ختم قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

در روایات بر فضیلت ختم قرآن تأکید شده و در شماری از آنها، ثواب‌ها و برکات زیادی برای ختم آن بیان شده که برخی مقید به زمان‌های خاص مانند [[ماه رمضان]] یا مکان‌های خاص مانند [[مکه]] مکرمه‌اند و برخی مطلق.

در [[حدیث]] مشهوری از پیامبر اکرم بیان شده که هر کس [[قرآن]] را ختم کند، گویی نبوّت در جان او جای گرفته ولی به او [[وحی]] نمی‌شود.<ref> مَن خَتَمَ القُرآنَ فَکأَنَّما اُدرِجَتِ النُّبُوَّةُ بَینَ جَنبَیهِ، ولکنَّهُ لا یوحی إلَیهِ. کافی، ج۲، ص۶۰۴ -- کسی که قرآن را ختم کند، گویا نبوّت در میان دو پهلویش قرار داده شده باشد، جز آن که به او وحی نمی‌گردد. </ref>

ختم قرآن در شرایط عادی در کمتر از سه روز یا یک هفته پسندیده نیست<ref> کافی، ج ۲، ص۶۱۸ـ۶۱۹ </ref> چراکه در سنّت اسلامی به فهم آیات بیش از تکرار و تعدد [[تلاوت]] توجه شده است.<ref> کافی، ج ۲، ص۶۱۴ </ref> در روایتی از پیامبر نقل شده کسی که در کمتر از سه روز قرآن را ختم کند به فهم آیات دست نمی‌یابد<ref> کنز العمال، ج ۱، ص۶۱۴ </ref> و چنین قرائتی به خواندن شتابزده و بی‌توجه آیات می‌انجامد.<ref> کافی، ج ۲، ص۶۱۷ </ref> در حدیثی از [[امام رضا]](ع) آمده است با اینکه می‌توانم قرآن را در کمتر از سه روز ختم کنم، این کار را نمی‌کنم تا قرائتم بدون تدبر نباشد. در عین حال، در [[ماه رمضان]] سی تا چهل بار ختم قرآن مجاز دانسته شده است.<ref> رجوع کنید به کلینی، ج ۲، ص۶۱۸ </ref>