پرش به محتوا

صدام حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۳۶ بایت حذف‌شده ،  ‏۵ اوت ۲۰۱۸
جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
جز (تمیزکاری)
خط ۴۷: خط ۴۷:
'''صدام حسین''' (۱۹۳۷ - ۲۰۰۶م) رییس جمهور [[عراق]] طی سال ۱۹۷۹ تا ۲۰۰۳م. صدام از اعضای [[حزب بعث]] عراق بود او در سال ۱۹۶۸م پس از کودتای حزب بعث، معاون رییس جمهور و در ۱۹۷۹م  رییس جمهور عراق شد.  
'''صدام حسین''' (۱۹۳۷ - ۲۰۰۶م) رییس جمهور [[عراق]] طی سال ۱۹۷۹ تا ۲۰۰۳م. صدام از اعضای [[حزب بعث]] عراق بود او در سال ۱۹۶۸م پس از کودتای حزب بعث، معاون رییس جمهور و در ۱۹۷۹م  رییس جمهور عراق شد.  


صدام به قومیت‌گرایی عربی اهمیت بسیار می‌داد و معتقد بود باید به فراتر از دین نگاه کرد تا راه انقلابی را در پیش گرفت. او [[عزاداری]] شیعیان را محدود و [[پیاده‌روی اربعین (آیین)|پیاده‌روی اربعین]] را ممنوع کرد. صدام همچنین تلاش بسیاری در تضعیف نهادهای مذهبی و حوزوی داشت. [[سید محسن حکیم]]، سردمداران حزب بعث از جمله صدام را [[تکفیر مسلمانان|تکفیر]] کرد.  
صدام به قومیت‌گرایی عربی اهمیت بسیار می‌داد و معتقد بود باید به فراتر از دین نگاه کرد تا راه انقلابی را در پیش گرفت. او [[عزاداری]] شیعیان را محدود و [[پیاده‌روی اربعین (آیین)|پیاده‌روی اربعین]] را ممنوع کرد. صدام همچنین تلاش بسیاری در تضعیف نهادهای مذهبی و حوزوی داشت. [[سید محسن حکیم]]، سردمداران حزب بعث از جمله صدام را [[مشرک]] خواند.  


صدام هزاران نفر از مخالفان خود را اعدام کرد. قیام‌هایی که در زمان ریاست جمهوری او رخ داد به شدت سرکوب می‌شد. او از بمب‌های شیمیایی در عراق و ایران استفاده کرد و ده‌ها هزار غیر نظامی  را به وسیله آنها کشته و یا مجروح کرد. مجله نیویورک تایمز صدام را از خشن‌ترین افراد در قرن حاضر دانسته است.  
صدام هزاران نفر از مخالفان خود را اعدام کرد. قیام‌هایی که در زمان ریاست جمهوری او رخ داد به شدت سرکوب می‌شد. او از بمب‌های شیمیایی در عراق و ایران استفاده کرد و ده‌ها هزار غیر نظامی  را به وسیله آنها کشته و یا مجروح کرد. مجله نیویورک تایمز صدام را از خشن‌ترین افراد در قرن حاضر دانسته است.  
خط ۶۷: خط ۶۷:
حزب بعث تصمیم به ترور عبدالکریم قاسم نخست‌وزیر وقت گرفت و صدام از جمله افرادی بود که برای این امر انتخاب شد. این ترور ناموفق بود و صدام، به [[سوریه]] و سپس به [[مصر]] فرار کرد. در نهایت در سال ۱۹۶۲م به بغداد بازگشت.<ref>[http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1255733 «صدام از تولدتا چوبه دار»]</ref> صدام مدتی بعد زندانی شد و در همان دوران به عنوان دبیر حزب بعث بغداد انتخاب شد. صدام در سال ۱۹۶۶م موفق به فرار از زندان شده و زندگی مخفیانه خود را آغاز كرد.<ref>[http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1255733 «صدام از تولدتا چوبه دار»]</ref>
حزب بعث تصمیم به ترور عبدالکریم قاسم نخست‌وزیر وقت گرفت و صدام از جمله افرادی بود که برای این امر انتخاب شد. این ترور ناموفق بود و صدام، به [[سوریه]] و سپس به [[مصر]] فرار کرد. در نهایت در سال ۱۹۶۲م به بغداد بازگشت.<ref>[http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1255733 «صدام از تولدتا چوبه دار»]</ref> صدام مدتی بعد زندانی شد و در همان دوران به عنوان دبیر حزب بعث بغداد انتخاب شد. صدام در سال ۱۹۶۶م موفق به فرار از زندان شده و زندگی مخفیانه خود را آغاز كرد.<ref>[http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1255733 «صدام از تولدتا چوبه دار»]</ref>


