کاربر ناشناس
ادیان ابراهیمی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Shadiba جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Shadiba بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[ | {{در دست ویرایش ۲|ماه=[[خرداد]]|روز=[[۱۵]]|سال=[[۱۳۹۷]]|کاربر=Shadiba }} | ||
'''ادیان ابراهیمی'''، به سه دین [[توحید|توحیدی]] [[یهودیت]]، [[مسیحیت]] و [[اسلام]] اشاره دارد که هر سه ادعا میکنند [[حضرت ابراهیم]] نیای مشترک آنهاست. یهودیان او را جد بنی اسرائیل و مسلمانان او را از طریق فرزندش اسماعیل، جد اعراب میدانند | '''ادیان ابراهیمی'''، به سه دین [[توحید|توحیدی]] [[یهودیت]]، [[مسیحیت]] و [[اسلام]] اشاره دارد که هر سه ادعا میکنند [[حضرت ابراهیم]] نیای مشترک آنهاست. یهودیان او را جد بنی اسرائیل و مسلمانان او را از طریق فرزندش اسماعیل، جد اعراب میدانند. این سه دین عقاید مشترکی درباره خدا، خلقت، وحی، معاد و … دارند. ادیان ابراهیمی، اصطلاحی ساخته محققان است. | ||
==مفهومشناسی== | ==مفهومشناسی== | ||
خط ۶: | خط ۶: | ||
ابراهیم خلیل(ع)، دومین پیامبر [[اولو العزم]] است. او از طریق فرزندش [[اسحاق|اسحاق(ع)]]، جد بزرگ پیامبران [[بنی اسرائیل]] و از طریق فرزند دیگرش [[اسماعیل|اسماعیل(ع)]]، جد [[اعراب]] است.<ref>سجادی، «ابراهیم خلیل»، ۱۳۷۷ش، ص۴۹۷.</ref> از آن رو که یهودیان او را جد بنی اسرائیل و مسلمانان او را از طریق فرزندش اسماعیل، جد اعراب میدانند و در سنت مسیحیت او به «پدر ایمان» توصیف شده است، ممکن است نشاندهنده این باشد که این سه دین از یک منبع باشند.<ref>http://www.newworldencyclopedia.org، مدخل «brahamic religions».</ref> | ابراهیم خلیل(ع)، دومین پیامبر [[اولو العزم]] است. او از طریق فرزندش [[اسحاق|اسحاق(ع)]]، جد بزرگ پیامبران [[بنی اسرائیل]] و از طریق فرزند دیگرش [[اسماعیل|اسماعیل(ع)]]، جد [[اعراب]] است.<ref>سجادی، «ابراهیم خلیل»، ۱۳۷۷ش، ص۴۹۷.</ref> از آن رو که یهودیان او را جد بنی اسرائیل و مسلمانان او را از طریق فرزندش اسماعیل، جد اعراب میدانند و در سنت مسیحیت او به «پدر ایمان» توصیف شده است، ممکن است نشاندهنده این باشد که این سه دین از یک منبع باشند.<ref>http://www.newworldencyclopedia.org، مدخل «brahamic religions».</ref> | ||
==تاریخچه اصطلاح== | ==تاریخچه اصطلاح== | ||
آرون واشنگتن در کتاب «سوء استفاده از تاریخ» میگوید که ادیان ابراهیمی، یک شعار الاهیاتی و اصطلاحی مصنوعی و نامشخص است.<ref> Aaron W. Hughes, 2012, p 3–4, 7–8, 17, 32.</ref> | آرون واشنگتن در کتاب «سوء استفاده از تاریخ» میگوید که ادیان ابراهیمی، یک شعار الاهیاتی و اصطلاحی مصنوعی و نامشخص است.<ref> Aaron W. Hughes, 2012, p 3–4, 7–8, 17, 32.</ref> | ||
==عقاید مشترک== | |||
ادیان ابراهیمی، درباره [[خدا]]، خلقت، [[وحی]]، [[آخرت|زندگی پس از مرگ]] و ... عقاید بنیادی مشترکی دارند: | |||
* '''خدا''': این ادیان به موجودی یکتا و الاهی (رَبوبی) شخصوار معتقدند. تشخص خدا یعنی او صاحب ذهن و اراده است. همچنین خدا ابدی (به صورت نامحدود و نامتغیر)، قادر مطلق، دانای مطلق و خیر محض است. | |||
* '''خلقت''': [خداوند]] جهان را آفریده و آن را از خود متمایز ساخته است (هیچ کدام از این سه [[دین]] در شکل اصلی خود، یگانهانگار<ref>monism</ref>نیستند)؛ جهانی که هرچند کاملاً به خدا وابسته است اما واقعیت است نه توهم، و نیز خیر است [و نه شر]. | |||
