پرش به محتوا

ادیان ابراهیمی: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۱۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۵ ژوئن ۲۰۱۸
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Shadiba
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Shadiba
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:


==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
ادیان ابراهیمی، به سه دین [[توحید|توحیدی]] [[یهودیت]]، [[مسیحیت]] و [[اسلام]] اشاره دارد که هر سه ادعا می‌کنند [[حضرت ابراهیم]] نیای مشترک آن‌هاست.<ref>http://www.newworldencyclopedia.org، مدخل «brahamic religions»؛ هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۱۳۸۵ش، مدخل «ابراهیم».</ref>
ادیان ابراهیمی<ref>.Abrahamic Religions</ref> به سه دین [[توحید|توحیدی]] [[یهودیت]]، [[مسیحیت]] و [[اسلام]] اشاره دارد که هر سه ادعا می‌کنند [[حضرت ابراهیم]] نیای مشترک آن‌هاست.<ref>http://www.newworldencyclopedia.org، مدخل «brahamic religions»؛ هاشمی رفسنجانی، فرهنگ قرآن، ۱۳۸۵ش، مدخل «ابراهیم».</ref> این سه دین در دسته‌بندی‌های دیگر ادیان نیز قرار می‌گیرند؛ مانند: ادیان وحیانی، ادیان توحیدی و ادیان سامی.<ref>توفیقی،‌ آشنایی با ادیان بزرگ،‌ تهران، ۱۳۸۵ش، ص۱۶.</ref>


ابراهیم خلیل(ع)، دومین پیامبر [[اولو العزم]] است. او از طریق فرزندش [[اسحاق|اسحاق(ع)]]، جد بزرگ پیامبران [[بنی اسرائیل]] و از طریق فرزند دیگرش [[اسماعیل|اسماعیل(ع)]]، جد [[اعراب]] است.<ref>سجادی، «ابراهیم خلیل»، ۱۳۷۷ش، ص۴۹۷.</ref> از آن رو که یهودیان او را جد بنی اسرائیل و مسلمانان او را از طریق فرزندش اسماعیل، جد اعراب می‌دانند و در سنت مسیحیت او به «پدر ایمان» توصیف شده است، ممکن است نشان‌دهنده این باشد که این سه دین از یک منبع باشند.<ref>http://www.newworldencyclopedia.org، مدخل «brahamic religions».</ref>
ابراهیم خلیل(ع)، دومین پیامبر [[اولو العزم]] است. او از طریق فرزندش [[اسحاق|اسحاق(ع)]]، جد بزرگ پیامبران [[بنی اسرائیل]] و از طریق فرزند دیگرش [[اسماعیل|اسماعیل(ع)]]، جد [[اعراب]] است.<ref>سجادی، «ابراهیم خلیل»، ۱۳۷۷ش، ص۴۹۷.</ref> از آن رو که یهودیان او را جد بنی اسرائیل و مسلمانان او را از طریق فرزندش اسماعیل، جد اعراب می‌دانند و در سنت مسیحیت او به «پدر ایمان» توصیف شده است، ممکن است نشان‌دهنده این باشد که این سه دین از یک منبع باشند.<ref>http://www.newworldencyclopedia.org، مدخل «brahamic religions».</ref>
خط ۱۳: خط ۱۳:
ادیان ابراهیمی، درباره [[خدا]]، خلقت، [[وحی]]، [[آخرت|زندگی پس از مرگ]] و ... عقاید بنیادی مشترکی دارند:
ادیان ابراهیمی، درباره [[خدا]]، خلقت، [[وحی]]، [[آخرت|زندگی پس از مرگ]] و ... عقاید بنیادی مشترکی دارند:
* '''خدا''': این ادیان به موجودی یکتا و الاهی (رَبوبی) شخص‌وار معتقدند. تشخص خدا یعنی او صاحب ذهن و اراده است. همچنین خدا ابدی (به صورت نامحدود و نامتغیر)، قادر مطلق، دانای مطلق و خیر محض است.
* '''خدا''': این ادیان به موجودی یکتا و الاهی (رَبوبی) شخص‌وار معتقدند. تشخص خدا یعنی او صاحب ذهن و اراده است. همچنین خدا ابدی (به صورت نامحدود و نامتغیر)، قادر مطلق، دانای مطلق و خیر محض است.
* '''خلقت''': [[خداوند]] جهان را آفریده و آن را از خود متمایز ساخته است (هیچ کدام از این سه [[دین]] در شکل اصلی خود، یگانه‌انگار<ref>monism</ref>نیستند)؛ جهانی که هرچند کاملاً به خدا وابسته است اما واقعیت است نه توهم، و نیز خیر است [و نه شر].
* '''خلقت''': [[خداوند]] جهان را آفریده و آن را از خود متمایز ساخته است (هیچ کدام از این سه [[دین]] در شکل اصلی خود، یگانه‌انگار<ref>.monism</ref>نیستند)؛ جهانی که هرچند کاملاً به خدا وابسته است اما واقعیت است نه توهم، و نیز خیر است [و نه شر].
* '''وحی''': خدا در رویدادی تاریخی و منحصر به فرد، اراده‌اش را ظاهر ساخته است: اطاعت از او و [[گناه]] بودن نافرمانی از او. [[وحی]] در این ادیان به صورت مکتوب است.
* '''وحی''': خدا در رویدادی تاریخی و منحصر به فرد، اراده‌اش را ظاهر ساخته است: اطاعت از او و [[گناه]] بودن نافرمانی از او. [[وحی]] در این ادیان به صورت مکتوب است.
* '''زندگی جاودانه و داوری خدا''': [[آخرت|زندگی پس از مرگ]] وجود دارد و خداوند برای هر فردی حکم پاداش یا مجازات صادر می‌کند.
* '''زندگی جاودانه و داوری خدا''': [[آخرت|زندگی پس از مرگ]] وجود دارد و خداوند برای هر فردی حکم پاداش یا مجازات صادر می‌کند.
همچنین این [[دین|ادیان]] بر اهمیت موارد زیر تأکید دارند:
همچنین این ادیان بر اهمیت موارد زیر تأکید دارند:


ـ اشخاص از طبیعت برترند (انسان مخلوق برتر).
ـ اشخاص از طبیعت برترند (انسان مخلوق برتر).
کاربر ناشناس