کاربر ناشناس
احیا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani جز (←پانویس) |
imported>Mgolpayegani جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
اِحیاء به معنی خاص | اِحیاء به معنی خاص | ||
اِحیاء به معنی خاص، شامل شب زنده داری و بیدار ماندن شبهای خاصی از سال است که در راس آن [[شب قدر]] (شبهای نوزده، بیست و یک و بیست سوم [[ماه رمضان]]) است. همچنین در روایتی از [[امام علی (ع)]]، احیا چهار شب یعنی شبِ اولِ [[ماه رجب]]، شب [[نیمه شعبان]]، شب [[عید فطر]] و شب [[عید قربان]] توصیه شده‌است.<ref>دایرة المعارف تشیع، ج1، ص536-537.</ref> | اِحیاء به معنی خاص، شامل شب زنده داری و بیدار ماندن شبهای خاصی از سال است که در راس آن [[شب قدر]] (شبهای نوزده، بیست و یک و بیست سوم [[ماه رمضان]]) است. همچنین در روایتی از [[امام علی (ع)]]، احیا چهار شب یعنی شبِ اولِ [[ماه رجب]]، شب [[نیمه شعبان]]، شب [[عید فطر]] و شب [[عید قربان]] توصیه شده‌است.<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج7، ص478؛ دایرة المعارف تشیع، ج1، ص536-537.</ref> از حضرت محمد (ص) روایت شده است که هر کس شبهای عیدین (عید فطر و عید قربان) را زنده نگهدارد، در روزی که قلبها می‌میرد، دلش زنده خواهد ماند. روایتی به همین مضمون درباره شب زنده داری در شب عید و شب نیمه شعبان وارد شده است.<ref>حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعه، ج7، ص478.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
* دایرة المعارف تشیع، زیر نظر احمدصدر حاج سید جوادی، بهاء الدین خرمشاهی و کامران فانی، تهران، انتشارات حکمت، چاپ ششم، 1390ش. | * دایرة المعارف تشیع، زیر نظر احمدصدر حاج سید جوادی، بهاء الدین خرمشاهی و کامران فانی، تهران، انتشارات حکمت، چاپ ششم، 1390ش. | ||