۱۷٬۱۱۷
ویرایش
جز (←پاسخ) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
{{همچنین ببینید|توسل}} | {{همچنین ببینید|توسل}} | ||
===شواهد قرآنی=== | ===شواهد قرآنی=== | ||
به آیه ۶۴ [[سوره نساء]] استدلال شده است که مومنین را تشویق میکند که سراغ پیامبر(ص) بروید که برای شما [[استغفار]] کند. آیه عمومیت دارد پس تفاوتی بین زمان زنده و مرده بودن پیامبر اکرم نیست.<ref>المجموع، | به آیه ۶۴ [[سوره نساء]] استدلال شده است که مومنین را تشویق میکند که سراغ پیامبر(ص) بروید که برای شما [[استغفار]] کند. آیه عمومیت دارد پس تفاوتی بین زمان زنده و مرده بودن پیامبر اکرم نیست.<ref>نووی، المجموع، ج، ص۲۷۴.</ref> | ||
همچنین به آیه ۳۵ [[سوره مائده]] استناد میشود که مطلق توسل را جایز میشمارد که بواسطه اطلاق آیه میتوان به ارواح مومنین و پیامبران متوسل شد. | همچنین به آیه ۳۵ [[سوره مائده]] استناد میشود که مطلق توسل را جایز میشمارد که بواسطه اطلاق آیه میتوان به ارواح مومنین و پیامبران متوسل شد. | ||
===روایات=== | ===روایات=== | ||
[[حضرت علی(ع)]] به پیامبر(ص) بعد از فوتشان متوسل میشوند.<ref>نهج البلاغه، خطبه ۲۲۸</ref> امام حسین(ع) به پیامبر(ص) متوسل میشوند.<ref>ابن أعثم الکوفی، کتاب الفتوح، ج۵، ص۱۹</ref> همچنین سایر امامان شیعه مانند [[امام سجاد(ع)]] که میفرمایند: إنا نتوسل إلیک بمحمد صلواتک علیه وآله رسولک، و بعلی وصیه، و فاطمة ابنته، و بالحسن والحسین، وعلی و محمد و جعفر و موسی و علی و محمد وعلی والحسن والحجة علیهم السلام أهل بیت الرحمة.<ref>الصحیفة السجادیة، | [[حضرت علی(ع)]] به پیامبر(ص) بعد از فوتشان متوسل میشوند.<ref>نهج البلاغه، خطبه ۲۲۸</ref> امام حسین(ع) به پیامبر(ص) متوسل میشوند.<ref>ابن أعثم الکوفی، کتاب الفتوح، ج۵، ص۱۹</ref> همچنین سایر امامان شیعه مانند [[امام سجاد(ع)]] که میفرمایند: إنا نتوسل إلیک بمحمد صلواتک علیه وآله رسولک، و بعلی وصیه، و فاطمة ابنته، و بالحسن والحسین، وعلی و محمد و جعفر و موسی و علی و محمد وعلی والحسن والحجة علیهم السلام أهل بیت الرحمة.<ref>الصحیفة السجادیة، ۱۴۱۱ق، ص۱۶۸.</ref> | ||
دعاهای ماثور از اهل بیت(ع) که در آنها این مدل از توسل وجود دارد نشان میدهد توسل به اهل بیت بعد از حیات مادی شان بسیار مورد توجه و مورد دستور ایشان است. مانند دعای سریع الاجابه که شیخ کلینی در کتاب کافی آن را نقل میکند.<ref>کلینی، | دعاهای ماثور از اهل بیت(ع) که در آنها این مدل از توسل وجود دارد نشان میدهد توسل به اهل بیت بعد از حیات مادی شان بسیار مورد توجه و مورد دستور ایشان است. مانند دعای سریع الاجابه که شیخ کلینی در کتاب کافی آن را نقل میکند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۵۸۳.</ref> | ||
در | در حالیکه بعضی از [[وهابیان]] معاصر توسل را فقط به زندهها مشروع میدانند در روایات اهل سنت از قول [[عمر بن خطاب]]<ref>سمهودی، وفاء الوفاء، ج۳، ص۱۳۷۱.</ref> آمده است که دلیل پذیرش توبه [[حضرت آدم(ع)]] توسل وی به [[پنج تن آل عبا]] بوده است.<ref>سیوطی، درالمنثور، ۱۳۷۷ق، ج۱، ص۶۰-۶۱.</ref> | ||
===رفتار اصحاب=== | ===رفتار اصحاب=== | ||
