کاربر ناشناس
زید بن ارقم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Fouladi بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Fouladi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
== نقل حدیث غدیر == | == نقل حدیث غدیر == | ||
{{اصلی|حدیث غدیر}} | {{اصلی|حدیث غدیر}} | ||
زید از راویان حدیث غدیر از پیامبر(ص) است و راویان بسیاری در میان منابع معتبر اهل سنت (از جمله: احمد ابن حنبل در مسند، نسائی در السنن الکبری و باز در خصائص امیرالمؤمنین، حاکم در مستدرک) این حدیث را با اسناد گوناگون از وی نقل کرده اند.<ref>ر.ک: الامینی، الغدیر، ج1، صص 77-92.</ref> | زید از راویان حدیث غدیر از پیامبر(ص) است و راویان بسیاری در میان منابع معتبر اهل سنت (از جمله: [[احمد ابن حنبل]] در مسند، نسائی در السنن الکبری و باز در خصائص امیرالمؤمنین، حاکم در مستدرک) این حدیث را با اسناد گوناگون از وی نقل کرده اند.<ref>ر.ک: الامینی، الغدیر، ج1، صص 77-92.</ref> | ||
== | == واکنش وی پس از عاشورا == | ||
علامه | [[علامه مجلسی]] مى نویسد: از [[سعید بن معاذ]] و [[عمرو بن سهل]] نقل شده است که در مجلس ابن زیاد حاضر بودیم و مشاهده کردیم که عبیدالله با چوبدستىِ خود به چشم‌ها و لبان [[امام حسین]](ع) مى‌زد و نسبت به آن حضرت جسارت مى‌کرد؛ [[زید بن ارقم]] (صحابى رسول خدا) حاضر بود، با دیدن این صحنه گفت: اى ابن زیاد چوبدستى ات را بردار، چرا که من [[رسول خدا]](ص) را دیدم که لبان مبارکش را بر این لب و دهان مى‌نهاد، (و آنها را مى‌بوسید) آنگاه با صداى بلند گریه کرد. | ||
ابن زیاد | در اینجا ابن زیاد گفت: اى دشمن خدا! خداوند چشمانت را گریان کند! اگر پیرمرد فرتوتى نبودى که عقلت را از دست داده‌اى، به یقین گردنت را مى‌زدم!<ref>گفتگوی زید و عبیدالله تا اینجا را [[شیخ مفید]] نیز در ارشاد (صص 114-115) با اندک اختلافی در عبارت، نقل کرده است.</ref> | ||
زید گفت: پس بگذار ماجراى دیگرى را براى تو بگویم که از آنچه گفتم نیز مهم‌تر است و آن این است که من روزى رسول خدا(صلى الله علیه وآله) را دیدم که حسن(علیه السلام) را روى زانوى راست و حسین(علیه السلام) را روى زانوى چپ خود نشانده بود؛ دستان مبارک خود را بر سر آنها کشید و گفت: «أَللّهُمَّ إِنّی أسْتَوْدِعُکَ إیّاهُما وَ صالِحَ الْمُؤمِنینَ»؛ (خدایا من این دو و مؤمنان صالح را به تو مى سپارم) اکنون بگو با امانت رسول خدا چه کرده اى؟ <ref> | زید گفت: پس بگذار ماجراى دیگرى را براى تو بگویم که از آنچه گفتم نیز مهم‌تر است و آن این است که من روزى رسول خدا(صلى الله علیه وآله) را دیدم که حسن(علیه السلام) را روى زانوى راست و حسین(علیه السلام) را روى زانوى چپ خود نشانده بود؛ دستان مبارک خود را بر سر آنها کشید و گفت: «أَللّهُمَّ إِنّی أسْتَوْدِعُکَ إیّاهُما وَ صالِحَ الْمُؤمِنینَ»؛ (خدایا من این دو و مؤمنان صالح را به تو مى سپارم) اکنون بگو با امانت رسول خدا چه کرده اى؟<ref>المجلسی، بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۱۱۸.</ref> | ||
مطابق نقل طبرى، زید بن ارقم پس از این گفتگو از مجلس ابن زیاد برخاست و بیرون رفت. <ref>در بحارالانوار (ج ۴۵، ص ۱۱۷) آمده است: او در حالى که صدایش به گریه بلند بود، از آنجا خارج شد.</ref> | مطابق نقل طبرى، زید بن ارقم پس از این گفتگو از مجلس ابن زیاد برخاست و بیرون رفت. <ref>در بحارالانوار (ج ۴۵، ص ۱۱۷) آمده است: او در حالى که صدایش به گریه بلند بود، از آنجا خارج شد.</ref> | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
* المجلسی، محمد باقر، [[بحارالانوار]]، بیروت، موسسة الوفا، بی تا. | * المجلسی، محمد باقر، [[بحارالانوار]]، بیروت، موسسة الوفا، بی تا. | ||
*العسقلانی، ابن حجر، الاصابه فی تمییز الصحابه، تحقیق عادل احمد عبد الموجود و علی محمد معوض، بیروت، دار الکتب العلمیه، الاولی، ۱۴۱۵ق/ ۱۹۹۵ | *العسقلانی، ابن حجر، الاصابه فی تمییز الصحابه، تحقیق عادل احمد عبد الموجود و علی محمد معوض، بیروت، دار الکتب العلمیه، الاولی، ۱۴۱۵ق/ ۱۹۹۵ | ||
* المفید، الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، تحقیق: مؤسسة آل البیت(علیهم السلام) لاحیاء التراث، قم: المؤتمر العالمی لالفیة الشیخ المفید، 1413ق. | |||
{{صحابه}} | {{صحابه}} | ||