Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۳۸۲
ویرایش
سوگند: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←لید
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (Mkhaghanif صفحهٔ سوگند (قسم خوردن) را به سوگند که تغییرمسیر بود منتقل کرد) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←لید) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''سُوْگَنْد''' یا '''قَسَم''' اقرار و اعترافی که شخص از روی شرف و ناموس خود می‌کند و [[خدا]] یا بزرگی را شاهد می‌گیرد؛ تا به مخاطب بفهماند، انجام آن کار یا تعهدش، به اندازه چیزی که به آن قسم خورده، برایش ارزش دارد. به عقیده برخی قسم خوردن اگر برای امور تربیتی، هدایت، دفع ظلم و تعظیم امور مقدس اشکالی ندارد؛ ولی برای امور شخصی، [[مکروه|کراهت شدید]] داشته و اگر [[قسم دروغ]] باشد، از [[گناهان کبیره]] است. | ||
برخی برای سوگند شرایطی مانند مخالفت نداشتن با شرع، قدرت توانایی بر انجام قسم، جاری شده بر زبان و .. بیان کرده‌اند. سوگند بیهوده، سوگند درخواست، سوگند تایید و سوگند تعهد جزو اقسام سوگند شمرده شده است. به عقیده [[مجتهد|فقهای شیعه]] کسی که سوگند «تعهد» یاد کند در صورت تخلف، باید [[کفاره]] بپردازد. کفاره شکستن قسم، سیر کردن یا پوشاندن ۱۰ فقیر و یا سه روز، [[روزه]] گرفتن است. | برخی برای سوگند شرایطی مانند مخالفت نداشتن با شرع، قدرت توانایی بر انجام قسم، جاری شده بر زبان و .. بیان کرده‌اند. سوگند بیهوده، سوگند درخواست، سوگند تایید و سوگند تعهد جزو اقسام سوگند شمرده شده است. به عقیده [[مجتهد|فقهای شیعه]] کسی که سوگند «تعهد» یاد کند در صورت تخلف، باید [[کفاره]] بپردازد. کفاره شکستن قسم، سیر کردن یا پوشاندن ۱۰ فقیر و یا سه روز، [[روزه]] گرفتن است. | ||
سوگند خوردن، در فرهنگ‌‌ها، ادیان گذشته همچنین در جوامع غربی و ایران باستان نیز مرسوم بوده است. قسم در امور حقوقی از جمله اثبات ادعا و اثبات بی گناهی مورد استفاده قرار گرفته می‌گیرد. | سوگند خوردن، در فرهنگ‌‌ها، ادیان گذشته همچنین در جوامع غربی و ایران باستان نیز مرسوم بوده است. قسم در امور حقوقی از جمله اثبات ادعا و اثبات بی گناهی مورد استفاده قرار گرفته می‌گیرد. | ||
== مفهوم شناسی == | == مفهوم شناسی == | ||
سوگند یا قَسم خوردن اقرار و اعترافی است که شخص از روی شرف و ناموس خود می‌کند و [[خدا]] یا بزرگی را شاهد می‌گیرد و با آن سخن خود را تاکید یا مورد تعهد قرار می‌دهد.<ref>سعیدی، «واژه قسم»، ج۱۳، ص۱۶۸.</ref> از سوگند به تعهد و پیمان نیز تعبیر می‌شود.<ref>محمد حسن سعیدی، «واژه قسم»، ج۱۳، ص۱۶۹.</ref> به عقیده [[سید محمدحسین طباطبائی|محمد حسین طباطبایی]] سوگند خوردن به هرچیزی، نوعی تعظیم مورد سوگند است.<ref>طباطبایی، المیزان،۱۳۹۰ق، ج ۱۹، ص۴۰۳.</ref> شخصی که قسم یاد می‌کند؛ می‌خواهد به مخاطب بفهماند که انجام آن کار یا عملِ به تعهد، برایش به اندازه نام [[خداوند]] مهم است.<ref>مکارم شیرازی، سوگندهای پربار قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۵۰.</ref> قسم یا با الفاظ عربی مانند «تالله، بالله،والله» و یا فارسی، مانند «به خدا سوگند» و یا دیگر الفاظ جاری می‌شود.<ref>مدرسی، احکام معاملات، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۴۶۰.</ref> | سوگند یا قَسم خوردن اقرار و اعترافی است که شخص از روی شرف و ناموس خود می‌کند و [[خدا]] یا بزرگی را شاهد می‌گیرد و با آن سخن خود را تاکید یا مورد تعهد قرار می‌دهد.<ref>سعیدی، «واژه قسم»، ج۱۳، ص۱۶۸.</ref> از سوگند به تعهد و پیمان نیز تعبیر می‌شود.<ref>محمد حسن سعیدی، «واژه قسم»، ج۱۳، ص۱۶۹.</ref> به عقیده [[سید محمدحسین طباطبائی|محمد حسین طباطبایی]] سوگند خوردن به هرچیزی، نوعی تعظیم مورد سوگند است.<ref>طباطبایی، المیزان،۱۳۹۰ق، ج ۱۹، ص۴۰۳.</ref> شخصی که قسم یاد می‌کند؛ می‌خواهد به مخاطب بفهماند که انجام آن کار یا عملِ به تعهد، برایش به اندازه نام [[خداوند]] مهم است.<ref>مکارم شیرازی، سوگندهای پربار قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۱، ص۵۰.</ref> قسم یا با الفاظ عربی مانند «تالله، بالله،والله» و یا فارسی، مانند «به خدا سوگند» و یا دیگر الفاظ جاری می‌شود.<ref>مدرسی، احکام معاملات، ۱۳۹۰ش، ج۱، ص۴۶۰.</ref> | ||