پرش به محتوا

صفا و مروه: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱ فوریهٔ ۲۰۱۷
جز
imported>Mgolpayegani
imported>Mgolpayegani
خط ۱۷: خط ۱۷:


ولی شهرت اين دو کوه از زمان حضرت [[ابراهیم(ع)]] به بعد است آنگاه که او همراه با هاجر و اسماعيل به مکه آمده، آنان را در کنار [[حجر اسماعیل|حجر]] جای داد و خود به [[شام]] بازگشت.
ولی شهرت اين دو کوه از زمان حضرت [[ابراهیم(ع)]] به بعد است آنگاه که او همراه با هاجر و اسماعيل به مکه آمده، آنان را در کنار [[حجر اسماعیل|حجر]] جای داد و خود به [[شام]] بازگشت.
[[پرونده:کوه مروه.jpg|بندانگشتی|400px|کوه مروه]]
[[پرونده:کوه مروه.jpg|بندانگشتی|450px|کوه مروه]]
در روایات آمده است زمانی که [[هاجر]] در جستجوی آب برای [[حضرت اسماعیل|اسماعیل]] بود، هفت بار میان کوه صفا و مروه رفت و برگشت. این سنت ابراهیمی حتی در [[جاهلیت]] نیز جزو مراسم [[حج]] به شمار می‌آمد و در آن زمان بتی در این سو و بتی در سوی دیگر قرار داشت و وقتی سعی کنندگان به بت‌ها می‌رسیدند، آنها را لمس می‌کردند. تصور مردمان جاهلیت بر این بود که این دو بت با نام‌های اُساف و نائِلِه، زن و مرد [[زنا]]کاری بوده‌اند که تبدیل به سنگ شده‌اند.<ref>ازرقی، اخبار مکة، ج۱، ص۱۱۹؛ جعفریان، رسول، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۱۰۵.</ref>
در روایات آمده است زمانی که [[هاجر]] در جستجوی آب برای [[حضرت اسماعیل|اسماعیل]] بود، هفت بار میان کوه صفا و مروه رفت و برگشت. این سنت ابراهیمی حتی در [[جاهلیت]] نیز جزو مراسم [[حج]] به شمار می‌آمد و در آن زمان بتی در این سو و بتی در سوی دیگر قرار داشت و وقتی سعی کنندگان به بت‌ها می‌رسیدند، آنها را لمس می‌کردند. تصور مردمان جاهلیت بر این بود که این دو بت با نام‌های اُساف و نائِلِه، زن و مرد [[زنا]]کاری بوده‌اند که تبدیل به سنگ شده‌اند.<ref>ازرقی، اخبار مکة، ج۱، ص۱۱۹؛ جعفریان، رسول، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص۱۰۵.</ref>


کاربر ناشناس