پرش به محتوا

وحی: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۳۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۳
جز
خط ۱۰: خط ۱۰:


===کاربردهای قرآنی کلمه وحی===
===کاربردهای قرآنی کلمه وحی===
کلماتی با ریشه «وحی» در بیش از ۷۵ آیه [[قرآن کریم]] و در معانی مختلف به کار رفته است<ref>غروی نائینی، «بازخوانی انواع وحی»، ص۲۴۲.</ref> که عبارتند از:
کلماتی با ریشه «وحی» در بیش از ۷۵ آیه [[قرآن کریم]] و در معانی مختلف به کار رفته است<ref>غروی نائینی، «بازخوانی انواع وحی»، ص۲۴۲.</ref> در برخی از کاربردهای وحی فاعل وحی موجودی غیر خداوند است<ref>یعقوبیان، حقیقت وحی، ۱۳۹۸ش، ص۲۶۹.</ref> مثل کاربرد وحی اشاره پنهانی مانند داستان [[زکریا (پیامبر)|حضرت زکریا]] در آیه ۸۵ [[سوره مریم]].<ref>غروی نائینی، «بازخوانی انواع وحی»، ص۲۴۳.</ref> که فاعل  آن انسان‌ است.<ref>یعقوبیان، حقیقت وحی، ۱۳۹۸ش، ص۲۶۹.</ref> و یا کاربرد وحی در معنای القای وسوسه‌ها و ترفندهای [[شیطان|شیطانی]] از سوی شیاطین در آیه ۱۱۲ [[سوره انعام]].<ref>یعقوبیان، حقیقت وحی، ۱۳۹۸ش، ص۲۶۹.</ref>
* اشاره پنهانی مانند داستان [[زکریا (پیامبر)|حضرت زکریا]] در آیه ۸۵ [[سوره مریم]].<ref>غروی نائینی، «بازخوانی انواع وحی»، ص۲۴۳.</ref>  
 
* هدایت غریزی مانند هدایت طبیعی زنبور عسل در آیه ۶۸ [[سوره نحل]]
در بیشتر استعمالات کلمه وحی در قرآن، فرستنده وحی خداوند است که به انسان و غیر انسان وحی می‌کند مانند هدایت غریزی و طبیعی زنبور عسل در آیه ۶۸ [[سوره نحل]]، هدایت طبیعی جمادات در آيه ۱۲ [[سوره فصلت]]، [[الهام]] و القای مطلبی از جانب خداوند به غیر پیامبران در آیه ۷ [[سوره قصص]] و بالاخره وحی به [[پیامبران]] مثل آيه ۶۵ [[سوره زمر]].<ref>یعقوبیان، حقیقت وحی، ۱۳۹۸ش، ص۲۷۰-۲۷۱.</ref>
* هدایت طبیعی جمادات در آيه ۱۲ [[سوره فصلت]].
* القای وسوسه‌ها و ترفندهای [[شیطان|شیطانی]] از سوی شیاطین در آیه ۱۱۲ [[سوره انعام]].
* [[الهام]] و القای مطلبی از جانب خداوندی به غیر پیامبران: در آیه ۷ [[سوره قصص]].
* وحی تشریعی بر [[پیامبران]] مثل آيه ۶۵ [[سوره زمر]].


برخی این کاربردهای مختلف را ناشی از عناصر مشترک در همه کاربردهای وحی می‌دانند<ref>باقری اصل، نقد و بررسی نظریه‌های وحی، ۱۳۸۴ش، ص۱۸.</ref> و [[مرتضی مطهری|مطهری]] این تعدد کاربرد را بر اساس تفاوت مراتب وحی و تناسب آن با تفاوت مراتب موجودات تحلیل کرده است که بالاترین مرتبه آن وحی به پیامبران است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ج۲، ص۱۵۶.</ref>
برخی این کاربردهای مختلف را ناشی از عناصر مشترک در همه کاربردهای وحی می‌دانند<ref>باقری اصل، نقد و بررسی نظریه‌های وحی، ۱۳۸۴ش، ص۱۸.</ref> و [[مرتضی مطهری|مطهری]] این تعدد کاربرد را بر اساس تفاوت مراتب وحی و تناسب آن با تفاوت مراتب موجودات تحلیل کرده است که بالاترین مرتبه آن وحی به پیامبران است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ج۲، ص۱۵۶.</ref>
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۰۶

ویرایش