تخریب بقیع: تفاوت میان نسخه‌ها

  |مکان        = [[مدینه]] -[[بقیع|قبرستان بقیع]]

  |علت        = مخالفت با [[بنای بر قبور]]

  |عاملان      = [[وهابیت|وهابیان]]

  |نتایج      = تألیف آثار

  |تلفات      =  

  |واکنش‌ها    =  شکل‌گیری تجمعات اعتراضی

}}

'''تَخریب بَقیع'''، اشاره به رویدادی که پس از محاصره [[مدینه]] در [[سال ۱۳۴۴ هجری قمری|۱۳۴۴ق]] روی داد و [[بقیع|قبرستان بقیع]] و [[بقعه‌های بقیع|بقعه‌های آن]] به‌فتوای مفتیان [[مدینه]]، و توسط شیخ عبدالله البلیهد، قاضی‌القضاة سعودی ویران شد؛ از جمله بارگاه چهار امام شیعیان: [[امام حسن مجتبی علیه‌السلام|امام حسن(ع)]]، [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]]، [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] و [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]]. وهابیان دو بار، ابتدا در [[سال ۱۲۲۰ هجری قمری|۱۲۲۰ق]] و سرانجام در [[سال ۱۳۴۴ هجری قمری|۱۳۴۴ق]] با اتکا به فتوای ۱۵ تن از مفتیان مدینه، مبنی بر ممنوعیت اجماعیِ ساختن [[بنای بر قبور|بنا بر روی قبور]] و لزوم تخریب آن، به ویران کردن اماکن و [[بقعه‌های بقیع]] پرداختند. تخریب بقیع، واکنش مردم و عالمان بسیاری را در [[ایران]]، [[عراق]]، [[پاکستان]]، شوروی سابق و... برانگیخت. دولت وقت ایران، در واکنش به تخریب اماکن مقدس مسلمانان، یک روز عزای عمومی اعلام کرد و در پی آن، به رسمیت شناختن کشور تازه‌تأسیس سعودی، سه سال به‌تعویق افتاد.