کاربر ناشناس
جرجیس: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Aliabadi جز (←منابع) |
imported>Aliabadi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
'''جرجیس نبی'''، بنابر برخی منابع اسلامی، پیامبری بوده که پس از حضرت عیسی(ع) و پیش از اسلام ظهور کرده است<ref>جزائری، النورالمبین، ۱۳۸۱ش، ص۶۳۱؛ قطب راوندی، قصص الانبياء، آستان قدس رضوی، ص۲۳۸.</ref> و بر اساس برخی منابع دیگر، بنده شایسته خدا دانسته شده که ایمان خود را پنهان میکرد. وی همچنین از شاگردان حورایون عیسی معرفی شده است.<ref>طبری، تاريخ الأمم و الملوك، بیروت، ج۲، ص۲۴؛ نويری، نهايه الارب، دارالکتب و الوثائق القومیه، ج۱۴، ص۲۵۹.</ref> علامه مجلسی در بحارالانوار پس از نقل داستان جرجیس، ماجرای وی را به دلیل عدم نقل در روایات معصومین غیرمستند دانسته است.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۴۴۷.</ref> گرچه نام جرجیس در برخی از کتاب های دعا در کنار اسامی پیامبران ذکر شده است.<ref> نگاه کنید به:ابن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۶۶۰؛ مجلسی، زاد المعاد- مفتاح الجنان، ۱۴۳۲ق، ص۳۰</ref> | '''جرجیس نبی'''، بنابر برخی منابع اسلامی، پیامبری بوده که پس از حضرت عیسی(ع) و پیش از اسلام ظهور کرده است<ref>جزائری، النورالمبین، ۱۳۸۱ش، ص۶۳۱؛ قطب راوندی، قصص الانبياء، آستان قدس رضوی، ص۲۳۸.</ref> و بر اساس برخی منابع دیگر، بنده شایسته خدا دانسته شده که ایمان خود را پنهان میکرد. وی همچنین از شاگردان حورایون عیسی معرفی شده است.<ref>طبری، تاريخ الأمم و الملوك، بیروت، ج۲، ص۲۴؛ نويری، نهايه الارب، دارالکتب و الوثائق القومیه، ج۱۴، ص۲۵۹.</ref> علامه مجلسی در بحارالانوار پس از نقل داستان جرجیس، ماجرای وی را به دلیل عدم نقل در روایات معصومین غیرمستند دانسته است.<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۴۴۷.</ref> گرچه نام جرجیس در برخی از کتاب های دعا در کنار اسامی پیامبران ذکر شده است.<ref> نگاه کنید به:ابن طاووس، اقبال الاعمال، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۶۶۰؛ مجلسی، زاد المعاد- مفتاح الجنان، ۱۴۳۲ق، ص۳۰</ref> | ||
جرجیس در منابع تاریخی اهل فلسطین<ref>ابن أثير، الكامل في التاريخ، دارصادر، ج۱، ص۳۶۷؛ طبری، تاريخ الأمم و الملوك، بیروت، ج۲، ص۲۴؛ نويری، نهايه الارب، دارالکتب و الوثائق القومیه، ج۱۴، ص۲۵۹.</ref> یا روم معرفی شده است.<ref>قطب راوندی، قصص الانبياء، آستان قدس رضوی، ص۲۳۸.</ref> او به بازرگانی و تجارت اشتغال داشته است.<ref>طبری، تاريخ الأمم و الملوك، بیروت، ج۲، ص۲۴؛ نويری، نهايه الارب، دارالکتب و الوثائق القومیه، ج۱۴، ص۲۵۹.</ref> | جرجیس در منابع تاریخی اهل فلسطین<ref>ابن أثير، الكامل في التاريخ، دارصادر، ج۱، ص۳۶۷؛ طبری، تاريخ الأمم و الملوك، بیروت، ج۲، ص۲۴؛ نويری، نهايه الارب، دارالکتب و الوثائق القومیه، ج۱۴، ص۲۵۹.</ref> یا روم معرفی شده است.<ref>قطب راوندی، قصص الانبياء، آستان قدس رضوی، ص۲۳۸.</ref> او به بازرگانی و تجارت اشتغال داشته است و اموال خود را به نیازمندان میبخشید.<ref>طبری، تاريخ الأمم و الملوك، بیروت، ج۲، ص۲۴؛ نويری، نهايه الارب، دارالکتب و الوثائق القومیه، ج۱۴، ص۲۵۹.</ref> | ||
جرجیس بنابر برخی نقلها برای هدایت پادشاه بت پرست و ستمگر شام به آنجا رفت.<ref>جزائری، النورالمبین، ۱۳۸۱ش، ص۶۳۱.</ref> در مقابل برخی منابع دیگر معتقدند وی به قصد حفظ ایمان خود به وسیله اهدای اموال به سوی شام و حاکم آن حرکت کرده است.<ref>طبری، تاريخ الأمم و الملوك، بیروت، ج۲، ص۲۴؛ نويری، نهايه الارب، دارالکتب و الوثائق القومیه، ج۱۴، ص۲۵۹.</ref> جرجیس پس از دیدار با پادشاه شام وی را به پرستش خدا و ترک بت پرستی دعوت کرد.<ref>طبری، تاريخ الأمم و الملوك، بیروت، ج۲، ص۲۴؛ نويری، نهايه الارب، دارالکتب و الوثائق القومیه، ج۱۴، ص۲۵۹؛ جزائری، النورالمبین، ۱۳۸۱ش، ص۶۳۱.</ref> پادشاه پس از مخالفت جرجیس با تعظیم بتها، دستور شکنجه و قتل وی را صادر نمود.<ref>طبری، تاريخ الأمم و الملوك، بیروت، ج۲، ص۲۴؛ نويری، نهايه الارب، دارالکتب و الوثائق القومیه، ج۱۴، ص۲۵۹؛ جزائری، النورالمبین، ۱۳۸۱ش، ص۶۳۱.</ref> | جرجیس بنابر برخی نقلها برای هدایت پادشاه بت پرست و ستمگر شام به آنجا رفت.<ref>جزائری، النورالمبین، ۱۳۸۱ش، ص۶۳۱.</ref> در مقابل برخی منابع دیگر معتقدند وی به قصد حفظ ایمان خود به وسیله اهدای اموال به سوی شام و حاکم آن حرکت کرده است.<ref>طبری، تاريخ الأمم و الملوك، بیروت، ج۲، ص۲۴؛ نويری، نهايه الارب، دارالکتب و الوثائق القومیه، ج۱۴، ص۲۵۹.</ref> جرجیس پس از دیدار با پادشاه شام وی را به پرستش خدا و ترک بت پرستی دعوت کرد.<ref>طبری، تاريخ الأمم و الملوك، بیروت، ج۲، ص۲۴؛ نويری، نهايه الارب، دارالکتب و الوثائق القومیه، ج۱۴، ص۲۵۹؛ جزائری، النورالمبین، ۱۳۸۱ش، ص۶۳۱.</ref> پادشاه پس از مخالفت جرجیس با تعظیم بتها، دستور شکنجه و قتل وی را صادر نمود.<ref>طبری، تاريخ الأمم و الملوك، بیروت، ج۲، ص۲۴؛ نويری، نهايه الارب، دارالکتب و الوثائق القومیه، ج۱۴، ص۲۵۹؛ جزائری، النورالمبین، ۱۳۸۱ش، ص۶۳۱.</ref> |