پرش به محتوا

اصحاب اخدود: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۱۷
جز
imported>Mgolpayegani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani
خط ۸: خط ۸:
اخدود در لغت به معنای شکاف در زمین<ref>فراهیدی، العین، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۱۳۸؛ ازهری، تهذیب اللغه، ۱۳۸۴ق، ج۶، ص۵۶۰.</ref> گودال و خندق است.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، ۱۴۱۲ق، ص۲۷۶.</ref> منظور از آن گودال‌هایی است که کافران برای سوزاندن مؤمنان حفر می‌کردند. کافران گودال‌ها را پر از آتش می‌کردند و مؤمنان را به جرم ایمان در آن می‌انداختند. از مؤمنانی که به این شیوه کشته می‌شدند به اصحاب اخدود یاد شده است. البته به اعتقاد برخی اصحاب اخدود اشاره به کافرانی دارد که مؤمنان را در گودال‌ها می‌سوزاندند.  
اخدود در لغت به معنای شکاف در زمین<ref>فراهیدی، العین، ۱۴۰۵ق، ج۴، ص۱۳۸؛ ازهری، تهذیب اللغه، ۱۳۸۴ق، ج۶، ص۵۶۰.</ref> گودال و خندق است.<ref>راغب اصفهانی، مفردات الفاظ قرآن، ۱۴۱۲ق، ص۲۷۶.</ref> منظور از آن گودال‌هایی است که کافران برای سوزاندن مؤمنان حفر می‌کردند. کافران گودال‌ها را پر از آتش می‌کردند و مؤمنان را به جرم ایمان در آن می‌انداختند. از مؤمنانی که به این شیوه کشته می‌شدند به اصحاب اخدود یاد شده است. البته به اعتقاد برخی اصحاب اخدود اشاره به کافرانی دارد که مؤمنان را در گودال‌ها می‌سوزاندند.  


بیشتر مفسران واژه قُتِلَ را در {{متن قرآن|قُتِل اصحاب الاخدود|سوره=[[سوره بروج|بروج]]|آیه= ۴}}، اِخباری دانسته، که از کشتار اصحاب اخدود توسط کافران خبر می‌دهد. آنان کشتگان در این جریان را مؤمنان می‌دانند.<ref>نحاس، اعراب القرآن، ۱۴۰۵ق، ج۵، ص۱۹۲؛ ابوحیان تفسیر البحر المحیط، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۴۵۰؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، قاهره، ج۳۱، ص۱۱۹.</ref> برخی دیگر از مفسران قُتِل را به معنای [[نفرین]] گرفته‌اند و کشته‌شدگان را کافران می‌دانند، آنان بر این باورند وقتی که کافران، مؤمنان را در آتش افکندند، خداوند آسیب آتش را از آنان دور کرد، آتش زبانه کشید و کافرانی را در کنار آن تماشاگر بودند، فرا گرفت.<ref>ثعلبی، قصص الانبیاء، ۱۴۰۱ق، ص۴۳۹؛ ابوحیان، تفسیر البحر المحیط، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۴۵۰؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، قاهره، ج۳۱، ص۱۱۹.</ref>
بیشتر مفسران واژه قُتِلَ را در {{متن قرآن|قُتِل اصحاب الاخدود|سوره=[[سوره بروج|بروج]]|آیه= ۴}}، اِخباری دانسته، که از کشتار اصحاب اخدود خبر می‌دهد. که این کشته شدگان یا مومنان هستند و یا کافران زیرا برخی بر این باورند وقتی که کافران، مؤمنان را در آتش افکندند، خداوند آسیب آتش را از آنان دور کرد، آتش زبانه کشید و کافرانی را در کنار آن تماشاگر بودند، فرا گرفت.<ref>نحاس، اعراب القرآن، ۱۴۰۵ق، ج۵، ص۱۹۲؛ ابوحیان تفسیر البحر المحیط، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۴۵۰؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، قاهره، ج۳۱، ص۱۱۹.</ref> برخی دیگر از مفسران قُتِل را به معنای [[نفرین]] گرفته‌اند (یعنی لعنت بر اصحاب اخدود؛ مانند آیه «قتل الانسان مااکفره») و کشندگان را کافران می‌دانند.<ref>ثعلبی، قصص الانبیاء، ۱۴۰۱ق، ص۴۳۹؛ ابوحیان، تفسیر البحر المحیط، ۱۴۰۳ق، ج۸، ص۴۵۰؛ فخر رازی، التفسیر الکبیر، قاهره، ج۳۱، ص۱۱۹.</ref>


== ماجرا==
== ماجرا==
کاربر ناشناس