بنی‌عباس: تفاوت میان نسخه‌ها

===امام رضا===

[[امام رضا علیه‌السلام|علی بن موسی الرضا]]، امام هشتم شیعیان، حدود ۲۰ سال امامت کرد که ۱۰ سال با حکومت [[هارون عباسی|هارون]]، پنج سال با [[محمد امین]] و پنج سال با [[مأمون]] طی شد.<ref>طبرسی، اعلام الوری باعلام الهدی، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۴۱-۴۲.</ref> پس از شهادت [[امام موسی کاظم علیه‌السلام|موسی بن کاظم]] و شروع امامت و دعوت امام رضا، برخی از اصحاب، او را به [[تقیه]] دعوت کردند. حضرت رضا آنان را اطمینان داد که هارون به او آسیبی نمی‌زند.<ref>عيون اخبار الرضا، ج ۲، ص ۲۲۸؛ مجلسی، بحارالانوار، ج ۴۹، ص ۱۱۵.</ref> برخی از اطرافیان هارون نیز، او را علیه امام هشتم تحریک کردند.<ref>بحارالانوار، ج ۴۹، ص ۱۱۳.</ref> [[اباصلت هروی]] نقل کرده که هارون یک‌بار قصد جان امام را کرد ولی منصرف شد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج ۴۹، ص ۱۱۶.</ref>  

در زمان امین، اتفاق خاصی برای امام رضا از جانب حکومت او رخ نداد. زیرا امین گاهی به لهو و لعب می‌پرداخت و اکثرا مشغول اختلاف داخلی و مناقشه با مأمون بود و فرصتی برای توجه به علویان نیافت.<ref>پیشوایی، سیره پیشوایان، ص۴۷۱.</ref> این سالها نیز آزادی نسبی امام و فرصت برای فعالیت‌های فرهنگی وی را به همراه داشت.<ref>پیشوایی، سیره پیشوایان، ص۴۷۱.</ref>

پس از موفقیت [[مامون]] بر امین (۱۹۸ق)، علویان تهدید بزرگی برای خلافت عباسی بود. در آن زمان در نقاط مختلف قلمروی عباسی، علویان سر به شورش و مخالفت زده بودند.<ref>الله اکبری، عباسیان از بعثت تا خلافت، ۱۳۸۱ش، ص۹۷.</ref> مامون ابتدا مرکز حکومت را به [[مرو]]، از شهرهای بزرگ [[خراسان بزرگ|خراسان]] منتقل کرد و امام رضا را از مدینه احضار نمود. او در ۲۰۱ق به اجبار امام هشتم را ولی‌عهد خود کرد و الرضا نامید<ref>طبری، تاریخ، ج۷، ص۱۳۹.</ref> و به نامش سکه زد و رنگ سبز را نشانه دولت عباسی گرداند.<ref>مسعودی، مروج الذهب، ج۲، ص۴۴۱.</ref> حضرت رضا علیه السلام با علمای اسلام و علمای دیگر مذاهب سخن گفت و به سوالاتشان پاسخ داد.<ref>پیشوایی، سیره پیشوایان، ص۴۸۰.</ref> مامون دو سال بعد، پس از خاموش شدن قیام علویان، در حرکت به سمت بغداد، بنابر بعضی منابع، امام رضا را مسموم کرد.<ref>ابن‌صباغ، الفصول المهمة، ص۲۵۰.</ref>