در نهایت حزب بعث به رهبری [[احمد حسن البكر]] در سال ۱۹۶۸م کودتا کرده و قدرت را به دست گرفت.<ref>ویلی، نهضت اسلامی شیعیان عراق، ۱۳۷۳ش، ص۷۰.</ref> صدام از سال ۱۹۶۸ به عنوان معاون حسن البکر انتخاب شد. مدتی بعد به دلایل مختلف، خود زمام امور را در دست گرفت.<ref>[http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1255733 «صدام از تولدتا چوبه دار»]</ref> در ۱۹۷۹م حسن البکر به اجبار استعفا داد و صدام حسین به ریاست جمهوری، فرماندهی کل نیروهای مسلح و دبیر کل حزب بعث انتخاب شد.<ref>تبرائیان، انتفاضه شعبانیه،‌۱۳۹۱ش، ص۷۶.</ref> ملی شدن صنعت نفت عراق در زمان حسن البکر و معاون اولی صدام، اتفاق افتاد.<ref>[http://saddam.awardspace.com/index.php?ch=1 «حیاة صدام حسین فی سطور»]</ref>
در نهایت حزب بعث به رهبری [[احمد حسن البكر]] در سال ۱۹۶۸م کودتا کرده و قدرت را به دست گرفت.<ref>ویلی، نهضت اسلامی شیعیان عراق، ۱۳۷۳ش، ص۷۰.</ref> صدام از سال ۱۹۶۸ به عنوان معاون حسن البکر انتخاب شد.<ref>[http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1255733 «صدام از تولدتا چوبه دار»]</ref> در ۱۹۷۹م حسن البکر به اجبار استعفا داد و صدام حسین به ریاست جمهوری، فرماندهی کل نیروهای مسلح و دبیر کل حزب بعث انتخاب شد.<ref>تبرائیان، انتفاضه شعبانیه،‌۱۳۹۱ش، ص۷۶.</ref> ملی شدن صنعت نفت عراق در زمان حسن البکر و معاون اولی صدام، اتفاق افتاد.<ref>[http://saddam.awardspace.com/index.php?ch=1 «حیاة صدام حسین فی سطور»]</ref>


==نقش نژاد و دین==
==نقش نژاد و دین==
خط ۷۹: خط ۷۹:
صدام معتقد بود که فلسفه حزب بعث، فلسفه دنیایی است و نه دینی. با این حال در ظاهر ابراز می‌داشت که حزب نباید طرد کننده اعتقاد دینی مردم باشد.<ref>عاشور، الدین و التراث فی فکر الرئیس القائد صدام حسین،‌۱۹۸۸م، ص۱۸۶.</ref>
صدام معتقد بود که فلسفه حزب بعث، فلسفه دنیایی است و نه دینی. با این حال در ظاهر ابراز می‌داشت که حزب نباید طرد کننده اعتقاد دینی مردم باشد.<ref>عاشور، الدین و التراث فی فکر الرئیس القائد صدام حسین،‌۱۹۸۸م، ص۱۸۶.</ref>


صدام پس از وفات [[سید محسن طباطبائی حکیم|سید محسن حکیم]] رییس [[حوزه علمیه نجف]]، تلاش بسیاری برای تضعیف و نابودی این حوزه انجام داد.<ref>[http://burathanews.com/arabic/studies/16712 الطالقانی، «دراسة حول انتفاضة صفر المجیدة عام ۱۹۷۷ میلادیة»].</ref> [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمینی]] معتقد بود صدام حسین جدای ظاهر سازی، فردی است که برای نابودی [[اسلام]] و حوزه علمیه نجف تلاش می‌کند.<ref> مرکز تنظیم و نشر آثار امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۲، ص۲۳۳.</ref>
صدام پس از وفات [[سید محسن طباطبائی حکیم|سید محسن حکیم]] رییس [[حوزه علمیه نجف]]، تلاش بسیاری برای تضعیف و نابودی این حوزه انجام داد.<ref>[http://burathanews.com/arabic/studies/16712 الطالقانی، «دراسة حول انتفاضة صفر المجیدة عام ۱۹۷۷ میلادیة»].</ref> [[سید روح الله موسوی خمینی|امام خمینی]] معتقد بود صدام حسین جدای ظاهرسازی، فردی است که برای نابودی [[اسلام]] و حوزه علمیه نجف تلاش می‌کند.<ref> مرکز تنظیم و نشر آثار امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۲، ص۲۳۳.</ref>


سید محسن حکیم مرجع بزرگ شیعیان در زمان خود، سردمداران حزب بعث که صدام نیز جزو آنان بود را مشرک دانست و امام خمینی نیز به این فتوا اشاره کرد.<ref>مرکز تنظیم و نشر آثار امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۲، ص۲۴۴.</ref>
سید محسن حکیم مرجع بزرگ شیعیان در زمان خود، سردمداران حزب بعث که صدام نیز جزو آنان بود را [[مشرک]] دانست و امام خمینی نیز به این فتوا اشاره کرد.<ref>مرکز تنظیم و نشر آثار امام خمینی، صحیفه امام، ج۱۲، ص۲۴۴.</ref>