* '''وحی''': خدا در رویدادی تاریخی و منحصر به فرد، ارادهاش را ظاهر ساخته است: اطاعت از او و [[گناه]] بودن نافرمانی از او. [[وحی]] در این ادیان به صورت مکتوب است. | |||
* '''زندگی جاودانه و داوری خدا''': [[آخرت|زندگی پس از مرگ]] وجود دارد و خداوند برای هر فردی حکم پاداش یا مجازات صادر میکند. | |||
همچنین این [[دین|ادیان]] بر اهمیت موارد زیر تأکید دارند: | |||
ـ اشخاص از طبیعت برترند (انسان مخلوق برتر). | |||
ـ همه انسانها باید برای افکار و اعمال خود پاسخگو باشند. | |||
ـ قانون ([[فقه]]). | |||
ـ تاریخ در چرخهای ثابت و ابدی حرکت نمیکند، بلکه از آغاز تا پایان، در خط مستقیم حرکت میکند. | |||
و نیز مکانهای پرستش خدا در این سه دین (با نامهای [[کنیسه]]، [[کلیسا]] و [[مسجد]]) برای اجتماع طراحی شده است.<ref> Patrich Burke, The Major Religions, 1996, pp 191-192.</ref> | |||
==کتابهای آسمانی== | ==کتابهای آسمانی== | ||
هر چند عظمت حضرت ابراهیم(ع) به حدی است که وی همواره موجب نزاع [[یهودیت]]، [[مسیحیت]] و [[اسلام]] بوده است و هر یک، آن حضرت را از خود میداند و قرآن<ref>سوره آلعمران، آیه ۶۷.</ref> نیز به این موضوع اشاره کرده است<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، تهران، ۱۳۸۵ش، ص۴۴و۴۵.</ref> اما اعتبار | هر چند عظمت حضرت ابراهیم(ع) به حدی است که وی همواره موجب نزاع [[یهودیت]]، [[مسیحیت]] و [[اسلام]] بوده است و هر یک، آن حضرت را از خود میداند و قرآن<ref>سوره آلعمران، آیه ۶۷.</ref> نیز به این موضوع اشاره کرده است<ref>توفیقی، آشنایی با ادیان بزرگ، تهران، ۱۳۸۵ش، ص۴۴و۴۵.</ref> اما اعتبار کتابهای آسمانی ادیان ابراهیمی از دید دروندینی برابر نیست. [[یهودیت|یهودیان]] آسمانی بودن [[انجیل]] و [[قرآن]] را منکرند و [[مسیحیت|مسیحیان]] آسمانی بودن قرآن را. از سوی دیگر، [[اسلام|مسلمانان]] نیز نمیتوانند [[تورات]] و انجیل موجود را همان تورات و انجیلی بدانند که مورد تصدیق قرآن کریم قرار گرفته است.<ref>توفیقی، «تأویل کتاب آسمانی در ادیان ابراهیمی»، ۱۳۸۲ش، ص۱۳۶.</ref> | ||
== جستارهای وابسته== | == جستارهای وابسته== | ||
خط ۲۷: | خط ۴۴: | ||
* گرجی، ابوالقاسم، «اسلام»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۷ش. | * گرجی، ابوالقاسم، «اسلام»، دائرة المعارف بزرگ اسلامی، تهران، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، ۱۳۷۷ش. | ||
* هاشمی رفسنجانی، اکبر و جمعی از محققان، فرهنگ قرآن، قم، بوستان کتاب، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش. | * هاشمی رفسنجانی، اکبر و جمعی از محققان، فرهنگ قرآن، قم، بوستان کتاب، چاپ دوم، ۱۳۸۵ش. | ||
* | |||
*.T. Patrich Burke, The Major Religions; An Introduction with texts, Blackwell, 1996, pp 191-192 | |||
* سایت: [http://www.newworldencyclopedia.org/entry/Abrahamic_religions#cite_note-0 http://www.newworldencyclopedia.org، مدخل «brahamic religions».] | * سایت: [http://www.newworldencyclopedia.org/entry/Abrahamic_religions#cite_note-0 http://www.newworldencyclopedia.org، مدخل «brahamic religions».] | ||
* سایت: [https://www.britannica.com/topic/philosophy-of-religion#ref1024941 https://www.britannica.com، مدخل «Philosophy of religion».] | * سایت: [https://www.britannica.com/topic/philosophy-of-religion#ref1024941 https://www.britannica.com، مدخل «Philosophy of religion».] |