از عایشه نقل میشود که جهت برطرف شدن قحطی و خشکسالی به پیامبر(ص) و قبر وی متوسل میشود.<ref>سنن دارمی، | از عایشه نقل میشود که جهت برطرف شدن قحطی و خشکسالی به پیامبر(ص) و قبر وی متوسل میشود.<ref>دارمی، سنن دارمی، ج۱، ص۲۲۷.</ref> همچنین از عثمان بن حنیف نقل شده که بعد از رحلت پیامبر(ص) به شخص حاجتمندی یاد میدهد که متوسل شود و بعد از نماز این اذکار را بگوید: اللّهمّ إنّی أسألک وأتوجّه إلیک بنبیک محمّد صلّی اللَّه علیه وسلّم نبی الرحمة، یا محمّد! إنّی أتوجّه بک إلی ربّی فتقضی لی حاجتی.<ref>طبرانی، المعجم الکبیر، ج۹، ص۳۰.</ref> | ||
[[سمهودی]] از علمای شافعی قرن دهم هجری ماجراهای متعددی را دربارهٔ کسانی که با توسل به [[پیامبر(ص)]] نزد قبر آنحضرت، به خواستهای خود نایل شدند، نقل میکند. جریانات زیر از جمله مواردی است که وی در کتاب [[وفاء الوفاء باخباردار المصطفی]] آورده است: | [[سمهودی]] از علمای شافعی قرن دهم هجری ماجراهای متعددی را دربارهٔ کسانی که با توسل به [[پیامبر(ص)]] نزد قبر آنحضرت، به خواستهای خود نایل شدند، نقل میکند. جریانات زیر از جمله مواردی است که وی در کتاب [[وفاء الوفاء باخباردار المصطفی]] آورده است: | ||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
===سخن علمای اهل سنت=== | ===سخن علمای اهل سنت=== | ||
مالک بن انس پیشوای مذهب مالکی به منصور حاکم عباسی یاد میدهد که در زیارت پیامبر(ص) رو به پیامبر سخن بگوید و از او بخواهد که شفیع او باشد.<ref>سمهودی، وفاء الوفاء، | مالک بن انس پیشوای مذهب مالکی به منصور حاکم عباسی یاد میدهد که در زیارت پیامبر(ص) رو به پیامبر سخن بگوید و از او بخواهد که شفیع او باشد.<ref>سمهودی، وفاء الوفاء، ج۲، ص۱۳۷۶. </ref>محمد بن ادریس پیشوای مذهب شافعی در ضمن اشعاری میگوید که اهل بیت پیامبر(ص) وسیله تقرب من به خداوند هستند.<ref>دیوان شافعی، ص۱۶۲، الصواعق المحرقه، ص۱۷۸. </ref> {{یادداشت|آل النبی ذریعتی | ||
و همو إلیه وسیلتی | و همو إلیه وسیلتی | ||
خط ۳۹: | خط ۳۸: | ||
بیدی الیمین صحیفتی}} | بیدی الیمین صحیفتی}} | ||
ابوعلی خلال از بزرگان مذهب حنبلی میگوید هر گاه مشکلی پیدا میکنم به زیارت قبر [[موسی بن جعفر(ع)]] میروم و به او متوسل میشوم و خداوند مشکلات مرا برطرف میکند.<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، | ابوعلی خلال از بزرگان مذهب حنبلی میگوید هر گاه مشکلی پیدا میکنم به زیارت قبر [[موسی بن جعفر(ع)]] میروم و به او متوسل میشوم و خداوند مشکلات مرا برطرف میکند.<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۱، ص۱۲۰.</ref> | ||
==دیدگاه وهابیان== | ==دیدگاه وهابیان== | ||
خط ۴۹: | خط ۴۸: | ||
از نظر موافقان توسل به اموات، فرقی بین توسل در حیات و ممات اولیاء الهی نیست و همانگونه که در زمان حیات پیامبر(ص) و دیگر اولیای خدا میتوان از آنان خواست تا برای انسان [[دعا]] و [[استغفار]] کنند، پس از حیات آنان نیز میتوان همین درخواست را داشت.<ref>رک، سمهودی، وفاء الوفاء، ۲۰۰۶م، ج۴، ص۱۹۷-۱۹۶.</ref> همچنین در این زمینه به آیه {{متن قرآن|وَلَوْ أنَّهُمْ إذْ ظَلَمُوا أنْفُسَهُمْ جَاءُوک فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ تَوَّاباً رَحیماً|.