دعا: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه دعا در فرهنگ اسلامی
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
در [[ حدیث|احادیث]]، دعا با تعابیری از جمله سلاح [[ایمان|مؤمن]]، برترین [[عبادت]]، نور آسمان و زمین، کلید رحمت، رمز رستگاری، وسیله افزایش روزی و ابزار دفع بلا و سالم ماندن از شر [[شیطان]] توصیف شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۶۶، ۴۶۸-۴۷۰؛ صدوق، ثواب الاعمال، ۱۴۰۶، ص۲۶؛ بخاری، الصحیح، ۱۴۰۶، ص۱۵۴؛ حاکم نیشابوری، مستدرک، ج۱، ص۴۹۰-۴۹۱.</ref> | در [[ حدیث|احادیث]]، دعا با تعابیری از جمله سلاح [[ایمان|مؤمن]]، برترین [[عبادت]]، نور آسمان و زمین، کلید رحمت، رمز رستگاری، وسیله افزایش روزی و ابزار دفع بلا و سالم ماندن از شر [[شیطان]] توصیف شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۶۶، ۴۶۸-۴۷۰؛ صدوق، ثواب الاعمال، ۱۴۰۶، ص۲۶؛ بخاری، الصحیح، ۱۴۰۶، ص۱۵۴؛ حاکم نیشابوری، مستدرک، ج۱، ص۴۹۰-۴۹۱.</ref> | ||
<br /> | <br /> | ||
[[امامان شیعه |ائمه(ع)]] در روایات مردم را به دعا و تضرع به درگاه الهی تشویق می‌کردند. این تشویق گاه به صورت عمومی و گاه به افراد خاصی دستور داده می‌شد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۶۶-۴۷۰.</ref> در [[دعای کمیل]] [[امام علی علیه‌السلام |امام علی(ع)]] دعا را تنها سرمایه دعاکننده می‌داند که به واسطۀ آن مغفرت وآمرزش الهی را طلب می‌کند.(اغفر لمن لایملک الّا الدعاء).<ref>قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان.</ref> | [[امامان شیعه |ائمه(ع)]] در روایات مردم را به دعا و تضرع به درگاه الهی تشویق می‌کردند. این تشویق گاه به صورت عمومی و گاه به افراد خاصی دستور داده می‌شد.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۶۶-۴۷۰.</ref> در [[دعای کمیل]]، [[امام علی علیه‌السلام |امام علی(ع)]] دعا را تنها سرمایه دعاکننده می‌داند که به واسطۀ آن مغفرت وآمرزش الهی را طلب می‌کند.(اغفر لمن لایملک الّا الدعاء).<ref>قمی، شیخ عباس، مفاتیح الجنان.</ref> | ||
==آداب== | ==آداب== | ||