پرش به محتوا

آیه وسیله: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۴۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۵ آوریل ۲۰۲۲
جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
}}
}}
== مفهوم شناسی ==
== مفهوم شناسی ==
هر چند در آیه از واژه وسیله استفاده شده ولی در متون معارفی و تحقیقات در حوزه علوم قرآنی و دین و امام شناسی  واژه واسطه نیز به چشم می خورد، گاه این دو واژه در کنار هم به یه یک معنی به کار رفته است.<ref>المصطفوي، حسن، التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج۴، ص۲۶۰</ref>  
هر چند در آیه از واژه وسیله استفاده شده ولی در متون معارفی و تحقیقات در حوزه علوم قرآنی و دین و امام شناسی  واژه واسطه نیز به چشم می خورد، گاه این دو واژه در کنار هم به یه یک معنی به کار رفته است.<ref>المصطفوي، حسن، التحقيق في كلمات القرآن الكريم، ج۴، ص۲۶۰</ref>{{یادداشت| مصطفوی در داستان بارداری حضرت مریم به عیسی او را وسیله واسطه‌ای برای نفح الهی و خلقت عیسی دانسته است :و ان كان النفخ في الظاهر متوجّها الى مريم عليها السلام، لعدم وجود ولد له حين النفخ، فهي وسيله و واسطة بها قد تحقّقت هذه الآية العظيمة.}}
 
== محتوای آیه ==
== محتوای آیه ==
واژه وسیله در [[آیه]] ۳۵ [[سوره مائده]] را به رساندن خود و یا [[تقرب]] به چیزی از روی میل و رغبت معنا کرده‌اند و حقیقت وسیله به سوی [[خداوند]] را رعایت راه و روش او به وسیله علم و [[عبادت]] و جستجوی مکارم شریعت دانسته‌اند؛<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۱۲ق، ذیل واژه وسل.</ref> به این معنا که اولا به احکام الهی علم پیدا شود و در ثانی به بندگی او بپردازند و در نهایت در پی عمل به مستحبات شریعت باشند.<ref>موسوی همدانی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۵۳۵.</ref> [[علامه طباطبایی]] وسیله در این آیه را نوعی توصل معنوی میان انسان با خدا که منزه از مکان و جسمانیت است، می‌داند؛ رابطه‌ای که جز با [[عبادت|عبودیت]] ایجاد نمی‌شود و علم و عمل که در تعریف [[راغب اصفهانی]] بود را از لوازم وسیله قرار می‌دهد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۵، ص۳۲۸.</ref>
واژه وسیله در [[آیه]] ۳۵ [[سوره مائده]] را به رساندن خود و یا [[تقرب]] به چیزی از روی میل و رغبت معنا کرده‌اند و حقیقت وسیله به سوی [[خداوند]] را رعایت راه و روش او به وسیله علم و [[عبادت]] و جستجوی مکارم شریعت دانسته‌اند؛<ref>راغب اصفهانی، مفردات، ۱۴۱۲ق، ذیل واژه وسل.</ref> به این معنا که اولا به احکام الهی علم پیدا شود و در ثانی به بندگی او بپردازند و در نهایت در پی عمل به مستحبات شریعت باشند.<ref>موسوی همدانی، ترجمه تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۵، ص۵۳۵.</ref> [[علامه طباطبایی]] وسیله در این آیه را نوعی توصل معنوی میان انسان با خدا که منزه از مکان و جسمانیت است، می‌داند؛ رابطه‌ای که جز با [[عبادت|عبودیت]] ایجاد نمی‌شود و علم و عمل که در تعریف [[راغب اصفهانی]] بود را از لوازم وسیله قرار می‌دهد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۵، ص۳۲۸.</ref>
۱۷٬۴۸۳

ویرایش