کاربر ناشناس
توسل به مردگان: تفاوت میان نسخه‌ها
منبع یابی؛ ویرایش و اصلاح مطالب؛ اصلاح پاورقی و منابع
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (انتقال مطالب به یادداشت) |
imported>M.r.seifi (منبع یابی؛ ویرایش و اصلاح مطالب؛ اصلاح پاورقی و منابع) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
برای مشروعیت توسل به مردگان به آیات قرآن، سیره اهل بیت و سیره مسلمانان استناد شده است: | برای مشروعیت توسل به مردگان به آیات قرآن، سیره اهل بیت و سیره مسلمانان استناد شده است: | ||
===شواهد قرآنی=== | ===شواهد قرآنی=== | ||
برای مشروعیت توسل به اموات، به عمومیت آیه ۶۴ [[سوره نساء]] استدلال شده که مؤمنین را تشویق می‌کند که از پیامبر بخواهند برای آنان [[استغفار]] کند. این عمومیت زمان حیات و ممات پیامبر(ص) را در برمی‌گیرد.<ref>نووی، المجموع، | برای مشروعیت توسل به اموات، به عمومیت آیه ۶۴ [[سوره نساء]] استدلال شده که مؤمنین را تشویق می‌کند که از پیامبر بخواهند برای آنان [[استغفار]] کند. این عمومیت زمان حیات و ممات پیامبر(ص) را در برمی‌گیرد.<ref>نووی، المجموع، ۱۴۲۱ق، ج۸، ص۲۷۴.</ref> همچنین آیه ۳۵ [[سوره مائده]] توسل را به صورت مطلق جایز می‌شمارد و از اطلاق این آیه استفاده کرده‌اند که می‌توان به ارواح مؤمنین و پیامبران پس از مرگشان نیز توسل جست.<ref>رجوع کنید به: مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۸۰ش، ج۴، ص۳۶۵.</ref> | ||
===سیره | ===سیره امامان شیعه=== | ||
بر اساس برخی منابع، امامان شیعه پس از درگذشت پیامبر به او متوسل می‌شده‌اند. [[حضرت علی(ع)]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به: نهج البلاغه، | بر اساس برخی منابع، امامان شیعه پس از درگذشت پیامبر به او متوسل می‌شده‌اند. [[حضرت علی(ع)]]<ref>برای نمونه نگاه کنید به: نهج البلاغه، حکمت ۳۵۳، ص۴۷۹.</ref> و [[امام حسین(ع)]] به پیامبر(ص)<ref>ابن اعثم کوفی، الفتوح، ج۵، ص۱۹.</ref> توسل کرده‌اند. [[امام سجاد(ع)]] نیز در توسل به [[چهارده معصوم]] بین زندگان و مردگان تفاوت نگذاشته است.<ref>الصحیفة السجادیة، ۱۴۱۱ق، ص۱۶۸.</ref>{{یادداشت| «إنا نتوسل إلیک بمحمد صلواتک علیه وآله رسولک، و بعلی وصیه، و فاطمة ابنته، و بالحسن والحسین، وعلی و محمد و جعفر و موسی و علی و محمد وعلی والحسن والحجة علیهم‌السلام أهل بیت الرحمة»(الصحیفة السجادیة، ۱۴۱۱ق، ص۱۶۸).}} | ||
همچنین [[دعای مأثور|دعاهای مأثور]] از اهل بیت(ع) مانند [[دعای سریع الاجابه]]، نشان می‌دهد که توسل به بزرگان بعد از حیاتشان نیز مورد سفارش بوده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۸۳.</ref> | همچنین [[دعای مأثور|دعاهای مأثور]] از اهل بیت(ع) مانند [[دعای سریع الاجابه]]، نشان می‌دهد که توسل به بزرگان بعد از حیاتشان نیز مورد سفارش بوده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۸۳.</ref> | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
* سمهودی، علی بن احمد، وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی، بیروت، درالکتب العلمیه، ۲۰۰۶م. | * سمهودی، علی بن احمد، وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی، بیروت، درالکتب العلمیه، ۲۰۰۶م. | ||
* سیوطی، جلال الدین، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق. | * سیوطی، جلال الدین، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، قم، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، ۱۴۰۴ق. | ||
*سیوطی، جلال الدین، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، دارالکتب العراقیه، ۱۳۷۷ق. | * سیوطی، جلال الدین، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، دارالکتب العراقیه، ۱۳۷۷ق. | ||
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، انتشارات اسلامیه، ۱۳۶۲ش. | * کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، انتشارات اسلامیه، ۱۳۶۲ش. | ||
*ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، مجموعةالفتاوی، الطبعة: شیخ عبدالرحمن بن قاسم. | * ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، مجموعةالفتاوی، الطبعة: شیخ عبدالرحمن بن قاسم. | ||
* الصحیفة السجادیه، قم، مؤسسة الامام المهدی(ع)، ۱۴۱۱ق. | * الصحیفة السجادیه، قم، مؤسسة الامام المهدی(ع)، ۱۴۱۱ق. | ||
* شوشتری، قاضی نورالله، احقاق الحق و ازهاق الباطل، تعلیقه: آیت الله مرعشی، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، ۱۴۰۹ق. | * شوشتری، قاضی نورالله، احقاق الحق و ازهاق الباطل، تعلیقه: آیت الله مرعشی، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، ۱۴۰۹ق. | ||
* نووی، محیی الدین بن شرف، المجموع شرح المهذَّب، بیروت، دار الفکر، ۱۴۲۱ق. | |||
* مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهل و یکم، ۱۳۸۰ش. | |||
* نهج البلاغه، تحقیق عزیز الله عطاردی، تهران، بنیاد نهج البلاغه، ۱۴۱۳ق. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||