پرش به محتوا

عصمت اکتسابی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
خط ۱: خط ۱:
{{اعتقادات شیعه}}
{{اعتقادات شیعه}}
'''عصت اِکتسابی''' یا '''عصمت اختیاری''' نوعی از [[عصمت]]، به معنای دوری از [[گناه]] و خطا است که انسان‌‌ها می‌تواند با تلاش و مبارزه با [[هوای نفس]] به آن دست یابند. عصمت اکتسابی در مقابل عصمت ذاتی (موهبتی) قرار دارد. عصمت موهبتی از ناحیه [[خداوند]] به [[پیامبران]] و [[چهارده معصوم]] داده شده است.  
'''عصت اِکتسابی''' یا '''عصمت اختیاری''' نوعی از [[عصمت]]، به معنای دوری از [[گناه]] و خطا است که انسان‌ با تلاش و مبارزه با [[هوای نفس]] به آن دست می‌یابد. عصمت اکتسابی در مقابل عصمت ذاتی(موهبتی) قرار دارد که [[خدا]] آن را به [[پیامبران]] و [[چهارده معصوم]] داده شده است.  


[[متکلمان]] معتقدند، انبیاء و معصومان(ع) دارای عصمت ذاتی و عصمت اکتسابی بوده‌اند. به عقیده برخی عصمت اکتسابی دارای مراتبی بوده که پایین‌ترین آن [[تقوا]] است. همچنین برخی با انکار عصمت اکتسابی، آن را همان [[عدالت (فقه)|عدالت در فقه]] دانسته‌اند. [[اشاعره]] عصمت اکتسابی را انکار کرده و براین باورند که خداوند قدرت انجام دادن [[گناه]] را از معصومان گرفته است.
[[متکلمان]] شیعه انبیاء و چهارده معصوم را دارای عصمت ذاتی و اکتسابی دانسته‌اند. به عقیده برخی عصمت اکتسابی مراتبی دارد و پایین‌ترین مرتبه آن [[تقوا]] است. همچنین برخی با انکار عصمت اکتسابی، آن را همان [[عدالت (فقه)|عدالت در فقه]] دانسته‌اند.  
 
[[اشاعره]] عصمت اکتسابی را انکار کرده و براین باورند که خداوند قدرت انجام دادن [[گناه]] را از معصومان گرفته است.
== تعریف ==
== تعریف ==
عصمت اکتسابی یا اختیاری نوعی از عصمت، که برخلاف [[عصمت اهل بیت|عصمت موهبتی]]، انسان با اختیار و اراده  خود و با مبارزه با هوای نفسش، از [[گناه]] دوری می‌کند.<ref>سبحانی، الفکرالخالد فی بیان العقاید، ۱۴۲۵، ج۱، ص۲۲۷-۲۳۷؛ رضوانی، شیعه‌شناسی و پاسخ به شبهات، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۵۳۰- ۵۳۸.</ref> در عصمت موهبتی یا ذاتی انسان، به‌واسطه وجود نیرویی که [[خداوند]] در او قرار داده، از گناه اجتناب می‌کند.<ref>سبحانی، الفکرالخالد فی بیان العقاید، ۱۴۲۵، ج۱، ص۲۲۷-۲۳۷؛ رضوانی، شیعه‌شناسی و پاسخ به شبهات، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۵۳۰- ۵۳۸.</ref> به عقیده برخی عصمت ذاتی یا موهبتی بعد از تلاش و کوشش انسان و بعد از به دست آوردن عصمت اکتسابی به برخی از انسان‌‌‌ها داده می‌شود.<ref>دیانتی‌پور، نعمتی، «عصمت حضرت زهرا(س) الهی یا اکتسابی»، ص۱۰۸.</ref>
عصمت اکتسابی یا اختیاری نوعی از عصمت، که برخلاف [[عصمت اهل بیت|عصمت موهبتی]]، انسان با اختیار و اراده  خود و با مبارزه با هوای نفسش، از [[گناه]] دوری می‌کند.<ref>سبحانی، الفکرالخالد فی بیان العقاید، ۱۴۲۵، ج۱، ص۲۲۷-۲۳۷؛ رضوانی، شیعه‌شناسی و پاسخ به شبهات، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۵۳۰- ۵۳۸.</ref> در عصمت موهبتی یا ذاتی انسان، به‌واسطه وجود نیرویی که [[خداوند]] در او قرار داده، از گناه اجتناب می‌کند.<ref>سبحانی، الفکرالخالد فی بیان العقاید، ۱۴۲۵، ج۱، ص۲۲۷-۲۳۷؛ رضوانی، شیعه‌شناسی و پاسخ به شبهات، ۱۳۸۴ش، ج۱، ص۵۳۰- ۵۳۸.</ref> به عقیده برخی عصمت ذاتی یا موهبتی بعد از تلاش و کوشش انسان و بعد از به دست آوردن عصمت اکتسابی به برخی از انسان‌‌‌ها داده می‌شود.<ref>دیانتی‌پور، نعمتی، «عصمت حضرت زهرا(س) الهی یا اکتسابی»، ص۱۰۸.</ref>