آیه نفی سبیل: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیه نفی سَبیل''' بخش آخر آیه ۱۴۱ [[سوره نساء]] است. از این آیه برای اثبات [[قاعده نفی سبیل]] که کاربرد زیادی در [[فروع دین|فروعات]] [[احکام]]، [[عبادات]] و [[معاملات]] دارد، استفاده می‌شود. آیه در حکمی قطعی و دائمی، هرگونه سلطه و برتری [[کافران]] بر [[مؤمنان]] را نفی کرده و مؤمنان نیز حق پذیرفتن سلطه کافران را ندارند و باید با آن مقابله کنند.  

حکم در این آیه تشریعی است و کافران هیچ‌گونه حقی در برابر مؤمنان ندارند. مراد از مؤمنان کسانی هستند که ملتزم به لوازم [[ایمان]] بوده و با [[وحدت]] و تمسک به [[خداوند]] از تفرقه و تنازع خودداری کنند. برخی این حکم را در دنیا و برخی در [[آخرت]] دانسته‌اند چنانکه برخی با تمسک به عموم آیه، نفی تسلط کافران را به صورت مطلق و در دو جهان نافذ می‌دانند؛ همان‌طور که با استناد به عموم آیه، نفی تسلط را در تمامی زمینه‌های نظامی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی دانسته‌اند.  

[[میرزای شیرازی]] در [[نهضت تنباکو]] و علمای زمان [[فتحعلی شاه]] در [[جهاد]] علیه روس با استناد به این آیه و برداشت قاعده نفی سبیل، حکم تحریم و [[جهاد]] صادر کردند. برای این آیه تأییداتی از آیات دیگر [[قرآن]] و [[روایات]] و حتی حکم عقل ذکر شده است.

  | شناسه = <!--ناقص، کامل-->ناقص