کاربر ناشناس
فرزندخوانده: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←احکام فرزندخوانده
imported>Shadiba |
imported>Shadiba جز (←احکام فرزندخوانده) |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==احکام فرزندخوانده== | ==احکام فرزندخوانده== | ||
در [[اسلام]]، فرزندخواندگی به شیوه [[جاهلیت]] و در نظر گرفتن تمام آثار فرزند واقعی، نفی شد و [[قرآن]] با صراحت آن را در [[آیه]] چهارم [[سوره احزاب]] رد می‌کند: «وَ ما جَعَلَ أَدْعِياءَكُمْ أَبْناءَكُمْ ذلِكُمْ قَوْلُكُمْ بِأَفْواهِكُم؛ و خدا فرزندخواندگانتان را فرزندانتان نساخت. اينها چيزهايى است كه به زبان میگوييد». این [[آیه]] با واژه «اَدعیاء» (جمع «دُعی») از فرزندخواندگی یاد و بیان می‌کند که رابطه فرزند با پدر و مادر، رابطه‌ای حقیقی و طبیعی است نه تشریفاتی و قراردادی.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۹، ص۳۲۹.</ref> همچنین در آیه بعدی نیز تأکید می‌کند که فرزندان را به نام پدرانشان بخوانید ـ که این نزد خدا منصفانه‌تر است ـ و اگر پدرانشان را نمی‌شناسید آنان را [[موالی]] و [[برادران دینی]] خود بدانید: «اُدْعُوهُمْ لِآبائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ فَإِنْ لَمْ تَعْلَمُوا آباءَهُمْ فَإِخْوانُكُمْ فِي الدِّينِ وَ | در [[اسلام]]، فرزندخواندگی به شیوه [[جاهلیت]] و در نظر گرفتن تمام آثار فرزند واقعی، نفی شد و [[قرآن]] با صراحت آن را در [[آیه]] چهارم [[سوره احزاب]] رد می‌کند: «وَ ما جَعَلَ أَدْعِياءَكُمْ أَبْناءَكُمْ ذلِكُمْ قَوْلُكُمْ بِأَفْواهِكُم؛ و خدا فرزندخواندگانتان را فرزندانتان نساخت. اينها چيزهايى است كه به زبان میگوييد». این [[آیه]] با واژه «اَدعیاء» (جمع «دُعی») از فرزندخواندگی یاد و بیان می‌کند که رابطه فرزند با پدر و مادر، رابطه‌ای حقیقی و طبیعی است نه تشریفاتی و قراردادی.<ref>قرائتی، تفسیر نور، ۱۳۸۳ش، ج۹، ص۳۲۹.</ref> همچنین در آیه بعدی نیز تأکید می‌کند که فرزندان را به نام پدرانشان بخوانید ـ که این نزد خدا منصفانه‌تر است ـ و اگر پدرانشان را نمی‌شناسید آنان را [[موالی]] و [[برادران دینی]] خود بدانید: «اُدْعُوهُمْ لِآبائِهِمْ هُوَ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ فَإِنْ لَمْ تَعْلَمُوا آباءَهُمْ فَإِخْوانُكُمْ فِي الدِّينِ وَ مَواليكُم؛ آنان را به [نام] پدرانشان بخوانيد، كه اين نزد خدا عادلانه‌تر است، و اگر پدرانشان را نمى‌شناسيد پس برادران دينى و موالى شمايند». | ||
اسلام این رسم غیرمنطقی و خرافی را به شدت نفی می‌کند و برای کوبیدن این سنت غلط، [[پیامبر]] با همسر پسرخوانده‌اش ([[زید بن حارثه]]) پس از آن که زید از او ([[زینب دختر جحش]]) [[طلاق]] گرفت ازدواج می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۱۹۶.</ref> [[قرآن]] در [[آیات]] ۳۶ تا ۴۰ [[سوره احزاب]] به ماجرای این ازدواج اشاره می‌کند و حتی در [[آیه]] ۳۷ این سوره از [[زید بن حارثه|زید]] نام می‌برد. همچنین برای پاسخ به این اعتراض که چرا پیامبر با همسر پسرش ازدواج کرد، در [[آیه]] چهلم تأکید می‌کند که [[محمد]] پدر تکوینی و طبیعی (زیستی) هیچ یک از مردان شما نیست، بلکه او [[رسول خدا]] و [[خاتم الانبیاء]] است.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۲۴.</ref> | اسلام این رسم غیرمنطقی و خرافی را به شدت نفی می‌کند و برای کوبیدن این سنت غلط، [[پیامبر]] با همسر پسرخوانده‌اش ([[زید بن حارثه]]) پس از آن که زید از او ([[زینب دختر جحش]]) [[طلاق]] گرفت ازدواج می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۱۷، ص۱۹۶.</ref> [[قرآن]] در [[آیات]] ۳۶ تا ۴۰ [[سوره احزاب]] به ماجرای این ازدواج اشاره می‌کند و حتی در [[آیه]] ۳۷ این سوره از [[زید بن حارثه|زید]] نام می‌برد. همچنین برای پاسخ به این اعتراض که چرا پیامبر با همسر پسرش ازدواج کرد، در [[آیه]] چهلم تأکید می‌کند که [[محمد]] پدر تکوینی و طبیعی (زیستی) هیچ یک از مردان شما نیست، بلکه او [[رسول خدا]] و [[خاتم الانبیاء]] است.<ref>طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۱۶، ص۳۲۴.</ref> | ||