کاربر ناشناس
آیه بر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>M.bahrami |
imported>M.bahrami بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''آیه بر'''، آیه ۱۷۷ [[سوره بقره]] در وصف نیکویی و نکوکاران. از [[حضرت محمد(ص)]] نقل شده است کسی که به این آیه عمل کند ایمانش کامل خواهد شد. برخی | '''آیه بر'''، آیه ۱۷۷ [[سوره بقره]] در وصف نیکویی و نکوکاران. از [[حضرت محمد(ص)]] نقل شده است کسی که به این آیه عمل کند ایمانش کامل خواهد شد. برخی شأن نزول این آیه را بعد از [[هجرت به مدینه|هجرت از مکه به مدینه]] و برخی بعد از [[تغییر قبله]] دانستهاند. | ||
==متن و ترجمه آیه== | ==متن و ترجمه آیه== | ||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|نیکوکارى آن نیست که روى خود را به سوى مشرق و [یا] مغرب بگردانید، بلکه نیکى آن است که کسى به خدا و روز بازپسین و فرشتگان و کتاب [آسمانى] و پیامبران ایمان آوَرَد، و مال [خود] را با وجودِ دوست داشتنش، به خویشاوندان و یتیمان و بینوایان و در راهماندگان و گدایان و در [راهِ آزاد کردن] بندگان بدهد، و نماز را برپاى دارد، و زکات را بدهد، و آنان که چون عهد بندند، به عهد خود وفادارانند؛ و در سختى و زیان، و به هنگام جنگ شکیبایانند؛ آنانند کسانى که راست گفتهاند، و آنان همان پرهیزگارانند.([[سوره بقره]]،۱۷۷)}} | |نیکوکارى آن نیست که روى خود را به سوى مشرق و [یا] مغرب بگردانید، بلکه نیکى آن است که کسى به خدا و روز بازپسین و فرشتگان و کتاب [آسمانى] و پیامبران ایمان آوَرَد، و مال [خود] را با وجودِ دوست داشتنش، به خویشاوندان و یتیمان و بینوایان و در راهماندگان و گدایان و در [راهِ آزاد کردن] بندگان بدهد، و نماز را برپاى دارد، و زکات را بدهد، و آنان که چون عهد بندند، به عهد خود وفادارانند؛ و در سختى و زیان، و به هنگام جنگ شکیبایانند؛ آنانند کسانى که راست گفتهاند، و آنان همان پرهیزگارانند.([[سوره بقره]]،۱۷۷)}} | ||
== | ==شأن نزول آیه== | ||
در | در شأن نزول این [[آیه]] اختلاف است برخی شأن نزول این آیه را زمان [[هجرت به مدینه|هجرت از مکه به مدینه]] عنوان کردهاند<ref name=":0">طبری، جامعالبیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۵۵.</ref> و برخی نیز معتقدند که این آیه بعد از [[تغییر قبله]] نازل شده است.<ref>طبرسی، مجمعالبیان فی تفسیر القرآن، تهران، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص ۴۷۵؛ طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۲، ص۹۵.</ref> این دسته از [[مفسران]] عنوان کردهاند که بعد از اینکه قبله از [[بیت المقدس]] به [[مکه]] تغییر کرد، مشاجراتی بین مردم به وجود آمد که این آیه ناظر به همین مشاجرات نازل شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ج۱، ص۵۹۷.</ref> | ||
== کامل شدن ایمان == | == کامل شدن ایمان == | ||
در بسیاری از تفاسیر روایتی از [[حضرت رسول(ص)]] در مورد این آیه نقل شده است که هر کسی به این آیه عمل کند [[ایمان|ایمانش]] کامل خواهد شد.<ref>قمی | در بسیاری از تفاسیر روایتی از [[حضرت رسول(ص)]] در مورد این آیه نقل شده است که هر کسی به این آیه عمل کند [[ایمان|ایمانش]] کامل خواهد شد.<ref>قمی کاشأنی، منهجالصادقین، ۱۳۳۰ش، ج۱، ص۳۷۲؛ شریف لاهیجی، تفسیر لاهیجی، ۱۳۷۳ش، ج۱، ص۱۵۵؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۴۳۱.</ref> [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] بر خلاف برخی، این آیه را مخصوص [[پیامبران|انبیاء]] نمیداند و معتقد است اگر چه عمل به آنچه در این آیه گفته شده است، سخت است اما علاوه بر [[انبیاء]] شامل [[چهارده معصوم|معصومین]] و [[اولی الالباب]] نیز میشود، کسانی که همواره در همه حالات خود به یاد [[خداوند]] هستند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص ۴۳۰.</ref> | ||
==معنای بر== | ==معنای بر== |