پرش به محتوا

آیه شفاء: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۴۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳ نوامبر ۲۰۲۲
جز
←‏رحمت: افزایش
جز (←‏رحمت: افزایش)
خط ۳۸: خط ۳۸:
# بنا بر نظر [[فیض کاشانی]]، معانی آیات قرآن برای شفای بیماری‌های روحی و الفاظ قرآن برای درمان بیماری‌های جسمی است.<ref>فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۱۳.</ref>
# بنا بر نظر [[فیض کاشانی]]، معانی آیات قرآن برای شفای بیماری‌های روحی و الفاظ قرآن برای درمان بیماری‌های جسمی است.<ref>فیض کاشانی، تفسیر الصافی، ۱۴۱۵ق، ج۳، ص۲۱۳.</ref>
=== رحمت ===
=== رحمت ===
علامه طباطبایی معتقد است واژه «رحمت» در آیه به معنای نورانی شدن قلب انسان با علم و [[یقین]] بوده و انسان بدین واسطه پس از برطرف شدن شبهه، شک و بیماری‌های اخلاقی اعتقادی به [[فطرت|فطرت اصلی]] خود بازمی‌گردد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۳، ص۱۸۴.</ref> طبرسی نیز در کتاب [[مجمع البیان]] منظور از رحمت را نعمت دانسته‌ است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۶۷۳.</ref> همچنین در [[تفسیر نمونه]]، شفاء به پاکسازی دل انسان و رحمت  به نوسازی تعبیر شده است.<ref>مکارم شیرازی، نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۲، ص۲۳۷.</ref>
علامه طباطبایی معتقد است واژه «رحمت» در آیه به معنای نورانی شدن قلب انسان با علم و [[یقین]] بوده و انسان بدین واسطه پس از برطرف شدن شبهه، شک و بیماری‌های اخلاقی اعتقادی به [[فطرت|فطرت اصلی]] خود بازمی‌گردد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۳، ص۱۸۴.</ref> به همین سبب است که  قرآن چون شفاست؛ نخست دل‌ها را از بیماری‌ها شفا می‌دهد و در مرتبه بعد با رحمتش فطرت از دست رفته دل ها را به آنها باز می‌گرداند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۳، ص۱۸۴.</ref>  طبرسی نیز در کتاب [[مجمع البیان]] منظور از رحمت را نعمت دانسته‌ است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۶، ص۶۷۳.</ref> همچنین در [[تفسیر نمونه]]، شفاء به پاکسازی دل انسان و رحمت  به نوسازی تعبیر شده است.<ref>مکارم شیرازی، نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۲، ص۲۳۷.</ref>
 
== قرآن و مشرکان ==
== قرآن و مشرکان ==
بر اساس آیه شفاء آیات قرآن برعکس مؤمنان برای [[مشرکان]] و [[کفار]] جز خسارت و زیاد شدن کفر، غضب و غیظ چیزی نخواهد داشت.<ref>سوره‌ أسراء: آیه۸۲.</ref> [[علامه طباطبایی]]، نویسنده [[المیزان]]، معتقد است،  که سرمایه کافران همان دین فطری است که در فطرت آنهاست و آنان با کفرشان به خداوند و آیاتش از این سرمایه فطری می کاهند و خسارت نصیبشان می‌شود و نیز با کفر به قرآن و رویگردانی ظالمانه از آن بر خسارتشان می افزایند به همین جهت است که قرآن بر خسارت کافران می افزاید (اگر از فطرت خدادادشان چیزی مانده باشد با کفر به قرآن مجدداً از آن کاسته می شود.) <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۳، ص۱۸۵.</ref>
بر اساس آیه شفاء آیات قرآن برعکس مؤمنان برای [[مشرکان]] و [[کفار]] جز خسارت و زیاد شدن کفر، غضب و غیظ چیزی نخواهد داشت.<ref>سوره‌ أسراء: آیه۸۲.</ref> [[علامه طباطبایی]]، نویسنده [[المیزان]]، معتقد است،  که سرمایه کافران همان دین فطری است که در فطرت آنهاست و آنان با کفرشان به خداوند و آیاتش از این سرمایه فطری می کاهند و خسارت نصیبشان می‌شود و نیز با کفر به قرآن و رویگردانی ظالمانه از آن بر خسارتشان می افزایند به همین جهت است که قرآن بر خسارت کافران می افزاید (اگر از فطرت خدادادشان چیزی مانده باشد با کفر به قرآن مجدداً از آن کاسته می شود.) <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۳، ص۱۸۵.</ref>
۱۵٬۵۱۳

ویرایش