Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۱٬۱۵۳
ویرایش
شب قدر: تفاوت میان نسخه‌ها
←جایگاه و اهمیت: اصلاح نشانی وب
(اصلاح ارقام، اصلاح نشانی وب) |
(←جایگاه و اهمیت: اصلاح نشانی وب) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
شب قدر برترین و مهم‌ترین شب سال در فرهنگ اسلامی به شمار می‌رود.<ref>تربتی، «همراه با معصومان در شب قدر»، ص۳۳.</ref> بنابر روایتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]، شب قدر از موهبت‌های خدا بر [[مسلمان|مسلمانان]] است و هیچ‌یک از امت‌های پیشین از این موهبت برخوردار نبوده‌اند.<ref>سیوطی، الدر المنثور فی التفسیر بالماثور، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۵۷۰.</ref> در [[قرآن|قرآن کریم]]، [[سوره|سوره‌ای]] کامل به توصیف و ستایش شب قدر اختصاص یافته و بدین نام [[سوره قدر|(سوره قدر)]] خوانده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۵ش، ص۱۷۸.</ref> در این سوره، ارزش شب قدر بیشتر از هزار ماه دانسته شده است.<ref>سوره قدر، آیه ۲.</ref> آیات یکم تا ششم [[سوره دخان]] نیز به اهمیت و رخدادهای شب قدر می‌پردازد.<ref>سوره دخان، آیات ۱–۶.</ref> | شب قدر برترین و مهم‌ترین شب سال در فرهنگ اسلامی به شمار می‌رود.<ref>تربتی، «همراه با معصومان در شب قدر»، ص۳۳.</ref> بنابر روایتی از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]، شب قدر از موهبت‌های خدا بر [[مسلمان|مسلمانان]] است و هیچ‌یک از امت‌های پیشین از این موهبت برخوردار نبوده‌اند.<ref>سیوطی، الدر المنثور فی التفسیر بالماثور، ۱۴۲۰ق، ج۸، ص۵۷۰.</ref> در [[قرآن|قرآن کریم]]، [[سوره|سوره‌ای]] کامل به توصیف و ستایش شب قدر اختصاص یافته و بدین نام [[سوره قدر|(سوره قدر)]] خوانده شده است.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۵ش، ص۱۷۸.</ref> در این سوره، ارزش شب قدر بیشتر از هزار ماه دانسته شده است.<ref>سوره قدر، آیه ۲.</ref> آیات یکم تا ششم [[سوره دخان]] نیز به اهمیت و رخدادهای شب قدر می‌پردازد.<ref>سوره دخان، آیات ۱–۶.</ref> | ||
در روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام| امام صادق(ع)]] آمده است که بهترین ماه، [[رمضان]] است و قلب ماه رمضان، شب قدر است.<ref>حویزی، تفسیر نورالثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۹۱۸.</ref>{{یادداشت|فَغُرة الشهور شهر رمضان، وقلب شهر رمضان لیلة القدر}} همچنین از پیامبر(ص) نقل کرده‌اند که شب قدر، سَروَر شب‌هاست.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۰، ص۵۴.</ref> در حدیثی از امام صادق(ع)، شب قدر آغاز سال (رأس السنة) معرفی شده است<ref>. حرّ العاملی، وسائل الشیعة، چاپ آل البیت، ج۱۰، ص۳۵۳</ref> که شاید منظور آغاز سال معنوی و عبادی باشد و شاید منظور مشخص شدن مقدرات یک ساله انسان باشد. | در روایتی از [[امام صادق علیه‌السلام| امام صادق(ع)]] آمده است که بهترین ماه، [[رمضان]] است و قلب ماه رمضان، شب قدر است.<ref>حویزی، تفسیر نورالثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۵، ص۹۱۸.</ref>{{یادداشت|فَغُرة الشهور شهر رمضان، وقلب شهر رمضان لیلة القدر}} همچنین از پیامبر(ص) نقل کرده‌اند که شب قدر، سَروَر شب‌هاست.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۴۰، ص۵۴.</ref> در حدیثی از امام صادق(ع)، شب قدر آغاز سال (رأس السنة) معرفی شده است<ref>. حرّ العاملی، وسائل الشیعة، چاپ آل البیت، ج۱۰، ص۳۵۳.</ref> که شاید منظور آغاز سال معنوی و عبادی باشد و شاید منظور مشخص شدن مقدرات یک ساله انسان باشد.<ref>[https://www.farsnews.ir/news/14020122000866/ شب قدر موهبتی الهی مخصوص مسلمانان/ ویژگی‌های قلب ماه رمضان را بشناسید]، خبرگزاری فارس.</ref> بنابر منابع روایی و [[فقه|فقهی]]، روز قدر نیز همانند شب قدر، گرانقدر و با فضیلت است.<ref>شیخ طوسی، التهذیب، ۱۳۶۵ش، ج۴، ح۱۰۱، ص۳۳۱.</ref> وقوع برخی حوادث همانند [[شب ضربت‌خوردن امام علی(ع)|ضربت خوردن امام علی(ع) در شب نوزدهم]] و شهادت او در [[شب بیست و یکم رمضان| شب ۲۱ رمضان]]، بر اهمیت این شب‌ها، نزد [[شیعه|شیعیان]] افزوده است و آنان در این شب‌ها در کنار اهتمام به [[اعمال شب قدر|اعمال مستحب]] مخصوص این شب‌ها، برای آن امام نیز [[سوگواری]] می‌کنند.<ref>مجیدی خامنه، «شب‌های قدر در ایران»، ص۱۹.</ref> | ||
در برخی از روایات آمده است که[[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها| فاطمه(س)]] سِرّ شب قدر است<ref>نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۷۹؛ کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۵۸۱؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۹۷. .</ref> و هر کس فاطمه(س) را به صورت کامل بشناسد، شب قدر را درک کرده است.<ref>کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۵۸۱.</ref> | در برخی از روایات آمده است که[[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها| فاطمه(س)]] سِرّ شب قدر است<ref>نگاه کنید به: کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۷۹؛ کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۵۸۱؛ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۲۵، ص۹۷. .</ref> و هر کس فاطمه(س) را به صورت کامل بشناسد، شب قدر را درک کرده است.<ref>کوفی، تفسیر فرات الکوفی، ۱۴۱۰ق، ص۵۸۱.</ref> | ||