آیه امانات: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←محتوا
جز (←شأن نزول) |
جز (←محتوا) |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
== محتوا == | == محتوا == | ||
این آیه از دو بخش اصلی تشکیل شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۴، ص۳۷۸.</ref> در بخش اول، [[خدا|خداوند]] به بندگانش دستور می‌دهد که [[امانت|امانت‌ها]] را به صاحبانشان برگردانند. به اعتقاد [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، مفسّر شیعه، امانت در این آیه معنای وسیعی دارد و شامل امانت مادی و امانت معنوی از قبیل علوم و معارف می‌شود و | این آیه از دو بخش اصلی تشکیل شده است.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۴، ص۳۷۸.</ref> در بخش اول، [[خدا|خداوند]] به بندگانش دستور می‌دهد که [[امانت|امانت‌ها]] را به صاحبانشان برگردانند. به اعتقاد [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]]، مفسّر شیعه، امانت در این آیه معنای وسیعی دارد و شامل امانت مادی و امانت معنوی از قبیل علوم و معارف می‌شود و انسان‌هایی که حامل این امانات هستند باید برای ادای امانت آنان را به اهلش برسانند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۴، ص۳۷۸.</ref> در [[تفسیر نمونه (کتاب)|تفسیر نمونه]] نیز گفته شده است، طبق صریح این آیه حفظ امانت بر هر [[اسلام|مسلمانی]] واجب است و تفاوتی ندارد که صاحب امانت [[اسلام|مسلمان]] باشد یا غیر مسلمان.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۳، ص۴۳۰.</ref> در بخش دوم آیه، [[خدا|خداوند]] دستور می‌دهد که براساس عدالت، بین مردم [[قضاوت]] و حکومت کنند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۳ش، ج۳، ص۴۳۰.</ref> | ||
در [[حدیث|روایات]] مختلف، این آیه به معنای انتقال امامت توسط امام به امام بعدی اشاره است<ref>[http://alvahy.com/%D9%86%D8%B3%D8%A7%D8%A1/58 «احادیث آیه ۵۸ از سوره نساء»]، وبگاه تفسیر اهل بیت علیهم السلام.</ref> و در روایتی، [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] مخاطب این آیه را حاکمان جامعه می‌داند که باید امامت و رهبری جامعه را به عنوان یک امانت به امام بعد از خود بسپارند و حق ندارند این مقام را از امام بعدی دریغ کنند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۴، ص۳۸۵.</ref> | در [[حدیث|روایات]] مختلف، این آیه به معنای انتقال امامت توسط امام به امام بعدی اشاره است<ref>[http://alvahy.com/%D9%86%D8%B3%D8%A7%D8%A1/58 «احادیث آیه ۵۸ از سوره نساء»]، وبگاه تفسیر اهل بیت علیهم السلام.</ref> و در روایتی، [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]] مخاطب این آیه را حاکمان جامعه می‌داند که باید امامت و رهبری جامعه را به عنوان یک امانت به امام بعد از خود بسپارند و حق ندارند این مقام را از امام بعدی دریغ کنند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۴، ص۳۸۵.</ref> | ||