یوم الشک: تفاوت میان نسخه‌ها

'''یوم الشک''' ، اصطلاحی فقهی و به معنای روزی در ماه قمری است که  به علت عدم [[رؤیت هلال]] معلوم نیست آخرین روز ماه قبلی است  یا آغازین روز ماه بعدی. یوم الشک در اصطلاح مشهور غالبا برای روز مشکوک میان آخر ماه [[شعبان]] و اول ماه [[رمضان]]  به کار می‌رود.

تعداد روزهای ماه‌های قمری بین ۲۹ و ۳۰ روز متغیر است و هر ماه با دیدن هلال اول آن ([[رؤیت هلال]]) آغاز و با رؤیت هلال بعدی یا گذشت ۳۰ روز پایان می‌یابد، چرا که ممکن نیست فاصله بیدو هلال ۳۱ روز باشد.

طبق قاعده فقهی{{کدام؟}}، این روزِ مشکوک جزء ماه قبلی ([[شعبان]]) بوده و روزۀ آن همچون بقیه روزهای ماه شعبان واجب نیست، ولی می‌توان نیت روزه [[مستحب|مستحبی]] یا قضا کرد و چنانچه نیت روزه ماه رمضان کند، روزه‌اش باطل است.

اگر کسی در روز یوم الشک [[روزه]] نگرفت و در بین روز مشخص شد که آن روز اول [[ماه رمضان]] است، اگر [[روزه#کیفیت روزه گرفتن# مُبطِلات روزه|مبطلات روزه]] <ref> چیزهایی که باعث باطل شدن روزه است </ref> را مرتکب نشده، باید نیت روزه ماه رمضان کند و روزه‏‌اش صحیح است (برخی مراجع قضای روزه را نیز به [[احتیاط واجب]] لازم می‌دانند) و اگر یکی از مبطلات را مرتکب شده، روزه آن روز صحیح نیست ولی به احترام ماه رمضان باید تا [[اذان]] مغرب از کاری که روزه را باطل می‌‏کند خودداری نموده و بعد از ماه رمضان آن روز را قضا کند.

بنابر قاعده فقهی مذکور،در روزی که شک داریم سی‌امین روز ماه رمضان است یا ماه رمضان تمام شده و عید فطر است، روزِ مشکوک جزء ماه قبلی (ماه رمضان) محسوب می شود و روزۀ آن واجب است و چنانچه در بین روز مشخص شد که هلال ماه [[شوال]] در غروب شب قبل رؤیت شده باید روزه خود بشکند و [[افطار]] کند چرا که روزه گرفتن در [[عید فطر]] حرام است.