تقرب: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تَقَرُّب''' نزدیکی جستن به [[خداوند]] است. تقرب با واژه‌های گوناگونی از جمله قرب، طلب وجه الله و لقاء الله در [[قرآن]] استفاده شده و در [[روایات]] و [[دعا|دعاها]] نیز جایگاه ویژه‌ای دارد.<br />

درباره ماهیت تقرب به خدا، برخی با رویکردی فلسفی آن را نزدیک شدن حقیقی به معنای قرب ذاتی به خداوند دانسته‌ و عده‌ای نیز با رویکرد کلامی نزدیک شدن به خداوند را مجازی و به معنای بهره‌مندی از [[بهشت]] و نعمات الهی دانسته‌اند.<br />

تقرب به خداوند را مشروط به انجام اعمال و تکالیفی و متخلق شدن به صفات نیکو از جمله [[ورع]]، ایمان و عمل صالح، [[انفاق]]، [[زکات]]، دوستی و همدردی با همدیگر، [[صله رحم]] و نیکی به دیگران دانسته‌اند و آثاری از جمله دست‌یابی به [[فلاح]] و رستگاری، رسیدن به مقام اهل یقین، دوری از [[تکبر]] نسبت به [[عبادت]] خدا، رحمت الهی، زیاد شدن اموال،آسایش و راحتی هنگام [[مرگ]] و [[بهشت]] برای آن معرفی کرده‌اند.<br />