود.<ref>ر.ک: کیهان فرهنگی، سال ۱۳۶۵، ش۳.</ref>
ابوالحسن شعرانی علاوه بر تحصیل و فعالیت در رشته‌های مختلف علوم اسلامی و حوزوی، با چندین زبان از جمله عربی، فرانسوی، ترکی، انگلیسی و عبری آشنا بود.<ref>ر.ک: کیهان فرهنگی، سال ۱۳۶۵، ش۳.</ref>
==اساتید==
==اساتید==
{{ستون-شروع|۳}}
{{ستون-شروع|۳}}
خط ۵۵: خط ۵۶:
{{اصلی|آثار ابوالحسن شعرانی}}
{{اصلی|آثار ابوالحسن شعرانی}}
شعرانی در زمینه‌های مختلف علوم دینی و انسانی، آثاری تالیف کرده است. [[فقه]]، [[اصول]]، [[فلسفه]]، [[کلام]]، علوم قرآنی و [[حدیث]] موضوع تألیفات وی است.<ref>كیهان اندیشه، شماره۴۵، ص۸۲</ref> <ref>قوامی واعظ، ص۳۰</ref>
شعرانی در زمینه‌های مختلف علوم دینی و انسانی، آثاری تالیف کرده است. [[فقه]]، [[اصول]]، [[فلسفه]]، [[کلام]]، علوم قرآنی و [[حدیث]] موضوع تألیفات وی است.<ref>كیهان اندیشه، شماره۴۵، ص۸۲</ref> <ref>قوامی واعظ، ص۳۰</ref>
==وفات==
در اواخر عمر به جهت درمان بیماری قلبی، ریوی به [[آلمان]] منتقل شد، اما معالجه وی ثمر بخش نبود و در [[شنبه]] [[۷ شوال]] ۱۳۹۳ق/[[۱۲ آبان]] ۱۳۵۲ش از دنیا رفت. پیکر وی بعد از انتقال به [[ایران]] در [[پنج شنبه]] [[تشییع]] و در [[حرم حضرت عبدالعظیم حسنی]] به خاک سپرده شد.<ref>مجله نور علم، ش۵۰ـ۵۱، ص۸۶ به بعد.</ref>


==جشنواره علامه شعرانی==
==جشنواره علامه شعرانی==
کاربر ناشناس