حدیث حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حدیث حسن''' اصطلاحی در دانش درایه شیعی، درباره روایاتی است که یکی از راویان آن یا همه‎ی آنان، امامی مذهب و ممدوح هستند اما ثقه نیستند و درباره عدالت آنها صراحتی وجود ندارد.<ref>بهائی، الوجيزة في علم الدراية، ۱۳۹ق، ج۱، ص۵؛ شهید ثانی، الرعايه في علم الدرايه، ۱۳۶۷ش، ج۱، ص۸۱؛ مامقانی، مقباس الهداية، ۱۳۸۵ش،‌ ج۱، ص۱۳۲</ref>

بر این تعریف، آیت الله مامقانی شرطی را اضافه کرده‎ است که ممدوح و مقبول بودن راوی باید به اندازه‎ای باشد که ذم و نکوهشی معارض آن نباشد که راوی را تضعیف کند.<ref>ن ک:مامقانی، ۱۳۸۵ش، مقباس الهداية، ج۱، ص۱۳۲</ref>

بنابر نظر رضا مودب مولف کتاب علم الدرایه تطبیقی، تعریف اهل سنت از حدیث حسن به این گونه است: روایت متصلی که راویان آن عادل است اما در حفظ حدیث ضعیف هستند و همچنین در سلسله سند آن عیبی نیست.علاوه اینکه ممکن است متن آن با احادیث متابع و شاهد در تقابل باشد.<ref>ن ک:مودب، علم الدرایه تطبیقی، ۱۳۹۱ش، ص۳۳۵</ref>

* بهائی، محمد بن حسین، الوجيزة في علم الدراية، قم، بصیرتی، ۱۳۹۸ق.

* شهید ثانی، زین الدین بن علی، الرعايه في علم الدرايه،به تحقیق:عبدالحسین محمدعلی بقال، قم، نشر کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، ۱۳۶۷ش.

* مامقانی، عبدالله، مقباس الهداية، قم، دلیل ما، ۱۳۸۵ش.

* مودب، رضا، علم الدرایه تطبیقی، قم، مرکز  بین المللی ترجمه و نشر المصطفی، ۱۳۹۱ش.