==ممنوعیت مراسمات مذهبی==
==ممنوعیت مراسمات مذهبی==
{{جعبه نقل قول| عنوان = | نقل‌قول = [[سید محمد صدر]]:{{-}}'''«این حاکم(صدام) که با زور بر مردم حکومت می‌کند و آن‌ها را از اولین حقوق و آزادی که انجام مراسم مذهبی باشد، منع می‌کند، امکان ندارد ادامه پیدا کند. نمی‌توان همیشه با زور و قدرت بر مردم حکومت کرد.»'''<ref>کاظم،‌ ارقام و آراء حول نظام البعث فی العراق،‌ ۱۹۸۲م، ص۲۶۶.</ref>|تاریخ بایگانی| منبع = | تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = 14px|رنگ پس‌زمینه =#FFF9E7| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
{{جعبه نقل قول| عنوان = | نقل‌قول = [[سید محمد صدر]]:{{-}}'''«این حاکم(صدام) که با زور بر مردم حکومت می‌کند و آن‌ها را از اولین حقوق و آزادی که انجام مراسم مذهبی باشد، منع می‌کند، امکان ندارد ادامه پیدا کند. نمی‌توان همیشه با زور و قدرت بر مردم حکومت کرد.»'''<ref>کاظم،‌ ارقام و آراء حول نظام البعث فی العراق،‌ ۱۹۸۲م، ص۲۶۶.</ref>|تاریخ بایگانی| منبع = | تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| اندازه خط = 14px|رنگ پس‌زمینه =#FFF9E7| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}


با گذشت مدتی از قدرت گرفتن حزب بعث در عراق، انجام مراسمات مذهبی شیعه با مشکلات و درگیری‌هایی همراه بود.<ref>المؤمن، سنوات الجمر، ۲۰۰۴م، ص ۱۶۴.</ref> حکومت عراق در سال ۱۹۷۷م و در دوران ریاست جمهوری حسن البکر و معاون اولی صدام حسین،‌ دستوراتی ابلاغ کرد که تا آخر حکومت حزب بعث پابرجا ماند. این دستورات بر محدودیت و گاه منع برخی [[شعائر حسینی]] بود و هر نوع برقراری موکب و [[پیاده‌روی اربعین (آیین)|پیاده‌روی به کربلا]] ممنوع اعلام شد. همچنین برگزاری مجلس عزاء برای [[امام حسین(ع)]] نیز بسیار محدود شده و تنها با وجود شرائطی بدان‌ها اجازه داده می‌شد.<ref>کاظم، ارقام و آراء حول نظام البعث فی العراق، ۱۹۸۲م، ص۱۵۸.</ref>
با گذشت مدتی از قدرت گرفتن حزب بعث در عراق، انجام مراسمات مذهبی شیعه با مشکلات و درگیری‌هایی همراه بود.<ref>المؤمن، سنوات الجمر، ۲۰۰۴م، ص ۱۶۴.</ref> حکومت عراق در سال ۱۹۷۷م و در دوران ریاست جمهوری حسن البکر و معاون اولی صدام حسین،‌ دستوراتی ابلاغ کرد که تا آخر حکومت حزب بعث پابرجا ماند. این دستورات بر محدودیت و گاه منع برخی [[شعائر حسینی]] بود و هر نوع برقراری موکب و [[پیاده‌روی اربعین (آیین)|پیاده‌روی به کربلا]] ممنوع اعلام شد. همچنین برگزاری مجلس عزاء برای [[امام حسین(ع)]] نیز بسیار محدود شده و تنها با وجود شرائطی اجازه داده می‌شد.<ref>کاظم، ارقام و آراء حول نظام البعث فی العراق، ۱۹۸۲م، ص۱۵۸.</ref>


مخالفت حکومت در مقابل اصرار شیعیان در برگزاری این آیین‌ها منجر به درگیری‌ها و قیام‌هایی شد که مهم‌ترین آن‌ها [[انتفاضه صفر عراق|انتفاضه صفر سال ۱۹۷۷م]] بوده است.<ref>مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، ۱۳۹۵ش، ص۱۰۱-۱۰۲.</ref>
مخالفت حکومت در مقابل اصرار شیعیان در برگزاری این آیین‌ها منجر به درگیری‌ها و قیام‌هایی شد که مهم‌ترین آن‌ها [[انتفاضه صفر عراق|انتفاضه صفر سال ۱۹۷۷م]] بوده است.<ref>مظاهری، فرهنگ سوگ شیعی، ۱۳۹۵ش، ص۱۰۱-۱۰۲.</ref>