پرش به محتوا

آیه نبأ: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۲ دسامبر ۲۰۱۶
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Pourrezaei
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''آیه نَبَاء'''، [[آیه]] ششم [[سوره]] [[سوره حجرات|حجرات]] است که در علم [[اصول فقه]]، به عنوان دلیلی بر حجیت [[خبر واحد]] بررسی می‌شود. بیشتر [[تفسیر|مفسران]] [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه را ماجرایی می‌دانند که در آن، [[اسلام|مسلمانان]] بر طبق خبر ولید بن عُقبه، قصد حمله به قبیله [[بنی المصطلق|بنی المُصطَلَق]] را داشتند.
'''آیه نَبَاء'''، [[آیه]] ششم [[سوره]] [[سوره حجرات|حجرات]] است که در علم [[اصول فقه]]، به عنوان دلیلی بر حجیت [[خبر واحد]] بررسی می‌شود. بیشتر [[تفسیر|مفسران]]، [[اسباب نزول|شأن نزول]] این آیه را ماجرایی می‌دانند که در آن، [[اسلام|مسلمانان]] طبق خبر ولید بن عُقبه، قصد حمله به قبیله [[بنی المصطلق|بنی المُصطَلَق]] را داشتند.


==متن و ترجمه آیه==
==متن و ترجمه آیه==
خط ۱۶: خط ۱۶:
مفسران دو شأن نزول برای این آیه ذکر کرده‌اند: بیشتر مفسران نوشته‌اند که آیه در خصوص ولید بن عُقبه، نازل شده است كه [[پیامبر(ص)]] او را برای جمع‌آوری [[زکات]]، به سوی قبیله [[بنی المصطلق|بنی المُصطَلَق]] اعزام کرده بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۱۵۳</ref>
مفسران دو شأن نزول برای این آیه ذکر کرده‌اند: بیشتر مفسران نوشته‌اند که آیه در خصوص ولید بن عُقبه، نازل شده است كه [[پیامبر(ص)]] او را برای جمع‌آوری [[زکات]]، به سوی قبیله [[بنی المصطلق|بنی المُصطَلَق]] اعزام کرده بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۲، ص۱۵۳</ref>


[[مجمع البیان]] نوشته است: هنگامی كه اهل قبیله با خبر شدند كه نماینده رسول خدا(ص) می‌آید، با خوشحالی به استقبال او شتافتند، اما ولید به جهت دشمنی‌ای که در جاهلیت با آنان داشت تصور كرد به قصد كشتنش آمده‌اند. از این رو نزد پیامبر(ص) بازگشت و گفت: آنها از پرداخت زكات خودداری كرده‌اند. پیامبر(ص) خشمگین شد و تصمیم گرفت با آنها پیكار كند که این آیه نازل شد و به مسلمانان دستور داد كه هر گاه فاسقی خبری آورد درباره آن تحقیق كنید.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۱۹۸</ref>
[[مجمع البیان]] نوشته است:  
:::«هنگامی كه اهل قبیله با خبر شدند كه نماینده رسول خدا (ص) می‌آید، با خوشحالی به استقبال او شتافتند، اما ولید به جهت دشمنی‌ای که در جاهلیت با آنان داشت تصور كرد به قصد كشتنش آمده‌اند. از این رو نزد پیامبر (ص) بازگشت و گفت: آنها از پرداخت زكات خودداری كرده‌اند. پیامبر (ص) خشمگین شد و تصمیم گرفت با آنها پیكار كند که این آیه نازل شد و به مسلمانان دستور داد كه هر گاه فاسقی خبری آورد درباره آن تحقیق كنید.»<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۱۹۸</ref>


برخی نیز گفته‌اند: آیه درباره ماجرای تهمت به [[ماریه]] همسر پیامبر(ص) نازل شده است. در این داستان [[حضرت علی(ع)]] که مأمور مجازات خاطی بود، از پیامبر(ص) پرسید که آیا می‌تواند در صورتی که مشاهداتش بر خلاف گفته‌های دیگران بود، به شایعات اعتماد نکند. پیامبر هم به او چنین اجازه‌ای داد. در پایان معلوم شد که گناهی صورت نگرفته و شایعات دروغ بوده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۱۹۸و۱۹۹</ref>
برخی نیز گفته‌اند: آیه درباره ماجرای تهمت به [[ماریه]] همسر پیامبر (ص) نازل شده است. در این داستان [[حضرت علی(ع)]] که مأمور مجازات خاطی بود، از پیامبر (ص) پرسید که آیا می‌تواند در صورتی که مشاهداتش بر خلاف گفته‌های دیگران بود، به شایعات اعتماد نکند. پیامبر هم به او چنین اجازه‌ای داد. در پایان معلوم شد که گناهی صورت نگرفته و شایعات دروغ بوده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۹، ص۱۹۸و۱۹۹</ref>


==آیه نبأ و حجیت خبر واحد==
==آیه نبأ و حجیت خبر واحد==
در [[اصول فقه]]، از آیه نبأ بسیار بحث شده است. اصولیان درباره اثبات حجیت خبر واحد از طریق آیه نبأ، اتفاق نظر ندارند. برخی همچون [[محمدحسین نائینی]] استناد به آن را برای اثبات حجیت خبر واحد، صحیح دانسته‌اند<ref>نائینی، فوائد الاصول، ۱۳۷۶ش، ج‌۳، ص۱۸۷</ref> و برخی مانند [[شیخ انصاری]] بر این باور بوده‌اند که آیه، بر حجیت خبر واحد دلالت ندارد.<ref>شیخ انصاری، فرائد الاُصول، ۱۴۱۶ق، ص۱۱۶تا۱۳۶</ref>
در [[اصول فقه]]، از آیه نبأ بسیار بحث شده است. اصولیان درباره اثبات حجیت خبر واحد از طریق آیه نبأ، اتفاق نظر ندارند. برخی همچون [[محمدحسین نائینی]] استناد به آن را برای اثبات حجیت خبر واحد، صحیح دانسته‌اند<ref>نائینی، فوائد الاصول، ۱۳۷۶ش، ج‌۳، ص۱۸۷</ref> و برخی مانند [[شیخ انصاری]] بر این باور بوده‌اند که آیه، بر حجیت خبر واحد دلالت ندارد.<ref>شیخ انصاری، فرائد الاُصول، ۱۴۱۶ق، ص۱۱۶-۱۳۶</ref>


==پانویس==
==پانویس==
خط ۳۰: خط ۳۱:
*انصاری، مرتضی بن محمدامین، فرائد الاُصول، قم، مؤسسه النشر الاسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق.
*انصاری، مرتضی بن محمدامین، فرائد الاُصول، قم، مؤسسه النشر الاسلامی، چاپ پنجم، ۱۴۱۶ق.
*طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش.
*طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، تهران، ناصرخسرو، ۱۳۷۲ش.
*مركز اطلاعات و مدارك اسلامی، فرهنگ نامه اصول فقه، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، چاپ اول،۱۳۸۹ش.
*مركز اطلاعات و مدارك اسلامی، فرهنگ‌نامه اصول فقه، قم، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۹ش.
*مكارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، تهران،‌دار الكتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.
*مكارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱، تهران،‌دار الكتب الإسلامیة، ۱۳۷۴ش.
*نائینی، محمدحسین، فوائد الاصول، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.
*نائینی، محمدحسین، فوائد الاصول، قم، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
کاربر ناشناس