|سوره=[[سوره نساء|نساء]]|آیه=۶۴}} استناد شده که هم زمان حیات پیامبر(ص) و هم پس از مرگ آن حضرت را در برمیگیرد.<ref>ر. ک. ابن تیمیه، مجموعةالفتاوی، الطبعة: شیخ عبدالرحمن بن قاسم، ج۱، ص۱۵۹.</ref>{{منبع بهتر}} | از نظر موافقان توسل به اموات، فرقی بین توسل در حیات و ممات اولیاء الهی نیست و همانگونه که در زمان حیات پیامبر(ص) و دیگر اولیای خدا میتوان از آنان خواست تا برای انسان [[دعا]] و [[استغفار]] کنند، پس از حیات آنان نیز میتوان همین درخواست را داشت.<ref>رک، سمهودی، وفاء الوفاء، ۲۰۰۶م، ج۴، ص۱۹۷-۱۹۶.</ref> همچنین در این زمینه به آیه {{متن قرآن|وَلَوْ أنَّهُمْ إذْ ظَلَمُوا أنْفُسَهُمْ جَاءُوک فَاسْتَغْفَرُوا اللهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللهَ تَوَّاباً رَحیماً|.|سوره=[[سوره نساء|نساء]]|آیه=۶۴}} استناد شده که هم زمان حیات پیامبر(ص) و هم پس از مرگ آن حضرت را در برمیگیرد.<ref>ر. ک. ابن تیمیه، مجموعةالفتاوی، الطبعة: شیخ عبدالرحمن بن قاسم، ج۱، ص۱۵۹.</ref>{{منبع بهتر}} | ||
انکار حیات برزخی نیز با [[آیه|آیات]] [[قرآن|قرآنی]] که از زندگی پس از مرگ خبر میدهند، سازگار نیست و زندگی [[نبی|انبیا]] و اولیاء پس از انتقال آنان به [[عالم برزخ]] نیز ادامه دارد. همانگونه که به تصریح قرآن، زندگی [[شهیدان]] پس از مرگ آنان ادامه دارد.<ref>سوره آل عمران: آیه۱۶۹–۱۷۱</ref> | انکار حیات برزخی نیز با [[آیه|آیات]] [[قرآن|قرآنی]] که از زندگی پس از مرگ خبر میدهند، سازگار نیست و زندگی [[نبی|انبیا]] و اولیاء پس از انتقال آنان به [[عالم برزخ]] نیز ادامه دارد. همانگونه که به تصریح قرآن، زندگی [[شهیدان]] پس از مرگ آنان ادامه دارد.<ref>سوره آل عمران: آیه۱۶۹–۱۷۱.</ref> | ||
=== دیدگاه ابن تیمیه=== | === دیدگاه ابن تیمیه=== | ||
خط ۶۰: | خط ۵۹: | ||
==جستارهای وابسته== | ==جستارهای وابسته== | ||
*حیات برزخی | *[[حیات برزخی]] | ||
*سماع موتی | *[[سماع موتی]] | ||
*توسل | *[[توسل]] | ||
*زیارت قبور | *[[زیارت قبور]] | ||
== پانویس== | == پانویس== | ||
خط ۷۳: | خط ۷۲: | ||
* سمهودی، علی بن احمد، وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی، درالکتب العلمیه، بیروت، ۲۰۰۶م. | * سمهودی، علی بن احمد، وفاء الوفاء باخبار دارالمصطفی، درالکتب العلمیه، بیروت، ۲۰۰۶م. | ||
* سیوطی، جلال الدین، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، قم، ۱۴۰۴ق. | * سیوطی، جلال الدین، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، کتابخانه آیت الله مرعشی نجفی، قم، ۱۴۰۴ق. | ||
*سیوطی، جلال الدین، الدرالمنثور فی تفسیر المأثور، دارالکتب العراقیه، ۱۳۷۷ق. | |||
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، انتشارات اسلامیه، ۱۳۶۲ش. | * کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تهران، انتشارات اسلامیه، ۱۳۶۲ش. | ||
*ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، مجموعةالفتاوی، الطبعة: شیخ عبدالرحمن بن قاسم. | *ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم، مجموعةالفتاوی، الطبعة: شیخ عبدالرحمن بن قاسم. | ||
* الصحیفة السجادیه، قم، مؤسسة الامام المهدی(ع)، ۱۴۱۱ق. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
ویرایش