آیه وسیله: تفاوت میان نسخهها
جز
←مفهوم شناسی
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (←مفهوم شناسی) |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
== مفهوم شناسی == | == مفهوم شناسی == | ||
هر چند در آیه از واژه وسیله استفاده شده ولی در متون معارفی و تحقیقات در حوزه علوم قرآنی و دین و امام شناسی واژه واسطه نیز به چشم می خورد، گاه این دو واژه در کنار هم به یه یک معنی به کار رفته است.<ref>المصطفوي، حسن، التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج۴، ص۲۶۰</ref> | هر چند در آیه از واژه وسیله استفاده شده ولی در متون معارفی و تحقیقات در حوزه علوم قرآنی و دین و امام شناسی واژه واسطه نیز به چشم می خورد، گاه این دو واژه در کنار هم به یه یک معنی به کار رفته است.<ref>المصطفوي، حسن، التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج۴، ص۲۶۰</ref>{{یادداشت| مصطفوی در داستان بارداری حضرت مریم به عیسی او را وسیله واسطهای برای نفح الهی و خلقت عیسی دانسته است :و ان كان النفخ في الظاهر متوجّها الى مريم عليها السلام، لعدم وجود ولد له حين النفخ، فهي وسيله و واسطة بها قد تحقّقت هذه الآية العظيمة.}} | ||
== محتوای آیه == | == محتوای آیه == | ||
واژه وسیله در [[آیه]] ۳۵ [[سوره مائده]] را به رساندن خود و یا [[تقرب]] به چیزی از روی میل و رغبت معنا کردهاند و حقیقت وسیله به سوی [[خداوند]] را رعایت راه و روش او به وسیله علم و [[عبادت]] و جستجوی مکارم شریعت دانستهاند؛<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۱۲ق، ذیل واژه وسل.</ref> به این معنا که اولا به احکام الهی علم پیدا شود و در ثانی به بندگی او بپردازند و در نهایت در پی عمل به مستحبات شریعت باشند.<ref>موسوی همدانی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۵۳۵.</ref> [[علامه طباطبایی]] وسیله در این آیه را نوعی توصل معنوی میان انسان با خدا که منزه از مکان و جسمانیت است، میداند؛ رابطهای که جز با [[عبادت|عبودیت]] ایجاد نمیشود و علم و عمل که در تعریف [[راغب اصفهانی]] بود را از لوازم وسیله قرار میدهد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۵، ص۳۲۸.</ref> | واژه وسیله در [[آیه]] ۳۵ [[سوره مائده]] را به رساندن خود و یا [[تقرب]] به چیزی از روی میل و رغبت معنا کردهاند و حقیقت وسیله به سوی [[خداوند]] را رعایت راه و روش او به وسیله علم و [[عبادت]] و جستجوی مکارم شریعت دانستهاند؛<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۱۲ق، ذیل واژه وسل.</ref> به این معنا که اولا به احکام الهی علم پیدا شود و در ثانی به بندگی او بپردازند و در نهایت در پی عمل به مستحبات شریعت باشند.<ref>موسوی همدانی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۵۳۵.</ref> [[علامه طباطبایی]] وسیله در این آیه را نوعی توصل معنوی میان انسان با خدا که منزه از مکان و جسمانیت است، میداند؛ رابطهای که جز با [[عبادت|عبودیت]] ایجاد نمیشود و علم و عمل که در تعریف [[راغب اصفهانی]] بود را از لوازم وسیله قرار میدهد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۵، ص۳۲۸.</ref> |